Προτείνει να μην παρεπεμφθεί για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης – Ποιοι και γιατί θέλουν να κουκουλώσουν το σκάνδαλο που οδήγησε τη χώρα στα Μνημόνια – Στο Συμβούλιο Εφετών η οριστική κρίση.
Να μην παρεπεμφθεί για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέας Γεωργίου προτείνει ο εισαγγελέας, Ιωάννης Κούτρας.
Η εισαγγελική πρόταση αφορά στην αναίρεση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών που τον παρέπεμπε μόνο για πλημμέλημα.
Τον Αύγουστο του 2016 το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου έκανε εν μέρει δεκτή την αναίρεση που είχε ασκήσει το Σεπτέμβριο του 2015 η κα. Δημητρίου, έχοντας τότε το βαθμό της αντεισαγγελέως του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατά του υπ΄ αριθμ. 1149/2015 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών που αφορούσε στον πρώην πρόεδρο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), Ανδρέα Γεωργίου.
Αποτέλεσμα ήταν να παραπεμφθεί για νέα κρίση στο Συμβούλιο Εφετώνκαι για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, πλέον του πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματος της παράβασης καθήκοντος, για το οποίο ήδη έχει παραπεμφθεί.
Ο εισαγγελικός λειτουργός που ανέλαβε την υπόθεση προτείνει στο Συμβούλιο Εφετών να μη γίνει κατηγορία κατά του κ. Γεωργίου και των δύο προϊσταμένων υπηρεσιών της ΕΛΣΤΑΤ, Κωνσταντίνου Μολφέτα και Αθανασίας Ξενάκη, για ψευδή βεβαίωση σε βάρος του Δημοσίου με τις επιβαρυντικές περιστάσεις της ιδιαίτερα μεγάλης αξίας.
Πλέον, το δικαστικό συμβούλιο θα αποφανθεί για την υπόθεση, είτε υιοθετώντας την εισαγγελική πρόταση είτε παραπέμποντας σε δίκη τους κατηγορούμενους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Άρειος Πάγος: Να δικαστεί και για κακούργημα ο Ανδρέας Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ
Νέα απόπειρα για «κουκούλωμα»;
Θυμίζουμε ότι η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίουάσκησε αναίρεση στο υπ. αριθμ. 1149/2015 βούλευμα, με το οποίο ο κ. Γεωργίου παραπέμφθηκε να δικαστεί μόνο για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.
Το αδίκημα για το οποίο παραπέμφθηκε τότε ο κ. Γεωργίου συνίσταται στο ότι δεν παραιτήθηκε από την προηγούμενη υπαλληλική του θέση που κατείχε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επί 21χρόνια και στην παράνομη διατήρησή της, παράλληλα μ’ αυτή του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, κάτι το οποίο παραβιάζει το νομοθετικό πλαίσιο που προβλέπει την υποχρεωτική πλήρη και αποκλειστική απασχόληση του κ. Γεωργίου στην ΕΛΣΤΑΤ.
Αντίθετα, το εν λόγω βούλευμα δεν παρέπεμψε τον κ. Γεωργίου, καθώς και δύο ακόμα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ, τους Κωνσταντίνο Μολφέτα και Αθανασία Ξενάκη, για το κακουργηματικού χαρακτήρα αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης που αφορούσε την τεχνητή διόγκωση του χρέους του 2009 με στόχο να ενταχθεί η χώρα μας στην μνημονιακή εποχή!
Βρώμικα παιχνίδια…
To Newsbomb.gr, εδώ και χρόνια, είναι το μοναδικό ελληνικό ΜΜΕ που μέσα από συνεχή και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ έχει ξεσκεπάσει το βρώμικο παιχνίδιπου παίζεται πίσω από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και την υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια. Έχουμε τονίσει, μάλιστα, ξανά και ξανά πως όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο είναι πολύ πιο… ύποπτα από ό,τι ενδεχομένως μπορεί να διανοηθεί κάποιος.
Η ομερτά που έχει επιβληθεί στο μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ, δεν είναι τυχαία! Όποιος αναδεικνύει τις πτυχές αυτής της σκοτεινής υπόθεσης, αυτομάτως τίθεται στο περιθώριο.
Να θυμίσουμε ότι αφορμή για τις έρευνες, είχαν σταθεί οι καταγγελίες της κυρίας Ζωής Γεωργαντά, η οποία και ήταν μέλος της ΕΛΣΤΑΤ κατά την περίοδο που ανέλαβε υπουργός Οικονομικών ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με τον ερχομό του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το 2009.
Η κυρία Γεωργαντά είχε δημοσίως καταγγείλει πως ο κύριος Γεωργίου(στενός συνεργάτης του Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ανέλαβε πρόεδρος της Αρχής το 2009), είχε σκοπίμως διογκώσει το έλλειμμα, με σκοπό να σπρώξει ο πρώην πρωθυπουργός την Ελλάδα στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ)!
Στο πλαίσιο της συγκάλυψης του σκανδάλου όλα αυτά τα χρόνια χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι από το Κράτος και το παρακράτος, όπως η διάρρηξη του αυτοκινήτου της ανακρίτριας που χειριζόταν την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, από το οποίο είχαν πάρει όλη την δικογραφία. Η ανακρίτρια είχε κρατήσει, όμως, στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή της όλες τις καταθέσεις, με αποτέλεσμα να πηγαίνει προς τα πίσω χρονικά η διαδικασία, αφού ήταν υποχρεωμένη να βάλει τους μάρτυρες να τις ξαναϋπογράψουν. Όπως ήταν φυσικό, αυτό δημιούργησε αρκετή καθυστέρηση.
Η δράση της παρακρατικής μαφίας όμως δεν σταμάτησε εκεί. Άγνωστοι δράστες διέρρηξαν το σπίτι του Νικόλαου Στρόμπλου, πρώην Διευθυντού Εθνικών Λογαριασμών της Στατιστικής Υπηρεσίας και βασικού μάρτυρα στην υπόθεση της αλλοίωσης των στοιχείων του ελλείμματος! Για τον κ. Στρόμπλο να θυμίσουμε ότι ξηλώθηκε από τον κ. Γεωργίου επειδή αρνήθηκε να υπακούσει στις επιταγές της Eurostat, η οποία επιθυμούσε να συμπεριληφθούν στο έλλειμμα και συγκεκριμένες ΔΕΚΟ από τον Μάιο του 2010.
Εκείνος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι οι επιχειρήσεις κατατάσσονται στους πέντε θεσμικούς τομείς της οικονομίας κάθε πέντε χρόνια και συνεπώς (για να υπάρχει αμεροληψία και αντικειμενικότητα) η αναταξινόμηση θα έπρεπε να γίνει βάσει των στοιχείων του 2005 και όχι μεσούσης της πενταετίας όπως ζητούσε η Eurostat!!! «Ενδιαμέσως μπορούσαν να μεταβληθούν τα στοιχεία στις αρχές του 2011 που θα κοινοποιούσαμε στη Eurostat τα αποτελέσματα της αναθεώρησης του 2005», είχε επισημάνει ο κ. Στρόμπλος.
Μετά από αυτή την άρνησή του ο κ. Στρόμπλος με απόφαση του κ. Γεωργίου μετατέθηκε αιφνιδίως στις 10 Σεπτεμβρίου του 2010 σε άλλο τομέα.
Το μέγεθος του σκανδάλου γύρω από την υπόθεση του ελλείμματος περιγράφτηκε εύστοχα και από την απόρρητη έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους: «Όταν ήλθε στην εξουσία η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου στις αρχές Οκτωβρίου του 2009, ο στόχος της οικονομικής πολιτικής της ήταν να δραματοποιηθεί η κατάσταση των Δημόσιων οικονομικών σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνουν αποδεκτά από την Ελληνική κοινωνία νέα σκληρά μέτρα. Η οποιαδήποτε δηλαδή εφαρμογή ήπιας προσαρμογής της οικονομίας σε μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούσαν στην σταδιακή μείωση των Δημόσιων ελλειμμάτων και του χρέους, απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση. Αντίθετα επιλέχθηκε η άμεση και βίαιη προσαρμογή της οικονομίας και της κοινωνίας. Στόχος ήταν η μείωση των εισοδημάτων και γενικότερα του κόστους παραγωγής στον Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να δημιουργηθεί μια κατάσταση εσωτερικής υποτίμησης και άνοδο της ανταγωνιστικότητας, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν είχε αυτόνομη νομισματική πολιτική και δεν μπορούσε να επηρεάσει την ισοτιμία του ευρώ. Την εμπειρία για εφαρμογή μιας τέτοιας συνταγής βέβαια, την είχε το ΔΝΤ.
Στην συνείδηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, λόγω της Αμερικανικής του κουλτούρας, δεν υπήρχε κανένας ενδοιασμός ότι η λύση του ΔΝΤ ήταν επιβεβλημένη. Πρόβλημα ήταν το κατά πόσον η ΕΕ θα δεχόταν μια τέτοια επιλογή, εφόσον ουδέποτε στο παρελθόν είχαν εκχωρηθεί εξουσίες στο ΔΝΤ προκειμένου να αναμειχθεί στα οικονομικά της Ευρωζώνης. Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρωζώνης επί χρόνια δυσφορούσαν στην πιθανή ανάμειξη του ΔΝΤ στα Ευρωπαϊκά οικονομικά ζητήματα εφόσον θεωρείτο ότι οι συνταγές του δεν ήταν συμβατές σε μια Ευρώπη ώριμων κοινωνών, κοινό νόμισμα και υψηλό βιοτικό επίπεδο. Ο Γ. Παπανδρέου έκανε αρχικά μια βολιδοσκόπηση των διαθέσεων του κ. Ντομινίκ Στρος Σκαν που ηγείτο του ΔΝΤ. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους τέθηκε εκ μέρους του ΔΝΤ ως προαπαιτούμενο να εμπλακεί στο σχέδιο και η ΕΕ, εφόσον ήταν γνωστές οι αντιρρήσεις των ηγετών της. Η μυστική επικοινωνία Παπανδρέου με το ΔΝΤ, ωστόσο, έγινε ευρέως γνωστή αργότερα και καυτηριάστηκε από όλη την τότε αντιπολίτευση, ενώ διατυμπανίστηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης ότι από τον Δεκέμβριο του 2009 ο Παπανδρέου είχε αρχίσει να προσχεδιάζει την ένταξη της χώρας στην «μέγγενη» του ΔΝΤ, ενώ για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης εμφατικά το απέρριπτε».
Η προτροπή του Στρος Σκαν ότι δεν θα ήταν δυνατή η εμπλοκή του ΔΝΤ στα Δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, αν δεν πειθόταν η ΕΕ να το επιτρέψει και παράλληλα να συμμετάσχει, έγινε ο νέος στόχος της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Παπανδρέου. Έτσι, από το τελευταίο τρίμηνο του 2009, η νέα κυβέρνηση επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου παραποίηση των στοιχείων του τρέχοντος ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης, αποβλέποντας να το αυξήσει αμφίπλευρα μέσω της μείωσης των εσόδων και αύξησης των δαπανών. Η μεθόδευση παραποίησης των Δημόσιων οικονομικών έγινε κυρίως μέσω της αύξησης των δαπανών του τελευταίου τριμήνου του 2009, της μετακύλισης εσόδων από το 2009 στο 2010, της μεταφοράς δαπανών που έπρεπε να γίνουν το 2010 στο 2009, και πάνω απ’ όλα με την αλλαγή των κανόνων της ΕΛΣΤΑΤ αναφορικά με το οικονομικό αποτέλεσμα των ΟΤΑ, ΟΚΑ, ΝΠΔΔ και ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ τα οποία προστέθηκαν στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης».
