Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Τα πέντε τελευταία χρόνια η τουρκική κυβέρνηση διεξάγει συνομιλίες με το ΡΚΚ με σκοπό την εξεύρεση πολιτικής λύσης στο Κουρδικό.
Η διαδικασία αυτή πέρασε από πολλά στάδια και δοκιμασίες, με την τουρκική κυβέρνηση να παλινδρομεί, προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο και να πετύχει την αποδυνάμωση ει δυνατόν και την εξουδετέρωση του ΡΚΚ και του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, από τη μια πλευρά παίζοντας με τη μουσουλμανική πίστη και από την άλλη προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί τη γεωπολιτική συγκυρία, που υποχρεώνει τους Κούρδους του Νοτίου Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) να συνάπτουν λεόντειες συμφωνίες με την κυβέρνηση του ΑΚΡ, για την εξαγωγή του κουρδικού πετρελαίου από τουρκικά λιμάνια.
Όλο αυτό το διάστημα το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα από την πλευρά του προσπάθησε αφενός μεν να διατηρήσει την ένοπλη δύναμή του και αφετέρου να έχει ενεργό πολιτικοκοινωνική παρουσία όχι μόνο στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν αλλά στο σύνολο της τουρκικής επικράτειας.
Με άλλα λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι και οι δυο πλευρές, από τη μια προσπαθούσαν κρατήσουν ζωντανό το διάλογο και την όποια διαδικασία επίλυσης και από την άλλη επεδίωκε η καθεμιά να ενισχύσει τις θέσεις της έναντι της άλλης, για να χρησιμοποιήσει τη δύναμη αυτή στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων, αν και όποτε έλθει αυτή.
Το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δημοσιευτεί στον κουρδικό αλλά και στον τουρκικό Τύπο, ο Οτζαλάν και η τουρκική κυβέρνηση έχουν συμφωνήσει σε ένα σχέδιο επίλυσης του Κουρδικού που θα εφαρμοστεί σε τέσσερις φάσεις.
Το τι είναι αυτό το σχέδιο θα το εξετάσουμε σε επόμενο σημείωμά μας. Έχει όμως σημασία να διαβάσουμε ένα άρθρο που έγραψε ο Αχμέτ Τακάν, αρθρογράφος της εθνικιστικής εφημερίδας Γενί Τσαγ, για το ζήτημα της αυτονομίας, που αποτελεί μέρος του προαναφερθέντος σχεδίου.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014:
25 αυτόνομες περιοχές
Το βέλος έφυγε από το τόξο και ταξιδεύει! Αν και ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου αρνείται ότι στη διαπραγμάτευση που γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με το ΡΚΚ συμπεριλαμβάνεται και το ζήτημα της αυτονομίας, στους κύκλους του ΑΚΡ συζητιέται ήδη το πώς και το πότε θα γίνει. Άλλωστε με όσα είπε στο «Κουρδικό Συνέδριο» που έγινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο συμπρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), Σελαχατίν Ντεμιρτάς, επιβεβαιώνει την πραγματικότητα γύρω από το ζήτημα. Αν καταφέρουν να αφήσουν (!) το ζήτημα για μετά τις εκλογές, το σενάριο της «αυτονομίας» που συζητιέται στους κύκλους του ΑΚΡ έχει ως εξής:
Η Τουρκία χωρίζεται το προσεχές διάστημα σε 25 περιοχές. Η κάθε περιοχή θα αποτελεί μια οντότητα με τις πληθυσμιακές και τις εθνοτικές ομάδες που κατοικούν σ’ αυτήν. Για παράδειγμα, οι περιοχές του Πόντου όπου κατοικούν κυρίως Γεωργιανοί, θα αποτελέσουν μια οντότητα. Η Θράκη θα αποτελέσει από μόνη της μια οντότητα, με τις δικές της δομές. Αντίστοιχες δομές θα αποκτήσουν όλες οι περιοχές της Τουρκίας.
Από κει και μετά όλα τα ζητήματα που μέχρι τώρα σχετίζονταν με τη λειτουργία του κεντρικού κράτους, με κυρίαρχα την ασφάλεια και την υγεία, θα μεταφερθούν στους δήμους. Οι δήμοι θα έχουν τη δική τους αυτόνομη βουλή. Η κάθε βουλή θα μπορεί να νομοθετεί με βάση το σύνταγμα και οι νόμοι αυτοί να ισχύουν για κάθε αυτόνομη περιοχή. Θα έχουν αυτονομία και στο ζήτημα της συλλογής φόρων. Όλα τα ζητήματα της κάθε πόλης και περιοχής θα λύνονται από ανεξάρτητες επιτροπές που θα λειτουργούν στα πλαίσια της τοπικής βουλής.
Το υπουργείο Εσωτερικών θα χωριστεί στα δύο. Θα ιδρυθεί το Υπουργείο Ασφαλείας, στο οποίο θα υπάγονται η Στρατοχωροφυλακή και η Αστυνομία. Οι Γενικές Διοικήσεις Θα υπάγονται στην κεντρική κυβέρνηση, όμως θα έχουν αυτόνομες διοικήσεις σε κάθε περιοχή, ακόμα και τοπικές μονάδες ειδικών δυνάμεων. Η κεντρική κυβέρνηση θα μπορεί να δίνει εντολές στις μονάδες αυτές για ζητήματα εξοπλισμών αλλά και γενικής πολιτικής του κράτους.
Οι μονάδες αυτές θα λειτουργούν σε συντονισμό με τις τοπικές αρχές. Θα γίνουν σχετικές ρυθμίσεις γι’ αυτό. Οι ανώτεροι διοικητές της Στρατοχωροφυλακής και της Αστυνομίας θα τοποθετούνται σε συνεργασία και συντονισμό της κεντρικής κυβέρνησης με τις τοπικές αρχές, ενώ όλες οι άλλες τοποθετήσεις και μεταθέσεις θα γίνονται από τις αυτόνομες διοικήσεις.
Το άλλο υπουργείο που ιδρυθεί από τη διάσπαση του υπουργείου Εσωτερικών θα είναι το Υπουργείο Τοπικών Διοικήσεων, το οποίο θα ελέγχει τον προϋπολογισμό των αυτόνομων περιοχών. Οι αυτόνομες περιοχές θα συντάσσουν τον προϋπολογισμό τους σε συντονισμό με το ως άνω υπουργείο. Η κεντρική κυβέρνηση θα συντάσσει τον αμυντικό προϋπολογισμό και θα εξασφαλίζει την οικονομική συνεργασία μεταξύ των τοπικών κοινοβουλίων. Οι αρμοδιότητες για τα ζητήματα των υποδομών μεταφέρονται στα τοπικά κοινοβούλια.
Για όλα τα παραπάνω θα ληφθεί ως βάση το ομοσπονδιακό μοντέλο της Γερμανίας αλλά και η Συμφωνία Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με βάση το σχέδιο, η αυτονομία δεν θα εφαρμοστεί μόνο στην ΝΑ Τουρκία αλλά στο σύνολο της τουρκικής επικράτειας.
