Ποια η τραγική ιστορία του Σόλωνα Καρυδάκη πίσω από τη γέφυρα της Κηφισιάς;
Το βράδυ της 4ης Δεκεμβρίου 2009, ο 15χρονος Σόλωνας Καρυδάκης είχε βγει έξω με τους φίλους του και διέσχιζε τη διάβαση της λεωφόρου Κηφισίας στο ύψος του Ψυχικού, όταν ένας οδηγός τον παρέσυρε και τον τραυμάτισε θανάσιμα.
Η απόφαση που βγήκε από τη Δικαιοσύνη γι’ αυτό το τροχαίο αποτίμησε τη ζωή του 15χρονου μαθητή σε 26.000 ευρώ, χρήματα τα οποία θα δώσει ο οδηγός σε 36 δόσεις.
Τόσα χρήματα, όμως, όπως λέει σήμερα ο πατέρας του Σόλωνα, δεν κόστιζε ούτε το αυτοκίνητο, αφού η τιμή του ήταν πάνω από 30.000 ευρώ.
Έπειτα από αυτό το τροχαίο κατασκευάστηκε και η γνωστή πεζογέφυρα.
Το πρώτο έργο σε δημόσιο χώρο με ιδιωτική χρηματοδότηση, καθώς πολλές εταιρείες έκαναν δωρεές σε υλικά, ενώ όλοι δούλεψαν χωρίς αμοιβή, για να σχεδιαστεί και να χτιστεί.
Ο κ. Φαίδων Καρυδάκης μίλησε στο protothema.gr για τις στιγμές εκείνες, αλλά και για την απόφαση του δικαστηρίου:
«Ο Σόλωνας έφυγε πάνω στο άνθος της ηλικίας του. Δεν θα μπορέσω να ξεπεράσω ποτέ όλο αυτό που έγινε. Δεν θα ξεχάσω πως ο οδηγός δεν σταμάτησε, τις ημέρες που περιμέναμε μέχρι να δωρίσουμε τα όργανά του, αλλά και την ημέρα της κηδείας, που μαζεύτηκαν όλοι οι συμμαθητές του και τραγουδούσαν, όπως έκαναν στο πάρτι που είχε πάει εκείνο το βράδυ, λίγο πριν χάσει τη ζωή του».
Πικραμένος ο κ. Φαίδων Καρυδάκης, ο οποίος, με την προσπάθειά του να κατασκευαστεί η γέφυρα, έσωσε πολλά υποψήφια θύματα, μιλά για την ελληνική Δικαιοσύνη. «Δικαίωση δεν μπορεί να υπάρχει. 26.000 ευρώ αποτίμησε η ελληνική δικαιοσύνη τη ζωή του παιδιού μου.
Εκφράζω ένα παράπονο προς την Δικαιοσύνη ότι το έγκλημα που έγινε στην άσφαλτο, ήταν τόσο φοβερό, που, με την απόφαση της Δικαιοσύνης αμνηστεύτηκε. Αυτή η απόφαση που βγήκε στο Εφετείο πέρασε το μήνυμα ότι μπορείτε να τρέχετε, να κάνετε ελιγμούς και να εγκαταλείπετε ένα παιδί στην άσφαλτο, χωρίς να υπάρχει τιμωρία. Αυτό είναι κάτι που με πληγώνει πάρα πολύ. Πώς μετατρέπεται ένα κακούργημα σε πλημμέλημα -και μάλιστα εξαγοράσιμο;
Δυστυχώς, η εγκατάλειψη σε τροχαίο στη χώρα μας θεωρείται πλημμέλημα και αυτό με δυσαρεστεί πάρα πολύ. Από τις βασικές αιτίες που τα τροχαία στην Ελλάδα έχουν τόσο μεγάλο ποσοστό θανάτου είναι και η ατιμωρησία που υπάρχει.
Αυτό δείχνει μια απαξία της ανθρώπινης ζωής και, στην περίπτωση του Σόλωνα, αν και ήταν κακούργημα, κατέληξε σε πλημμέλημα και αυτό ζητάμε να αλλάξει».