Οι περισσότεροι έχετε ακουστά την ιστορία για την Coco-Cola, που κάποτε περιείχε σημαντική δόση κοκaΐνης μέχρι που αφαιρέθηκε από τη συνταγή το 1903.
Oi διαφήμισεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ υποστήριζαν ότι το τονωτικό «θεράπευε την μελαγχολία… αποκαθιστούσε την υγεία, τη δύναμη, την ενέργεια και τη ζωτικότητα».
Πράγματι, όταν το αλκοόλ ενωθεί με την κοκaΐνη, σχηματίζουν μία χημική ουσία η οποία παράγει ένα πιο ισχυρό και μεγαλύτερης διάρκειας αίσθημα ευφορίας απ’ όσο μπορεί να προκαλέσει η κοκaΐνη από μόνη της.
Το Vin Mariani ήταν ένα από τα αγαπημένα ποτά των διάσημων της εποχής όπως ο Τόμας Έντισον, ο Ιούλιος Βερν, η Σαρά Μπερνάρ, ο Οδυσσεύς Γκραντ αλλά και της βασίλισσας Βικτωρίας. Ο πάπας Λέων ΙΓ’ ενέκρινε προσωπικά το κρασί, δάνεισε το πρόσωπό του σε μια διαφημιστική καμπάνια της μάρκας και το τίμησε με το χρυσό μετάλλιο του Βατικανού.
Σε μια εκστρατεία μάρκετινγκ, το Vin Mariani έδειξε τους αξιοσημείωτους πελάτες του και δημοσίευσε δερματόδετα φυλλάδια με φωτογραφίες και αποσπάσματα των προσωπικοτήτων που ήταν φανατικοί του ποτού.
Έτσι, ενώ η κοινωνία «φτιαχνόταν» με το Coca Wine του Mariani, η αγορά αυξήθηκε και άρχισαν να εμφανίζονται μιμητές.
Στα 1880, στην Τζόρτζια των ΗΠΑ, ο φαρμακοποιός John Pemberton ανέπτυξε ένα δημοφιλές ποτό με βάση την έκδοση του Mariani, που ονόμασε Pemberton’s French Wine Coca. Όταν η πολιτεία του πέρασε τις νομοθεσίες περί Ποτοαπαγόρευσης το 1886, ο Pemberton έψαξε να βρει μια μη-αλκοολούχα εκδοχή του ποτού και θα αντικαθιστούσε το κρασί με σιρόπι. Το νέο ποτό το ονόμασε Coca-Cola (η κοκaΐνη παρέμεινε το κύριο συστατικό του νέου ποτού για σχεδόν δύο δεκαετίες ακόμη).
Παρά την απαγόρευση του αλκοόλ στην Ατλάντα, το French Wine Coca συνεχίστηκε μέχρι το θάνατό του Pemberton το 1888, ξεπερνώντας και τη μη αλκοολούχα έκδοση του, την Coca-Cola. Ο Pemberton, που ήταν εξαρτημένος από τη μορφίνη μετά από έναν τραυματισμό στον Αμερικάνικο Εμφύλιο, έβγαλε στην αγορά το French Wine Coca για την ανώτερη τάξη των διανοουμένων, όπως οι επιστήμονες, οι μελετητές, οι δικηγόροι και οι γιατροί. Το ονόμασε «ένα υπέροχο ενδυναμωτικό μέσο των γ3ννητικών οργάνων», έχοντας προσθέσει συστατικά που έλειπαν από το Vin Mariani, όπως η δαμιάνα, ένα φημισμένο βότανο για την θεραπεία της ανικανότητας, καθώς και μια πηγή καφεΐνης. Και τα δύο αργότερα συμπεριλήφθηκαν στην Coca-Cola.
Καθώς ο αυξανόμενος φόβος για την κατάχρηση νaρκωτικών έκανε τα ποτά με βάση την κοκαΐνη λιγότερο δημοφιλή, οι διάδοχοί του Pemberton αφαίρεσαν προληπτικά την κ0καΐνη από το ποτό (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του) το 1903, 11 χρόνια πριν απαγορευτεί επίσημα το νaρκωτικό το 1914, αναγκάζοντας το Vin Mariani και άλλα Coca Wine να ξεμείνουν από δουλειά. Εν τω μεταξύ, η Coca-Cola γινόταν το αγαπημένο ποτό της Αμερικής και αργότερα όλου του κόσμου.
Παρά τις ιστορικές μαρτυρίες, η Coca-Cola Company αρνείται επίσημα την παρουσία κοκaΐνης σε κάποιο από τα προϊόντα της, είτε τώρα ή στο παρελθόν.
