Ο εφιάλτης μου ως υπάλληλος του Σκλαβενίτη μετά τη εξαγορά της Μάκρο…
Ήμουν από τους ανθρώπους που όταν μας ανακοινώθηκε η εξαγορά της μάκρο από τον Σκλαβενίτη είχα χαρεί λόγο του καλού ονόματος που είχε σαν εργοδότης. Εργαζόμουν στα κεντρικά της Μάκρο και λόγο της ιδιαιτερότητας της θέσης μεταφέρθηκα σε έναν τομέα όπου όλοι οι συνάδελφοι ήταν υπάλληλοι Σκλαβενίτη και ήμουν ο μόνος «Μάκρο».
Σε αυτό το σημείο να αναφέρω πως όλοι οι υπάλληλοι ήταν συγγενείς , γνωστοί κτλ του Σκλαβενίτη ή στενών συνεργατών του. Τότε ήταν που ξεκίνησε ο εφιάλτης, πρώτα ήρθε η έμμεση μείωση μισθού στερώντας μου παροχές που είχα από το προηγούμενο καθεστώς , χωρίς καν να έχω να έχω κάποια ενημέρωση για αυτό. Στην συνέχεια ήρθε ο ψυχολογικός πόλεμος, όπου όλη η μέρα μου ήταν γεμάτη με εκφράσεις «εσείς της Μάκρο δεν δικαιούστε να μιλάτε», «εγώ σε αγόρασα και θα κάνεις αυτό που λέω», «είστε κλέφτες», «εμείς ξέρουμε, διότι εμείς σε αγοράσαμε» και όλα αυτά από απαίδευτους ανθρώπους που ο λόγος που είχαν μία θέση ήταν η συγγένειά τους με την οικογένεια Σκλαβενίτη. Τέλος ήρθαν τα εξαντλητικά ωράρια , των 12 – 15 ωρών (για τα οποία μετά κατηγορήθηκα ότι δούλευα εγώ αργά) , στερώντας μου την δυνατότητα να αθληθώ , ενώ όλοι γνώριζαν πως είμαι αθλητής (που κατέβαινε σε αγώνες ). Αυτά συμβαίνουν τα δύο τελευταία χρόνια , τα οποία δεν είναι προσωπική αντιμετώπιση δική μου , αλλά έχουν την ίδια ακριβώς άποψη συνάδελφοι , που ελπίζω κάποια στιγμή να μιλήσουν. Οι διακρίσεις δε σταματούν εδώ, ακόμα και στα δώρα Χριτουγέννων, επιταγή Χριστουγέννων που παίρνανε όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι της μάκρο δεν παίρναμε . Αν τα παραπάνω είναι με τις ευχές της οικογένειας Σκλαβενίτη πολύ θα ήθελα να το ξέρω.
Συνοψίζοντας: α) αγοράσαμε το προσωπικό, β) μείωση μισθών και παροχών γ) διακρίσεις ανάμεσα στους υπαλλήλους «αρκετά ρατσιστικό» . Τελικά για μία ακόμη φορά, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Το μόνο που εύχομαι είναι να είναι μεμονωμένο περιστατικό και να αντιμετωπιστεί με την ορθότητα και το σεβασμό που τόσα χρόνια ο Σκλαβενίτης αντιμετωπίζει το προσωπικό του και φτιάχνει το εταιρικό κοινωνικό προφίλ του. Η κοινωνική ευθύνη είναι πρωτίστως θέμα χαρακτήρα και όχι μάρκετινγκ.
