Το 1921, στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, γεννήθηκε ο Νίκος Γόδας, ο οποίος αργότερα έγινε βασικός παίχτης του Ολυμπιακού. Πέρα από την αθλητική του δράση όμως, υπήρξε λοχαγός του ΕΛΑΣ και αγωνίστηκε στην Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών. Μέχρι και τη τελευταία στιγμή της ζωής του, δεν εγκατέλειψε τους κοινωνικούς αγώνες και την ιδεολογία του. Εκτελέστηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στην Κέρκυρα
Τα πρώτα χρόνια
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, η οικογένεια του Νίκου Γόδα φθάνει στη Μυτιλήνη. Εκεί έμειναν για μικρό χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια βρέθηκαν στην Κρήτη, αλλά τελικά εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Κοκκινιά. Ο πατέρας του μικρού τότε Νίκου, για να βγάλει τα προς το ζην, άνοιξε ένα ταβερνάκι που λεγόταν «τα Αραπάκια» και το οποίο αποδείχθηκε πολύ προσοδοφόρο. Ο νεαρός εργαζόταν στην ταβέρνα και έπαιζε μπάλα στις αλάνες με τους φίλους του
Από την πρώτη στιγμή ξεχώρισε για το ταλέντο του. Ήταν ο αδιαμφισβήτητος μπαλαδόρος της γειτονιάς. Έπαιξε για την ομάδα της περιοχής και συνέχισε στον «Κεραμεικό» Καμινιών. Το όνειρό του όμως ήταν να καταφέρει να γίνει παίχτης των ερυθρολεύκων
Το 1942, μετά το ξέσπασμα του Β’ΠΠ, ο Νίκος Γόδας πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, την ομάδα που πάντοτε θαύμαζε. Ξεκίνησε ως βασικός μεσοεπιθετικός παίχτης και διέπρεψε σε αγώνες κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, το 1943, ο Γόδας έγινε βασικός παίχτης. Στο Κύπελλο Χριστουγέννων της ίδιας χρονιάς, σε αγώνα με τον Παναθηναϊκό, θεωρήθηκε ο καλύτερος παίχτης στον τελικό, ενώ ο Ολυμπιακός νίκησε με σκορ 5 – 2
Η μάχη της «Ηλεκτρικής»
Ο Νίκος Γόδας όμως συμμετείχε και στην Εθνική Αντίσταση. Έγινε μέλος του ΚΚΕ, ενώ ήταν και μαχητής του 5ου λόχου του ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά. Αγωνίστηκε για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη και πολέμησε τους Γερμανούς στον Πειραιά το 1944, λοχαγός πλέον του ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος στη λεγόμενη μάχη της «Ηλεκτρικής» στο Πέραμα, στην Κοκκινιά και στο Κερατσίνι. Η επιχείρηση σχετιζόταν με την προστασία της ηλεκτρικής εταιρείας «ΠΑΟΥΕΡ», την οποία προσπάθησαν αν ανατινάξουν οι Γερμανοί
Δεκεμβριανά
Ο Γόδας, στα Δεκεμβριανά το 1944, πολέμησε τους Άγγλους στο νεκροταφείο της Ανάστασης, στον Πειραιά. Η μονάδα, στην οποία ήταν επικεφαλής, ηττήθηκε και οι απώλειες ήταν μεγάλες. Η μόνη λύση που του απέμενε ήταν να πάρει όσους είχαν καταφέρει να διασωθούν και να τους οδηγήσει στο όρος Βελούχι, στη Ρούμελη. Εκεί θα έβρισκαν τις υπόλοιπες μονάδες του ΕΛΑΣ που κρύβονταν
Σύλληψη και καταδίκη
Μετά τη «Συμφωνία της Βάρκιζας», ο Νίκος Γόδας αποφάσισε να επιστρέψει στον Πειραιά, επειδή ήταν άρρωστος με πνευμονία. Τον περίμενε ωστόσο, μια δυσάρεστη έκπληξη. Ύστερα από «καρφωτή» συνελήφθη και δικάστηκε στη λεγόμενη «Δίκη του Ασύλου της Κοκκινιάς», το 1945. Οι κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν ήταν βαρύτατες. Ο παίχτης του Ολυμπιακού φερόταν να είχε δολοφονήσει ως αντάρτης πολλούς από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Νίκος Γόδας καταδικάστηκε σε θάνατο και οδηγήθηκε στις φυλακές Αίγινας
Αν και γνώριζε τι τον περίμενε, έβρισκε τη δύναμη να παίζει ποδόσφαιρο μέσα στη φυλακή με την ομάδα των κρατουμένων. Πάντα στο κελί του υπήρχε στον τοίχο, στερεωμένη με καρφιά η φανέλα του Ολυμπιακού
Μετά από μικρό χρονικό διάστημα, ο Γόδας οδηγήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, αλλά τελικά μεταφέρθηκε στις φυλακές Κέρκυρας, όπου κατέληγαν οι θανατοποινίτες. Εκεί παρέμεινε για τρία χρόνια. Του προτάθηκε να υπογράψει τη «δήλωση μετανοίας» για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και να σώσει τη ζωή του. Δεν το έκανε. Εκείνη την περίοδο υπήρχαν και ορισμένοι που υποστήριζαν ότι η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να σώσει τον ποδοσφαιριστή
Η τελευταία επιθυμία και η εκτέλεση
Η μέρα της εκτέλεσης ήρθε. Ο Νίκος Γόδας ήταν πολύ ήρεμος και εξέφρασε μόνο μια τελευταία επιθυμία. Ήθελε να φοράει την ώρα της θανάτωσης την ερυθρόλευκη φανέλα και το παντελονάκι της λατρεμένης του ομάδας, του Ολυμπιακού. «Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με τη φανέλα του Ολυμπιακού και να μη μου δέσετε τα μάτια, για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου, πριν από τη χαριστική βολή», έλεγε λίγο πριν από τον θάνατό του. Ο Νίκος Γόδας εκτελέστηκε ως «κομμουνιστής» στο νησάκι «Λαζαρέτο» κοντά στην Κέρκυρα στις 19 Νοεμβρίου του 1948, ενώ φορούσε την στολή της ομάδας του. Ήταν 27 ετών
Πηγή: mixanitouxronou.gr
