Και να τον υποδεχτεί με τιμές αρχηγού κράτους.
Μάλλον θα το παρατήρησες και εσύ. Κάπου ανάμεσα στις ευχές για καλή χρονιά και τα «ματς μούτς» με τους συγγενείς και φίλους, εκεί που έσβηνε απαλά ο ήχος από τα τσουγκρίσματα των ποτηριών, κάπου πίσω από τη διακόσμηση του εορταστικού τραπεζιού, ξεπρόβαλλε η φιγούρα του καλού μετεωρολόγου Σάκη Αραναούτογλου. Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο Χριστουγεννιάτικο θαύμα ούτε ο ίδιος αποφάσισε να κάνει τη βάρδια του Άγιο Βασίλη και των ξωτικών του. Η συζήτηση όμως εδώ και δέκα μέρες για τον χιονιά που όλο έρχεται στη χώρα, αλλά τελικά μάς κάνει μούτρα –τουλάχιστον στην Αθήνα- καθιστούσαν τον μετεωρολόγο θέμα συζήτησης.
Προφανώς σε αυτό ρόλο παίζουν και πολλά ΜΜΕ που μας ενημερώνουν κάθε πέντε λεπτά με τίτλους όπως «Οριστικό: πέφτει χιόνι». Και κάπως έτσι ένας ολόκληρος επιστημονικός κλάδος και τα εργαλεία του, στα μάτια ημών των αδαών, μετατρέπονται σε συζήτηση εφάμιλλη εκείνων για το Στοίχημα. Φήμες λένε ότι σε οικογενειακό τραπέζι ακούστηκε μέχρι και το «Μετεωρολογία είναι για αρχόντους όχι για λινατσές».
Το μαζικό κόλλημα με τον καιρό, αυτό το εύκολο θέμα συζήτησης που θα καλύψει την αμήχανη συνύπαρξη με το γείτονα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας, δεν είναι προφανώς κάτι καινούργιο. Πολλοί μάλιστα το χαρακτηρίζουν ως και σημάδι πνευματικής παρακμής, επειδή έρχεται να αντικαταστήσει άλλα, πιο ενδιαφέροντα, λένε, θέματα συζήτησης.
Ακόμα και έτσι να είναι, σε ό,τι αφορά τη δική μας μικρή γωνιά, ο Αρναούτογλου είναι ο πρώτος rock star μετεωρολόγος. Ειλικρινά, θα ήθελα να τον δω να υποδέχεται κάπου εκεί στα Τέμπη την παγερη «Αριάδνη» από το Βορρά, κρατώντας στο ένα χέρι λουλούδια και στο άλλο μετεωρολογικούς χάρτες.
Και πριν υπήρχαν δημοφιλείς μετεωρολόγοι. Θυμάμαι τον Αρνιακό, μελίρρυτο και προσηνή, να μας προετοιμάζει για κάποια σφοδρή κακοκαιρία και στο τέλος του δελτίου, πάντα χαμογελαστός, να κάνει μια μικρή υπόκλιση για να μας καληνυχτίσει. Είχες την αίσθηση πως, αν του το ζητούσες, θα μπορούσε να έρθει σπίτι σου και να βάλει για ύπνο, δίνοντας σου ένα ζεστό φιλί στο μέτωπο.
Η αστική του αβρότητα ήταν τόσο καθησυχαστική που ακόμα και αν ανακοίνωνε ότι περιμένουμε τσουνάμι, εσύ θα φανταζόσουν μια θάλασσα καταγάλανη και ακύμαντη και στο βάθος θα ακουγόταν η Βουγιουκλάκη να τραγουδάει «Μες αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή».
Το «κορίτσι των λουλουδιών», Χριστίνα Σούζη, ναι μεν σου ανακοινώνει τα δυσάρεστα μαντάτα μιας επερχόμενης κακοκαιρίας, πάντα όμως σού αφήνει την υπόσχεση ενός ουράνιου τόξου που αργά ή γρήγορα θα ξεπροβάλλει στον ουρανό και θα κάνει ξανά τις μέρες μας φωτεινές και αισιόδοξες, πιο ζηλευτές και από αυτές που θα περνούσες στο «Paradise City» των Guns N’ Roses.
Ο Αρναούτογλου όμως παίζει σε άλλο επίπεδο. Οι σκληροπυρηνικοί τον θυμούνται από την ΕΡΤ3, όταν παρουσίαζε ένα δελτίο καιρού Μπεν Χουρ. Όπως οι μπασκετικοί κάποια στιγμή καθιέρωσαν την αγγλική ορολογία στις μεταδόσεις, έτσι και ο Σάκης μάς μιλούσε για τις κινήσεις των αέριων μαζών, τον μετεω-ορίζοντα και το Ωμέγα μπλοκ και τους σιβηριανούς αντικυκλώνες
Πλέον ένα post του στο facebook αντιμετωπίζεται με το ίδιο δέος που αντιμετωπίζονταν οι πλάκες που κατέβασε ο Μωυσής από το Σινά. Ή με το δέος που διάβαζαν οι παλιοί το κείμενα του Παρασκευά στον Φίλαθλο. Τις προάλλες τον παρακολουθούσα μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους followers σε ένα από τα τακτικά του Facebook Live. Ήρεμος, με το πουλοβεράκι του, κοίταζε δυο τρεις οθόνες ταυτόχρονα και απαντούσε στις ερωτήσεις του κοινού. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά έτσι τον θέλω τον μετεωρολόγου μου. Να είναι casual και να τα εξηγεί όμορφα. Να τον νιώθω δικό μου άνθρωπο.
Είτε το στρώσει είτε δεν το στρώσει στο Σύνταγμα, είτε χτίσουμε ιγκλου στο Λευκό Πύργο είτε όχι (που αν παρακολουθείς Αρναούτογλου θα ξέρεις ήδη ότι δεν πρόκειται να συμβεί), πρώτα βλέπεις τι έχει ποστάρει στο facebook και μετά ανοίγεις το παράθυρο. Και αν ο καιρός έξω είναι διαφορετικός από αυτόν που προέβλεψε ο Σάκης, τόσο το χειρότερο για τον καιρό.
Πηγή: ratpack
