Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση μετά…
από πέντε χρόνια Μνημονίων και άλλα πέντε χρόνια ουσιαστικής παύσης προμήθειας συστημάτων προς αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων και ακατάλληλων ή την αναπλήρωση απωλειών.
Και το προσωπικό που βιώνει κάθε μέρα την απαξίωση, προσωπική (μέσω των μισθών πείνας που εισπράττει και του ακατάλληλου, εν πολλοίς, υλικού το οποίο καλείται να διαχειριστεί για να εκτελέσει την αποστολή του), είναι εξαιρετικά προβηματισμένο.
Γιατί η κατάσταη εκεί που οδεύει θα μας οδηγήσει στο τέλος ή σε υποχώρηση και αποστράγγιση της ελληνικότητας του Αιγαίου και της Δυτικής Θράκης και της απώλειας ελέγχου της περιοχής χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα (ήδη αυτό έχει συντελεστεί σε σημαντικό βαθμό) είτε σε στρατιωτική ήττα και εκχώρηση εδάφους και ελέγχου.
Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ο ίδιος ο Αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Β.Τελλίδης σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση για την κατάσταση του στρατεύματος, μιλώντας την γλώσσα της αλήθειας, είπε τόσα όσα πρέπει να πει ένας υπεύθυνος Αρχηγός, κτυπώντας το»καμπανάκι» στην πολιτική ηγεσία.
Και όταν λέμε «πολιτική ηγεσία», δεν εννοούμε μόνο τον υπουργό Εθνικής Αμυνας που τα γνωρίζει «από πρώτο χέρι» αλλά έχει πεπερασμένα όρια αντίδρασης, αλλά τον ίδιο τον πρωθυπουργό και φυσικά τους υπουργούς Οικονομικών, τον υπουργό Εξωτερικών κλπ.
Να σημειώσουμε ότι λιγότερο από 5% από αυτά που εξομολογήθηκε ο Α/ΓΕΣ είδαν το φως της δημοσιότητας για ευνόητους λόγους…
Ολους τους συναρμόδιους και συνυπεύθυνους, που μπορούν-ακόμα-να κάνουν κινήσεις για να αποτραπεί η ολική απαξίωση των Ενόπλων Δυνάμεων και συνακόλουθα η γεωστρατηγική έκλειψη της χώρας και η δορυφοροποίησή της από την Τουρκία.
Οι συνεχείς περικοπές στις αμυντικές δαπάνες και στους λειτουργικούς προϋπολογισμούς των Επιτελείων εξαιτίας των μνημονίων έχουν “παραλύσει” ολόκληρους τομείς τη στιγμή που η Τουρκία αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς στον αμυντικό τομέα και έχει μετατρέψει την αμυντική βιομηχανία της σε αιχμή του δόρατος της οικονομίας της και της τεχολογίας της,δημιουργώντας μια προηγμένη τεχολογικά πολεμική μηχανή στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου.
Ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Βασίλης Τελλίδης περιέγραψε σε ένα μεγάλο βαθμό την εικόνα που υπάρχει σήμερα στον Ελληνικό Στρατό:
Από τα 700 εκατομμύρια ευρώ λειτουργικό προϋπολογισμό (ανταλλακτικά, καύσιμα, πυρομαχικά εκπαίδευσης κλπ.) που είχε το ΓΕΣ, τα Μνημόνια του άφησαν 200 εκατομμύρια ευρώ. Τί να κάνει κανείς με αυτά;
Ούτε πολυκατάστημα δεν μπορείς να λειτουργήσεις. Πολλώ μάλλον, Στρατό.
Εξ αυτού αποκαλύφθηκε και το γεγονός πώς τα κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων δεν μπορούν να φιλοξενήσουν όσους θέλουν να κόψουν την αναβολή τους και να καταταγούν παρά μόνο όσους προβλέπονται από τις ΕΣΣΟ. Μόνο 200 αιτήματα μπορούν να ικανοποιηθούν από τα χιλιάδες που υπάρχουν.
Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος; Δεν υπάρχουν, στολές, τζάκετ και άρβυλα για να τους χορηγηθούν. Γιατί κατά τα άλλα οι ανάγκες, ιδίως στις μονάδες της παραμεθορίου, είναι μεγάλες.
Η επάνδρωση των μονάδων βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα λόγω της λειψανδρίας που έχει βάση την υπογεννητικότητα, αλλά και τις μη προσλήψεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπως απαίτησε και πέτυχε η τρόικα τα προηγούμενα χρόνια.
Η έλλειψη προσωπικού λοιπόν είναι το ένα βασικό πρόβλημα για το Στρατό Ξηράς, ο οποίος δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ανάγκες του Ναυτικού και της Αεροπορίας που είναι σαφώς μικρότερες και λιγότερο απαιτητικές. Ο Στρατός έχει αποστολές σε χερσαίες, αλλά και νησιωτικές περιοχές, έχει ειδικές δυνάμεις, έχει Αεροπορία Στρατού κ.α.
Ένα άλλο ζήτημα είναι η εκπαίδευση. Τι εκπαίδευση λαμβάνουν οι Έλληνες στρατιωτικοί, τη στιγμή που οι Τούρκοι συνάδελφοι τους πολεμούν τους Κούρδους και μάλιστα εφαρμόζεται η εναλλάξ συμμετοχή μεγάλων σχηματισμών για να λαμβάνουν όλοι μέρος στα πεδία των μαχών;
Έχουν ρίξει οι δικοί μας χειροβομβίδες τελευταία και τι βολές έχουν κάνει και με τι όπλα; Επαρκούν για ένα Στρατό που να πάσα στιγμή μπορεί να χρειαστεί να επέμβει στον Έβρο ή στο Αιγαίο;
Ο οπλισμός και τα πυρομαχικά είναι σαφώς ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχουν πολύ μικρά αποθέματα και η διάθεση τους για ασκήσεις και εκπαίδευση γίνεται με το σταγονόμετρο. Μικρές είναι και οι διαθεσιμότητες των οχημάτων, αφού νέες παραλαβές έχουν να γίνουν χρόνια και τα εργοστάσια, που ήθελε να κλείσει η τρόικα, δεν μπορούν να επισκευάσουν ούτε κάν τα υπάρχοντα.
Και η καταμέτρηση των προβλημάτων είναι ακόμη στην αρχή. Δεν έχει προχωρήσει στα μεγάλα οπλικά συστήματα, με τα πιο σοβαρά προβλήματα να εντοπίζονται και πάλι στο Στρατό, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πώς και το Ναυτικό και η Αεροπορία δεν έχουν ελλείψεις σε ανταλλακτικά για μείζονος σημασίας οπλικά συστήματα (μαχητικά, φρεγάτες κ.α.) και ως εκ τούτου χαμηλές διαθεσιμότητες.
Η απουσία ΤΟΜΑ, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτεί η διάταξη των ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων είναι εξαιρετικά σημαντική.
Κι όμως δεν έχει ζητηθεί από τους Ρώσους η δωρεάν εκχώρηση π.χ. BMP-2, ένα ΤΟΜΑ που διαπρέπει στη Συρία και θα μπορούσε να δοθεί δωρεάν. Ούτε έχει γίνει μια σοβαρή μελέτη για την απόκτηση, έστω σε τριπλάσιο κόστος χρήσης, μεταχειρισμένων δυτικών ΤΟΜΑ.
Κάποιοι θεωρούν πώς έλυσαν τα προβλήματα τους με τα Μ113 που παρέλαβαν πρόσφατα από τις ΗΠΑ και με τις λαμαρίνες που έβαλαν στα πλαινά τους ως θωράκιση. Καλές οι πατέντες, αλλά και μία σχέση με τις ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν και σε καμία περίπτωση τα Μ113 δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα ΤΟΜΑ.
Πως θα αντιμετωπιστεί λοιπόν μία αερααποβατική επιχείρηση των Τούρκων σε κάποια από τα νησιά; Κανείς δεν γνωρίζει.
Το βέβαιο είναι πώς δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική η αερομεταφορά δυνάμεων με τη συνεργασία των δυνάμεων που βρίσκονται στα νησιά.
Για το λόγο αυτό σχεδιάζεται να δημιουργηθεί “έδρα” αερομεταφερόμενης δύναμης, πιθανόν στην Κρήτη, όπου και θα μετασταθμεύσει ένας αριθμός από τα CH-47D Chinook που θα παραλάβει ο Στρατός από τις ΗΠΑ Μέχρι τα μέσα του 2016
Ο εξοπλισμός των Ειδικών Δυνάμεων αντιμετωπίζει επίσης σοβαρά προβλήματα, ελλείψεις τραγικές υπάρχουν σε ελικόπτερα μεταφοράς προσωπικού με υποστήριξη μάχης, όπως και σε άλλα οπλικά συστήματα που απαιτούνται για την αναχαίτιση μίας εχθρικής ενέργειες είτε από στεριά (Έβρο) είτε από θάλασσα (Αιγαίο).
Και για να έρθουμε και στο Αιγαίο, τα επόμενα 5-7 χρόνια οι Τούρκοι θα έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμα των νέων σύγχρονων κορβετών, θα έχουν εκσυγχρονίσει όλες τις φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ (έχουν ήδη ολλοκληρώσει τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των αμερικανκών Ο.Η.Perry και τις έχουν μετατρέψει σε πλωτή αντιαεροπορική πλατφόρμα) θα έχουν βάλει σε υπηρεσία τα 6 υποβρύχια τύπου 214 και θα έχουν κατασκευάσει ένα μίνι-αεροπλανοφόρο για την μεταφορά της έκδοσης κάθετης αποπροσγείωσης του F-35.
Και σε επίπεδο Αεροπορία, θα έχουν αποκτήσει τουλάχιστον μία Μοίρα (20) αεροσκαφών F-35 από τα 100 που συνολικά επρόκειτο να αποκτήσουν, με την αμυντική τους βιομηχανία να αναπτύσσει νέες κατευθυνόμενες βόμβες και πυραυλικά συστήματα αέρος-επιφανείας.
Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τι κάνουν απέναντι σε όλα αυτά;
Κόβουν άλλα 200 εκατ. ευρώ από τα 700 που είχαν απομείνει για το εξοπλιστικό τους πρόγραμμα κατ’έτος, όταν μόνο το νέο τουρκικό άρμα μάχης ALTAY έχει προϋπολογισμό μέχρι το 2022 3,5 δισ. ευρώ για τις 250 μονάδες που θα κατασκευαστούν εγχώρια (μόνο για την ανάπτυξη του κινητήρα από τουρκική εταιρεία ενέκριναν 200 εκατ. ευρώ!).
Για τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις σεν προβλέπεται το επόμενο διάστημα να υπογραφεί καμία σύμβαση για εξοπλιστικό πρόγραμμα, πλην των Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας, γιατί απλώς δεν υπάρχουν χρήματα.
Ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ-200ΗΝ και ο εκσυγχρονισμός των F-16, όπως και ο εκσυγχρονισμός των MIrage 2000EGM/BGM ακόμη και αύριο να υπογράφονταν, χρειάζονται τουλάχιστον 7-9 χρόνια για να ολοκληρωθούν!
Και τι θα απέδιδαν; Εκσυγχρονισμένα οπλικά συστήματα, σχεδίασης 1970, το 2025!
Η απόκτηση νέων οπλικών συστημάτων, όπως νέων φρεγατών με αντιαεροπορική άμυνα περιοχής, όπως την έχουν περιγράψει στο ΕΜΠΑΕ θέλει τουλάχιστον 10 χρόνια για να υλοποιηθεί ακόμη και αν η απόφαση λαμβάνονταν σήμερα και βάσει των νυν οικονομικών δεδομένων, ούτε το 2030 δεν πρόκειται να παραγγελθούν!
Συνεπώς σε ποια κατάσταση οδηγούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις τα επόμενα χρόνια; Σε μία κατάσταση ακόμα χειρότερη και από τη νυν δραματική κατάσταση.
Αλλωστε, ακόμη και σήμερα να παραληφθεί ένα οπλικό σύστημα χρειάζεται μήνες ή και χρόνια για να ενταχθεί στις Ένοπλες Δυνάμεις και να λειτουργήσει αποτελεσματικά, χρειάζεται τουλάχιστον ένα χρόνο για την αποτελεσματική επιχειρησιακή αξιοποίησή του.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των F-4 που ενώ είχαν παραληφθεί πρίν την εισβολή στην Κύπρο, μέχρι σήμερα η δικαιολογία για την μη εμπλοκή τους στις επιχειρήσεις είναι ότι «Δεν ήταν πλήρως επιχειρησικά».. αλλά δεν μπόρεσαν να πετάξουν.
Και σήμερα μιλάμε για απείρως πολυπλοκότερα οπλικά συστήματα που θέλουν πολύ περισσότερο χρόνο για την αφομοίωσή τους.
Δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών πιστεύουν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι για να κάνουν παρέλαση την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου (αν και πολλοί θέλουν να τις καταργήσουν).
Δεν είναι καθ’ όλου έτσι.
Ο ρόλος των Ένοπλων Δυνάμεων είναι να προασπίζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας που πολλοί έχουν βάλει στο στόχαστρο. Είναι για να επιτυγχάνονται πολιτικοί και διπλωματικοί στόχοι της χώρας, ακόμη και αυτός για το χρέος.
Πρέπει λοιπόν όλοι να σοβαρευτούν. Οι δανειστές έχουν βάλει ένα σχέδιο σε εφαρμογή – είτε εκουσίως είτε ακουσίως – που δεν είναι άλλο από τον αφοπλισμό της Ελλάδας.
Το πετυχαίνουν σταδιακά προς όφελος της Τουρκίας που περιμένει στη… γωνία.
Τα λεγόμενα των Γερμανών περί κοινής φύλαξης, Ελλάδος-Τουρκίας, των συνόρων στο Αιγαίο δεν είναι καθ’ όλου τυχαία.
Επιβάλλεται στην Ελλάδα ένα “γεωστρατηγικό-εθνικό μνημόνιο” και όταν έρθει η ώρα η Τουρκία θα εισβάλει στο Αιγαίο χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα.
Πηγή
