«Αγαπητή barista,
Δεν με ξέρεις και δεν ήξερες την ιστορία μου. Το πιο σημαντικό, ίσως δεν γνωώριζες καν ότι γράφοντάς μου το απλούστατο «χαμογέλασε» στο ποτήρι του καφέ μου, θα άλλαζες την μέρα μου προς το καλύτερο. Όταν με κοιτάς, ίσως να υποθέτεις ότι είμαι χαρούμενη, εξωστρεφής και γεμάτη ζωή. Αλλά δεν μπορείς να δεις πραγματικά εμένα.
Δεν θα μπορούσες να ξέρεις ότι πίσω από αυτό το ψεύτικο χαμόγελο υπάρχει ένα κοpίτσι που έχει πέσει και σπάσει σε κομμάτια.
Δεν θα μπορούσες να ξέρεις ότι αυτό το κοpίτσι μισεί απίστευτα τον εαυτό της, ούτε ότι έχει αυτοτιμωρηθεί στερώντας της την τροφή για πάνω από το μισό της ζωής της. Ή ότι έχει προσπαθήσει να βάλει τέλος στη ζωή της 5 φορές.
Υποθέτω δεν ήξερες ότι τις τελευταίες εβδομάδες και εκείνη την ημέρα ιδιαίτερα, ήταν εξαιρετικά δύσκολα τα πράγματα.
Εσύ απλά έκανες τη δουλειά σου, χωρίς να γνωρίζεις ότι γράφοντας μια μικροσκοπική λέξη στον καφέ μου μου θα άλλαζε την ημέρα μου και, ενδεχομένως, τη ζωή μου.
Ίσως έγραψες «χαμογέλασε«, γιατί είδες τον σωλήνα σίτισης. Ή ίσως απλά μπορούσες να δεις πέρα από το ψεύτικο χαμόγελό μου, γιατί ήσουν εκεί που είμαι.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, είμαι ευγνώμων. Δεν χρειαζόταν να κάνεις την παραγγελία μου ιδιαίτερη. Θα μπορούσες να μου φερθείς σαν άλλον έναν ενοχλητικό πελάτη. Αλλά ξόδεψες αυτό το επιπλέον δευτερόλεπτο για να προσθέσεις λίγη θετικότητα σε μια ζωή που είναι γεμάτη με τόσα πολλά αρνητικά τον τελευταίο καιρό.
Βλέπεις, η μέρα μου αποτελούνταν από ένα φρικτό ραντεβού με τον γιατρό και μια φρικτή θεραπευτική συνεδρία. Ήμουν γεμάτη απελπισία και αυτοκτονικές σκέψεις. Όταν η ανορεξία μου «χτυπάει κόκκινο», μερικές φορές ο καφές είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να πιω. Αλλά φοβόμουν να πιω ακόμη και καφέ εκείνη την ημέρα.
Αν δεν είχα πάρει αυτό το ποτήρι, θα μπορούσα να είχα κάνει μεγαλύτερη ζημιά στον εαυτό μου εκείνη τη νύχτα.
Όταν διάβασα αυτή τη λέξη όμως, χαμογέλασα κυριολεκτικά.
Μια απλή πράξη καλοσύνης μπορεί να σημαίνει τον κόσμο σε κάποιον. Μπορεί να προσφέρει ελπίδα.
Έτσι, σ” ευχαριστώ. Σ” ευχαριστώ που άλλαξες την ημέρα μου και την ζωή μου.»
