ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αξιότιμε κ. Σόιμπλε,
Στο άκουσμα της «είδησης» ότι εξετάζετε το ενδεχόμενο παραίτησής σας από τη θέση του Υπουργού Οικονομικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (και φαντάζομαι από την ενεργό πολιτική συνολικά), αρχικά μου πέρασε από το μυαλό ότι αποτελεί προβοκάτσια των «εθνολαϊκιστών» της χώρας μας. Όταν διάβασα, όμως, τη συνέντευξή σας στο Spiegel και κατάλαβα ότι επρόκειτο για δική σας «διαρροή», δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να σας απευθύνω τις παρακάτω σκέψεις, με σεβασμό, επιτρέψτε μου να πω, και αυτοσυγκράτηση.
Θα ήθελα να σημειώσω ιδιαιτέρως πως με κινητοποίησε η φράση σας ότι «οι πολιτικοί έχουν ευθύνες οι οποίες συνοδεύουν τη θέση τους». Συμφωνώ απολύτως και φρονώ, ελπίζοντας ότι και σεις συμμερίζεστε την ίδια άποψη, ότι κάποτε θα πρέπει και να τις αναλαμβάνουν. Και σεις, καλά να είστε, δεν έχετε κάνει και λίγα… Και εξηγούμαι.
Κατορθώσατε να υπερασπιστείτε τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα της Γερμανίας (ή, πιο σωστά, της ολιγαρχίας του χρηματιστηριακού και τραπεζικού κεφαλαίου), αμαυρώνοντας, όμως, το όνομά της ως χώρας – δυνάστη, που συντρίβει τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος και τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών, σε μια κοντόθωρη λογική που υποτάσσει την αναπτυξιακή προοπτική της Γερμανίας και της Ενωμένης Ευρώπης προς όφελος των άμεσων επιδιώξεων του παρασιτικού και αρπακτικού κεφαλαίου.
Δεν διστάσατε να εκβιάσετε με συντριβή και οικονομικό στραγγαλισμό όσους λαούς δημοκρατικά επιχείρησαν να αντισταθούν (Κύπρος, Ελλάδα) στην άδικη, ανήθικη και αδιέξοδη λογική των μνημονίων. Κι αν σήμερα κάποιοι Ευρωπαίοι από πιο προηγμένες χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης σπεύσουν να πουν ότι αδιαφορούν γι’ αυτή την κτηνώδη πολιτική επιλογή, η οποία αφορά αποκλειστικά μικρές χώρες με «παραβατική» συμπεριφορά, εσείς γνωρίζετε πολύ καλά, αξιότιμε κ. Υπουργέ, ότι έρχεται και η δική τους σειρά…
Η κυβέρνησή σας και σεις προσωπικά, ως πανίσχυρος Υπουργός Οικονομικών, ανεχθήκατε, στην καλύτερη περίπτωση, ή πιο σωστά συντονίσατε, μεθοδικά και συστηματικά, τον εκμαυλισμό και την εξαγορά από τη SIEMENS κρατικών αξιωματούχων στην Ελλάδα (αναμενόμενο, θα μου πείτε, λόγω του «διεφθαρμένου και πελατειακού πολιτικού συστήματος» κλπ. κλπ.), αλλά και σε άλλες, ούτε λίγο ούτε πολύ, 100 χώρες του κόσμου!
Και εμείς βέβαια στην Ελλάδα (το πολιτικό μας σύστημα, εννοώ, κι όσοι είχαν την ευθύνη) κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να σας διευκολύνουμε όχι μόνο να πάρετε, αδιαφανώς και με κατάπτυστο τρόπο, λεόντειες δημόσιες συμβάσεις, αλλά και να μείνει σκανδαλωδώς ατιμώρητη η αμαρτωλή εταιρεία μαζί με όσους εμπλέκονται στις δραστηριότητές της.
Και να ήταν μόνο η SIEMENS… Το μεγαλύτερο μέρος των κοινοτικών πόρων, για χάρη των οποίων δεχθήκαμε επιζήμιους περιορισμούς στην αγροτική μας πολιτική και συνολικά στην εθνική μας οικονομία, παρά τις καλές προθέσεις και τις φιλότιμες προσπάθειες της μεγάλης πλειοψηφίας των στελεχών του Δημοσίου, κατευθύνθηκε σε έργα αποσπασματικά, υπερκοστολογημένα και αμφιβόλου χρησιμότητας, μακριά από τις πραγματικές μας ανάγκες κι εκτός ενός ορθολογικού και μακρόπνοου αναπτυξιακού σχεδιασμού. Έργα τα οποία όμως υλοποιούσαν γερμανικές (και άλλες ευρωπαϊκές) εταιρείες, συνήθως με τη σύμπραξη εγχώριων συνεργατών τους. Θα μου πείτε: οι Γερμανοί φταίνε και γι’ αυτό; Δεν έχουν, για παράδειγμα, ευθύνη οι ελληνικές πολιτικές και οικονομικές ελίτ, που ξεκοκάλισαν τα κοινοτικά κονδύλια; Οι ελληνικές κυβερνήσεις τι έκαναν; Επιτέλους, για όλα φταίνε οι ξένοι;
Πράγματι, εν μέρει έχετε δίκιο! Κύριος υπεύθυνος, πρώτα απ’ όλους, για την έλλειψη εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας και την κατασπατάληση των εθνικών και κοινοτικών πόρων είναι το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κατεστημένο της χώρας μας. Είναι κυρίως αυτοί που συνεργάστηκαν, όπως πάντα άλλωστε, αρμονικά με τον ξένο παράγοντα, εις βάρος του τόπου… Είναι αυτοί που υπηρέτησαν το Γ’ Ράιχ κερδοσκοπώντας από το αίμα του ελληνικού λαού και παραμένουν διαχρονικά υποτελείς απέναντι στη Γερμανία, τους οποίους ενδόμυχα όμως, θέλω να πιστεύω, ότι τους απεχθάνεστε.
Ναι, πράγματι, η ευθύνη για την κακοδαιμονία της χώρας μας ανήκει πρωτίστως στις ελληνικές κυβερνήσεις. Αναρωτιέμαι, ωστόσο, πώς βρίσκετε το θάρρος και από πού αντλείτε το ηθικό δικαίωμα να μας κουνάτε το δάκτυλο ή και να μας ασκείτε ανοιχτό εκβιασμό, για να εξυγιάνουμε, δήθεν, τα οικονομικά μας, όταν άριστα γνωρίζετε τις ευθύνες της Γερμανίας και των συνεργατών της για το πώς φτάσαμε έως εδώ…
Αξιότιμε κ. Σόιμπλε,
ελπίζω το δράμα της Ελλάδας και ο αγώνας των λαών να έχουν ως αποτέλεσμα την επικράτηση πιο δημοκρατικών από τις δικές σας απόψεων στην Ευρώπη, την οποία εσείς, είναι εμφανές, οραματίζεστε ως ένα ατσάλινο κλουβί της ισόβιας λιτότητας, με τους λαούς κλειδωμένους μέσα σ’ αυτό και τα κλειδιά κρατημένα σφιχτά μέσα σε γερμανικά χέρια. Είμαι σίγουρος ότι τότε, κι ελπίζω αυτή η ώρα να μην αργήσει, θα λάβετε την απόφαση για τον τερματισμό της εντυπωσιακής, αν μη τι άλλο, πολιτικής σας σταδιοδρομίας, αφού, όπως δηλώνετε, κανείς δεν μπορεί να σας εξαναγκάσει να δράσετε ενάντια στα πιστεύω σας. Στα 73 χρόνια σας, άλλωστε, κανείς δε θα τολμήσει να σας κατηγορήσει για πρόωρη συνταξιοδότηση. Ούτε καν οι μητέρες ανάπηρων παιδιών, που με το τρίτο μνημόνιο δε θα μπορέσουν να βγουν ποτέ στη σύνταξη…
Αν, πάντως, πάρετε αυτή την απόφαση άμεσα, σας καλώ να έλθετε στην Κρήτη, στην καρδιά της παραγωγικής Ελλάδας. Στην Άρβη, τη Μεσσαρά και την Ιεράπετρα, απ’ όπου η Γερμανία και η Ευρώπη εφοδιάζονται με φρεσκότατα και νοστιμότατα πρώιμα κηπευτικά στην καρδιά του χειμώνα. Να επισκεφτείτε τα χωριά της Βιάννου, της Πεδιάδας Ηρακλείου, της Σητείας, του Κίσσαμου, που παράγουν και πωλούν (σε χαμηλότατες τιμές) το καλύτερο ελαιόλαδο της Ευρώπης.
Να δείτε από κοντά τις αξιόλογες ομάδες παραγωγών και να συναντήσετε παραγωγούς που καταστράφηκαν από το εμπάργκο της Ρωσίας στα ελληνικά προϊόντα, το οποίο εσείς προκαλέσατε. Να περιηγηθείτε στα πρότυπα πανεπιστήμια, τεχνολογικά πάρκα και ερευνητικά ιδρύματα, στελεχωμένα απόσπουδαίο ερευνητικό προσωπικό, που παλεύει και δημιουργεί, σε πείσμα του Χειμώνα του Μνημονίου. Να φιλοξενηθείτε στα Ανώγεια, τα Σφακιά, το Οροπέδιο Λασιθίου, τη Βιάννο, τόπους με ανείπωτη ομορφιά, πλούσια ιστορία και πολιτισμό. Ίσως έτσι και να αρχίσετε να καταλαβαίνετε καλύτερα πώς σκέφτεται ο ανυπότακτος λαός μας, που συνεχίζει να πορεύεται κόντρα στους σχεδιασμούς σας. Κι αν έρθετε μέσα στο καλοκαίρι, θα απολαύσετε τα πανηγύρια μας και τα νιάτα μας, τα άπιαστα στο χορό και τα γράμματα. Την υπερήφανη νεολαία μας, που παρά τα σπάνια χαρίσματά της, παίρνει ξανά, με πόνο και οδύνη, το δρόμο της ξενιτιάς για μια καλύτερη ζωή…
Παρασύρθηκα και σας έχω πει ήδη αρκετά για την πατρίδα μου και τα σύγχρονα επιτεύγματά της, χωρίς όμως να αναφερθώ καθόλου στο αρχαίο της μεγαλείο. Άλλωστε αυτό το γνωρίζετε, αφού απολαμβάνετε, είμαι βέβαιος, τις ελληνικές αρχαιότητες, που κοσμούν το Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο (και όχι μόνο αυτό)… Ελπίζω ότι κι εσείς αναρωτηθήκατε, ως άνθρωπος σκληρός αλλά δίκαιος, όπως θέλετε να θεωρείστε, πώς και πότε βρέθηκαν στη Γερμανία αυτοί οι πολιτιστικοί θησαυροί και γιατί δεν επιστρέφουν στο φυσικό τους χώρο! Τώρα, μάλιστα, που διαθέτουμε σπουδαία μουσεία να τους υποδεχθούμε…
Κατά την περιήγησή σας στην Κρήτη και την Ελλάδα θα δείτε από κοντά και τις πολυάριθμες τελετές μνήμης για τα φοβερά Ολοκαυτώματα της Βέρμαχτ και των SS. Τον Αύγουστο μόνο: Αλικιανός, Σκηνές, Μαλάθυρος, Τοπόλια και Παλιά Ρούματα Κισσάμου, φυλακές Αγυιάς Χανίων, Σοκαράς, Δαμάστα, Μάραθος, Σάρχος, Σκούρβουλα, Γέργερη και Βορίζα Ηρακλείου, Ανώγεια, Σίσαρχα και χωριά του Κέντρους Ρεθύμνου αλλά και Τυμφρηστός Φθιώτιδας και Κομμένο Άρτας, και πολλοί ακόμη τόποι. Και τον Σεπτέμβριο, Βιάννος και Ιεράπετρα: το δεύτερο μεγαλύτερο Ολοκαύτωμα της πατρίδας μας με 401 νεκρούς. Στο χωριό μου, τον Αμιρά, όπως και σε όλα τα χωριά της επαρχίας μας, πολλά εξακολουθούν να θυμίζουν τον μαύρο Σεπτέμβρη του 1943. Εσείς, που έχετε υποστεί τέτοιο βαρύ πλήγμα από μία βάρβαρη, παρ’ ολίγον δολοφονική, επίθεση εναντίον σας, είμαι βέβαιος, και το λέω ειλικρινώς, αντιλαμβάνεστε καλύτερα από πολλούς άλλους τι σημαίνει πόνος και στέρηση.
Κι όμως, αν και το τραύμα παραμένει ανοιχτό, δεν τρέφουμε μίσος για τους Γερμανούς. Απόδειξη το σύνθημά μας: «Διεκδίκηση! Όχι εκδίκηση». Αλλά κι ακόμη μεγαλύτερη απόδειξη του πατριωτικού και διεθνιστικού χαρακτήρα του αγώνα μας, οι ισχυροί μας δεσμοί με πολυάριθμους Γερμανούς δημοκράτες και αντιφασίστες, στους οποίους οφείλουμε και το κοινό μας σύνθημα «Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!»[1]. Τιμούμε τον γερμανικό λαό κι αισθανόμαστε αλληλέγγυοι μαζί του. Δεν ξεχνούμε άλλωστε τη συγκλονιστική του υποστήριξη τα σκληρά χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών. Πάνω απ’ όλα όμως είμαστε ευγνώμονες στους ανιδιοτελείς αγωνιστές συμπατριώτες σας, που στηρίζουν επί χρόνια τον αγώνα μας και κρατούν ζωντανή την ελπίδα για δικαιοσύνη κα ειλικρινή φιλία των λαών! Έναν αγώνα το δίκιο του οποίου, εμμέσως πλην σαφώς, αναγνωρίσατε κι εσείς, αφού δεν τολμήσατε να αποδεχθείτε την πρόσκληση του Μανώλη Γλέζου για μεταξύ σας ανοιχτό διάλογο επί του μείζονος αυτού θέματος. Και για δειλό δεν σας έχω…
Όμως αρκετά ως εδώ. Πρέπει να σας αφήσω και χρόνο για να λάβετε τις αποφάσεις σας. Κάπου βαθιά μέσα σας πρέπει να υπάρχουν οι έννοιες δικαιοσύνη και δημοκρατία. Βλέπετε, εξακολουθώ να είμαι ρομαντικός και να ελπίζω στην καλή φύση των ανθρώπων!
Με τιμή,
Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Οδοντίατρος – Πολιτικός Επιστήμων, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών
Μέλος
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
