«Από το Νοέμβριο σχολεία πανεπιστήμια, δημόσια ιδρύματα…
αλλά και ιδιωτικές επιχειρήσεις υποβάλλουν τους κατοίκους της Μόσχας στην διαδικασία των ασκήσεων», αναφέρει το κυβερνητικό επιτελείο που ασχολείται με την προστασία των πολιτών.
«Για λόγους ασφαλείας κι ετοιμότητας, στα πανεπιστήμια έχουμε συναγερμούς που μας βγάζουν έξω από τις τάξεις και μας κάνουν ασκήσεις σε καθημερινή φάση. Η ζωή μας δεν είναι η ίδια με πριν αλλά υποχρεωτικά θα το ανεχθούμε διότι είναι θέμα ασφάλειας», λέει η Ιρίνα Τρέσκοβα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο ελληνικής γλώσσας της Μόσχας, όταν της ζητήσαμε να περιγράψει τον πανικό των ασκήσεων που πλέον είναι συνήθεια στη Μόσχα.
«Υπόγεια καταφύγια που μπορεί να αντέξουν σ ένα πυρηνικό χτύπημα, σήραγγες αυτοκινήτων, υπόγεια αεροδρόμια και τούνελ αρμάτων μάχης είχαν κατασκευαστεί από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αυτό είναι γνωστό στους Μοσχοβίτες, οι οποίοι, ειδικά μετά τη διαμάχη με την Τουρκία, έχουν αλλάξει τα δεδομένα της ζωής τους περιμένοντας ακόμη και αντιδράσεις για το θέμα της συνεργασίας της χώρας τους με το Ιράν.
Τα καταφύγια προορίζονται για την προστασία των αμάχων από τις επιπτώσεις ενός πυρηνικού βομβαρδισμού και ο στρατιωτικός σχεδιασμός άλλωστε είναι σαφής,» σύμφωνα με τους υπεύθυνους ειδικών ομάδων προστασίας της Μόσχας που μιλούν σε ελληνίδα ανταποκρίτρια για το εγκεκριμένο σχέδιο ασφαλείας.
«Για τους αξιωματούχους της κυβέρνησης και τα στελέχη του στρατού απαιτείται ειδική προστασία αφού κατά τη διάρκεια του πολέμου, μόνον αυτοί θα μπορούν να λάβουν αποφάσεις και να εφαρμόσουν μέτρα σωτηρίας για την χώρα.
Γι αυτό το λόγο λοιπόν σε διάφορα μέρη της πόλης, κατασκευάστηκαν ειδικά ενισχυμένα καταφύγια κάτω από αυστηρή μυστικότητα αλλά φρόντισαν και για ασφαλή μέσα μεταφοράς.
Το κλασικό μετρό κρίθηκε ακατάλληλο εξαιτίας του χαμηλού επιπέδου προστασίας, οπότε κατασκευάστηκε δεύτερο μετρό, το οποίο συνδέει τα σημαντικότερα κυβερνητικά καταφύγια και τα υπόγεια κέντρα διοίκησης. Το μετρό αυτό, είναι το μετρό 2 και οδηγεί έξω από τα σύνορα της πόλης, στα τεράστια προαστιακά καταφύγια», σύμφωνα με τους υπευθύνους εφαρμογής έκτακτου προγράμματος.
«Στην πόλη», εξηγεί ένας από τους γνώστες «σχεδίου διάσωσης μέσω ειδικών δράσεων», υπάρχουν καπάκια μεταλλικών φρεατίων καθώς και κιόσκια εξαερισμού τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Οι γραμμές του μετρό της Μόσχας κατασκευάστηκαν με τη μέθοδο της βαθιάς τρύπας, όπου ένας μετροπόντικας διαμέτρου 20 ποδιών σε βάθος 200-230 ποδιών σκάβει για να φτάσει το επίπεδο της έναρξης της κατασκευής».
«Στη δεκαετία του ’70, ένας από τους μετροπόντικες βρισκόταν κοντά στην Κόκκινη Πλατεία, στο κτίριο Γκόστινι Ντβορ, και ήταν ορατός αν δείτε από πανοραμικές φωτογραφίες του Κρεμλίνου», αναφέρει στο Newsbomb.gr υπεύθυνος προγράμματος ασφαλείας.
«Τώρα ένας άλλος τέτοιος άξονας», αποκαλύπτει ο ίδιος υπεύθυνος, «είναι ορατός κοντά στο σταθμό του μετρό Κιτάι-γκοροντ. Υπάρχουν μερικοί ενεργοί άξονες στα προάστια και έξω από την πόλη, όπου δεν υπάρχει το μετρό. Βέβαια η εγκαταλελειμμένη εμφάνιση των αξόνων, των φρεατίων και των εγκαταστάσεων εξαερισμού δηλώνουν το απόρρητο της υπόθεσης.
Υπάρχει μεγάλη ασφάλεια για την πρόσβαση και εννοείται ότι φυλάσσονται πολύ καλά ώστε να μην μπορεί κανείς να μπει. Στο μετρό της Μόσχας αν κυκλοφορείτε, θα δείτε κάποια κλιμακοστάσια και εισόδους που δεν οδηγούν κάπου.
Αυτό θα το προσέξετε σε μερικούς σταθμούς, ενώ υπάρχει μία αδιέξοδη γραμμή την οποία μπορεί να δει κανείς στα αριστερά του τρένου πηγαίνοντας από το σταθμό Σπορτίμπναγια στο σταθμό Ουνιμπερσιτέτ. Αυτή η γραμμή τελειώνει κοντά σε μια τεράστια πύλη η οποία είναι μία από τις εισόδους του κρυφού μετρό».
Αξιοπερίεργο μάλιστα είναι πάντα, σύμφωνα με τις αξιόπιστες πηγές μας, ότι κάθε αξιωματικό στέλεχος που έχει δυνατότητα πρόσβασης στο κρυφό μετρό του επιτρέπεται να κινηθεί μόνο σε ένα μέρος και σε συγκεκριμένη ακτίνα.
Κανένας από αυτούς δεν γνωρίζει ολοκληρωμένο το σχέδιο για λόγους ασφαλείας ούτε πόσα επίπεδα υπάρχουν, ώστε να μην μπορεί να χαρτογραφηθεί η περιοχή.
Οι σταθμοί για το κρυφό μετρό ή μετρό δύο είναι μία κάτω από το Κρεμλίνο, η άλλη στην βιβλιοθήκη του Λένιν και μία άλλη στο πανεπιστήμιο και μετά το μετρό φεύγει έξω από την πόλη και φτάνει μέχρι και τις περιοχές που γίνονται έρευνες και εφαρμογές καινοτομικών προγραμμάτων.
Γιατί, τώρα, οι στάσεις αυτού του μετρό φτιάχτηκαν εκεί; Διότι στο Κρεμλίνο είναι η κυβέρνηση ,στην βιβλιοθήκη είναι οι περιοχή με τους ερευνητές τους οποίους η χώρα χρειάζεται, και στην περιοχή πανεπιστημίου είναι όλοι οι μελλοντικοί επιστήμονες το μελλοντικό think tank και μετά υπάρχει η κατασκευασμένη κρυφή πολιτεία όπου θα οδηγηθούν οι διασωθέντες για να εργαστούν για την νέα τάξη πραγμάτων. Όλα αυτά ξεκίνησαν το 1950, το 1960 χτίστηκε η πολιτεία και μέχρι σήμερα αναπτύσσονται. Η περιοχή αυτή της κρυφής πολιτείας είναι στα νοτιοδυτικά και όλες οι κρυφές αυτές περιοχές συνδέονται με το μετρό.
Στο μετρό αν μπεις στο σταθμό Κιέσφκιγιά και περάσεις τις διαβάσεις μπορείς να παρατηρήσεις κάγκελα όπου από μέσα ακούγεται ο ήχος του μετρό. Όταν μάλιστα καταβαίνεις τις σκάλες βλέπεις στρογγυλές ή παράλληλες ράγες, αυτές είναι πόρτες ασφαλείας, αν χτυπήσουν το μετρό, το μετρό γίνεται καταφύγιο. Κατεβαίνουν ατσάλινες πόρτες πάχους 4 μέτρων και όποιος μένει στο μετρό σώζεται.
Στην Μόσχα υπάρχει μια ασπίδα αντιπυραυλική αντιπυρηνική και αντιαεροπορική ακτίνας 500 χιλιομέτρων, υπάρχουν αποθήκες νερού με γεννήτριες για να προστατεύσουν από πιθανή έλλειψη σε περίοδο πολέμου τους Ρώσους, σύμφωνα με το ρεπορτάζ.
Δίπλα στο πανεπιστήμιο υπάρχει το ινστιτούτο νερού που είναι μια τεράστια δεξαμενή με αποστειρωμένο νερό που δεν χαλάει ακριβώς για να μην υπάρξει λειψυδρία. Αυτό το ινστιτούτο θα είναι έτοιμο να τροφοδοτήσει με νερό σε καιρό οποιουδήποτε πολέμου.
