Ως αποτέλεσμα αυτού του διαχωρισμού είναι να μειώνονται ή να απορρίπτονται εντελώς οι αισθήσεις που αναμένονται ενώ παράλληλα δίνεται περισσότερη προσοχή σε απροσδόκητες αισθήσεις!
Έτσι το μυαλό σου προβλέπει τις αισθήσεις αφής.
Όταν το κάνει αυτό, είναι πολύ πιθανό να απορρίψει τις αισθήσεις που θεωρεί ασήμαντες! Τα θεωρεί ασήμαντη αίσθηση; Για παράδειγμα όταν πληκτρολογείς στον υπολογιστή ο εγκέφαλος σου εξασθενεί σημαντικά την αίσθηση αφής στα ακροδάχτυλα σου, έτσι ώστε να μην το προσέξεις ιδιαίτερα πέραν αν το σκέφτεσαι συνειδητά (όπως κάνεις αυτή τη στιγμή!).
Το ίδιο πράγμα κάνει, λοιπόν, όταν προσπαθείς να αυτογαργαργαληθείς!
Με λίγα λόγια, δεν μπορείς να γαργαλήσεις τον εαυτό σου γιατί δεν υπάρχει ο παράγοντας της έκπληξης!
Ο εγκέφαλός σου χρησιμοποιεί τα διάφορα εσωτερικά αισθητηριακά δεδομένα που έχει στη διάθεσή του για να προβλέψει ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί με βάση τις κινήσεις σου και τα οπτικά δεδομένα.
Όταν, η αναμενόμενη αντίδραση και η πραγματική γραμμή αντίδρασης συγχρονίζονται, ο εγκέφαλός σου μειώνει ή/και μερικές φορές απορρίπτει εντελώς την αίσθηση, ως αποτέλεσμα της εν λόγω δράσης.
Από την άλλη πλευρά, όταν κάποιος άλλος προσπαθήσει να σε γαργαλήσει υπάρχουν απροσδόκητες αισθήσεις στο δέρμα με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να μην κόψει αυτή την αίσθηση και να αρχίσεις να γαργαλιέσαι και κατά συνέπεια να γελάς!
Οπότε σταμάτα να προσπαθείς να αυτογαργαληθείς! Ο εγκέφαλος σου θα σου το κόψει!
