Σαφέστατος ο Γιώργος Παπανδρέου στη γραπτή απάντηση που έστειλε στον Ευάγγελο Βενιζέλο: «Την περίοδο 2009-2011 το ΠΑΣΟΚ έκανε το πατριωτικό του καθήκον», γράφει.
Το ότι η επιβολή του επονείδιστου καθεστώτος του Μνημονίου θα ανακηρυσσόταν… «πατριωτικό καθήκον του ΠΑΣΟΚ» ομολογούμε ότι δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα το ακούγαμε!
Νομίζαμε αφελώς ότι όλοι εκείνοι οι υπουργοί και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συναίνεσαν σε αυτό το πολιτικό και οικονομικό έγκλημα εναντίον του ελληνικού λαού με επικεφαλής τον τότε (και ευχόμαστε ποτέ ξανά!) πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου θα ντρέπονταν. Είχαμε την εντύπωση ότι θα προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν την επαίσχυντη μνημονιακή υποτέλειά τους με μοιρολατρικά επιχειρήματα του τύπου «τι να κάναμε, δεν είχαμε άλλη επιλογή». Πού να φανταστούμε ότι ο… «τζιχαντιστής του Μνημονίου» Γιώργος Παπανδρέου ήταν περήφανος που…
μας υπήγαγε στο μνημονιακό καθεστώς!
Ως εκπρόσωπος λοιπόν των ακραιφνών μνημονιακών δυνάμεων κινείται ο Γ. Παπανδρέου και επιχειρεί να κατεδαφίσει την πασοκική εξουσία του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ασκεί αρχικά ισοπεδωτική κριτική στα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του ελάσσονος κυβερνητικού εταίρου. Μια κριτική που οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι είναι κατά βάση σωστή. «Οι όποιες διεργασίες συντελούνται σήμερα στο ΠΑΣΟΚ ελάχιστη σχέση έχουν με την κοινωνία και τις ανάγκες της», λέει και έχει δίκιο. «Κάθε μέρα που συνεχίζονται όλες αυτές οι πρακτικές και οι διαδικασίες, το Κίνημα αιμορραγεί. Μερικοί λένε, μάλιστα, ότι ψυχορραγεί», προσθέτει. Αυτή είναι η αλήθεια.
Οταν το ΠΑΣΟΚ πήρε 44% τον Οκτώβριο του 2009 στις βουλευτικές εκλογές που το επανέφεραν στην εξουσία και δυόμισι χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2012, λόγω της μνημονιακής πολιτικής που άσκησε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, κατέρρευσε στο 12%, είναι προφανές ότι ψυχορραγεί, δεν αιμορραγεί απλώς. Οταν φτάνουμε στο σημείο πολιτικής εξαθλίωσης ο Βαγγέλης Βενιζέλος να πανηγυρίζει ως επιτυχία το αξιοθρήνητο… 8% (!) που πήρε φέτος στις ευρωεκλογές, επειδή το ΠΑΣΟΚ συνέχισε σε ακόμη χειρότερη εκδοχή τη μνημονιακή πολιτική του Γ. Παπανδρέου σε συνεργασία με τη ΝΔ, ναι, αδίστακτα μπορεί να πει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ ψυχορραγεί και δεν είναι μακριά η μέρα που θα εκπνεύσει. Γι” αυτό άλλωστε και ο ίδιος ο Ευ. Βενιζέλος προσπαθεί να φτιάξει τη ΔΗΠΡΟΠΑ (Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη), επειδή ξέρει ότι ούτε το ΠΑΣΟΚ έχει πολιτικό μέλλον ούτε αυτός ως πρόεδρός του. Χώρια που όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ περιμένουν να τον κατασπαράξουν τη νύχτα των επόμενων βουλευτικών εκλογών, μόλις ανακοινωθεί η ταπεινωτική ήττα!
Για να γλιτώσει πολιτικά θέλει να φτιάξει τη ΔΗΠΡΟΠΑ ο Ευ. Βενιζέλος, για να τη στελεχώσει με ανθρώπους της απόλυτης εμπιστοσύνης του ώστε να μην κινδυνεύει με άμεση πολιτική καρατόμηση, όχι γιατί νομίζει ότι θα πάρει κανένα ποσοστό που θα προσεγγίζει από τα κάτω το 10%! Ζητώντας όμως έκτακτο συνέδριο και «εκλογή νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση αμέσως μετά το συνέδριο», ο Γ. Παπανδρέου κέρδισε τη μάχη των εντυπώσεων. Ζητώντας μάλιστα η προκήρυξη του συνεδρίου να είναι «με ανοιχτό μητρώο για να δοθεί η δυνατότητα συμμετοχής σε όλους όσοι ενδιαφέρονται… είτε είναι στο ΠΑΣΟΚ σήμερα, είτε δεν είναι», ο Γιώργος άγγιξε ευαίσθητες χορδές εκείνων των λίγων που έχουν ακόμη παραμείνει ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ.
Η απόρριψη της ιδέας του έκτακτου συνεδρίου (η οποία οφείλεται ουσιαστικά στην πρόταση εκλογής νέου προέδρου από τη βάση που πάρα πολύ δύσκολα θα οδηγούσε σε νίκη του Βαγγέλη Βενιζέλου) είναι αναγκαία για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να μη χάσει την ηγεσία του κόμματος. Θα ήταν ανόητο φυσικά εκ μέρους του να διοργανώσει ένα έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για να χάσει την προεδρία του κόμματος! Αυτή η κίνησή του όμως τον αποξενώνει εντελώς από την όποια βάση έχει απομείνει στο ΠΑΣΟΚ.
Φληναφήματα σαν αυτά που αναφέρονται σε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, του τύπου «η άποψη που διατυπώνει τώρα ο κ. Παπανδρέου περί της ανάγκης διεξαγωγής συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ αντί της προώθησης των διαδικασιών που συσπειρώνουν όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης» ή «το ΠΑΣΟΚ δεν δικαιούται με κινήσεις μίζερης εσωστρέφειας να προκαλεί αβεβαιότητα και αστάθεια», δεν πείθουν πλέον κανέναν από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Οι πολιτικοί όμως ποτέ δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι χίλιες φορές προτιμότερος ο μπελάς ενός συνεδρίου παρά η συσπείρωση της βάσης εναντίον του αρχηγού.
πηγή: http://lefterianews.wordpress.com
