Η διπολική διαταραχή, ευρύτερα γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη, είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μεταπτώσεις στη διάθεση και τα επίπεδα ενέργειας.
Χωρίζεται σε τέσσερις διακριτές υποκατηγορίες, μία από τις οποίες αποτελεί πρόκληση για τους ειδικούς, καθώς είναι πιθανό να προκύψει λανθασμένη διάγνωση.
Πρόκειται για τη διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ (Bipolar II Disorder). Αφορά σε συνδυασμό επεισοδίων κατάθλιψης και ήπιας μανίας, χωρίς να παρατηρούνται έντονες εξάρσεις μανίας ή μεικτά επεισόδια (μανία-κατάθλιψη).
Επειδή η κατάθλιψη υπερισχύει σε αυτήν την υποκατηγορία της μανιοκατάθλιψης, είναι πιθανό η τελική διάγνωση να υποδεικνύει μείζονα καταθλιπτική διαταραχή (MDD – εναλλακτικές ονομασίες: κλινική κατάθλιψη, μονοπολική διαταραχή).
Εκρηκτικές συμπεριφορές όπως οι κρίσεις ανησυχίας και άγχους, τα ξεσπάσματα θυμού και τα επεισόδια υπερκαταναλωτικής μανίας θέτουν τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε κατάθλιψη και μανιοκατάθλιψη τύπου ΙΙ. Η αναγνώριση των επεισοδίων μανίας ή υπο-μανίας (συναισθηματικές εξάρσεις, ξεσπάσματα ενεργητικότητας και έντονη ευερεθιστότητα) είναι καθοριστική ώστε να προκύψει ορθή διάγνωση.
Όπως και η μείζων κατάθλιψη, έτσι και η μανιοκατάθλιψη τύπου ΙΙ χαρακτηρίζεται από περιόδους βαθιάς θλίψης, κόπωσης και έλλειψη ευχαρίστησης από αγαπημένες δραστηριότητες, διαταραχές στον ύπνο αλλά και την όρεξη.
Μελέτες δείχνουν ότι χρειάζονται κατά μέσο όρο 3,3 επισκέψεις στον ειδικό ώστε να γίνει σωστή αξιολόγηση των ασθενών με μανιοκατάθλιψη τύπου ΙΙ, ενώ το 73% των ασθενών αρχικά λαμβάνουν λανθασμένη διάγνωση.
Λόγω της πολυπλοκότητας που διέπει τη διπολική διαταραχή, στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας (5η έκδοση) παρουσιάζονται όσο το δυνατόν πιο αναλυτικά οι διάφορες υποκατηγορίες της. Ωστόσο, τα συμπτώματα συχνά συμπίπτουν και αυτό δε διευκολύνει ιδιαίτερα τη διαδικασία αξιολόγησης. Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί πως αρκετοί ασθενείς λαμβάνουν αρχικά διάγνωση για κατάθλιψη, όμως εκδηλώνουν αργότερα συμπτώματα μανιοκατάθλιψης.
