Κορυφαίοι εκπρόσωποι του γερμανικού συνδικαλιστικού κινήματος τονίζουν μέσα από κείμενο που συνυπογράφουν, ότι «η Ελλάδα µετά τις εκλογές, δε συνιστά κίνδυνο αλλά ελπίδα για την Ευρώπη»! Το κείμενο φιλοξενείται στην νέα ιστοσελίδα των γερμανικών συνδικάτων με τίτλο «Επανίδρυση της Ευρώπης».
Οι συνδικαλιστές κάνουν λόγο για «πολιτικό σεισμό» στην Ελλάδα, και ευκαιρία να διορθωθούν οι οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές της ΕΕ.
Τονίζουν πως η οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα, δεν άξιζε από την αρχή το προσωνύμιο «μεταρρυθμίσεις», ενώ ταυτόχρονα η χώρα οδηγήθηκε µέσω βάρβαρων πολιτικών λιτότητας στην µμεγαλύτερη ύφεση και στο µμεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμα στην ΕΕ, με αποτέλεσµα µία κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση χωρίς προηγούµενο για την Ευρώπη
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο των εκπροσώπων του γερμανικού συνδικαλιστικού κινήματος
«O πολιτικός σεισμός που συνέβη στην Ελλάδα, δεν είναι µόνο µια ευκαιρία για την ίδια τη χώρα που βρίσκεται ακόµα σε κρίση, αλλά και µία ευκαιρία για να επανεξεταστούν και να διορθωθούν οι οικονοµικές και κοινωνικές πολιτικές της ΕΕ.
Προσυπογράφουμε για µία ακόµα φορά, την κριτική που πολλάκις εκφράστηκε όλα τα προηγούµενα χρόνια από πλευράς των συνδικάτων: Στους κατηγορηματικούς όρους, υπό των οποίων δόθηκε η οικονοµική βοήθεια στην Ελλάδα, δεν άξιζε από την αρχή το προσωνύμιο «µμεταρρυθμίσεις».
Τα δισεκατοµµύρια που διοχετεύτηκαν στην Ελλάδα, χρησιµοποιήθηκαν κατά πλειοψηφία για την διάσωση του χρηματοπιστωτικού τοµέα. Ταυτόχρονα η χώρα οδηγήθηκε µέσω βάρβαρων πολιτικών λιτότητας στην µεγαλύτερη ύφεση και στο µεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειµµα στην ΕΕ. Το αποτέλεσμα ήταν µία κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση χωρίς προηγούμενο για την Ευρώπη: Ένα τρίτο του πληθυσµού ζει σε συνθήκες φτώχειας, το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας και προστασίας αποδυναµώθηκε, ο βασικός µισθός µειώθηκε κατά 22%, οι συλλογικές συµβάσεις και το προστατευτικό νοµικό πλαίσιο για όσους έχουν ακόµα εργασία, αποσαθρώθηκαν και ιδιαίτερα τα κοινωνικά στρώματα µε τις χαµηλότερες αποδοχές υπερφορολογήθηκαν. Η ανεργία ανέρχεται τώρα στο 27% και στους νέους φτάνει το 58%. Πολλοί άνθρωποι στερούνται ακόµα και τα απαραίτητα, όπως τροφή, ρεύµα, θέρµανση και στέγη. Ένα µεγάλο κοµµάτι του πληθυσμού δεν έχει ασφάλιση υγείας και έχει πρόσβαση στην περίθαλψη µόνο σε περίπτωση επείγοντος. Το εκλογικό αποτέλεσµα είναι η έκφραση της πλήρης άρνησης του λαού, προς τις λανθασµένες πολιτικές.
Όλα όσα έγιναν στην Ελλάδα, δεν είχαν καµία σχέση µε µεταρρυθµίσεις που θα στόχευαν στα πραγµατικά προβλήµατά της. Κανένα από τα δοµικά προβλήµατα της χώρας δεν λύθηκε. Αντιθέτως προστέθηκαν και άλλα. Ήταν µια πολιτική της αποδόµησης και όχι της ανοικοδόμησης. Οι πραγµατικές δοµικές µεταρρυθµίσεις που θα άξιζαν τον χαρακτηρισµό αυτό, ανοίγουν δρόµο για τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, αντί να διώχνουν την νέα και άριστα καταρτισµένη γενιά στο εξωτερικό. Οι πραγµατικές δοµικές µεταρρυθµίσεις καταπολεµούν τη φοροδιαφυγή. Οι πραγµατικές δοµικές µεταρρυθµίσεις, καταπολεµούν την πελατειακή πολιτική και τη διαφθορά στις δηµόσιες συµβάσεις.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση καλείται να παρουσιάσει τα δικά της αναπτυξιακά πλάνα και σχέδια αναδόµησης, τα οποία πρέπει να αποτελέσουν κοµµάτι ενός «ευρωπαϊκού σχεδίου επενδύσεων», καθώς και να δηµιουργήσει το πλαίσιο ώστε τέτοιες προσπάθειες να ευοδωθούν. Τα συνδικάτα ζητούν το ίδιο εδώ και καιρό. Προκειµένου η χώρα να χαράξει νέους εναλλακτικούς δρόµους στον αντίποδα της λιτότητας και να αποκτήσει νέες κοινωνικές και οικονοµικές προοπτικές, πρέπει να γίνει µία ειλικρινής διαπραγµάτευση µε την ελληνική κυβέρνηση χωρίς εκβιασµούς.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους καταστροφικούς όρους µε τους όποιους εξασφάλιζε η απερχόµενη κυβέρνηση τη διεθνής δανειακή χρηµατοδότηση. Η Ευρώπη δεν πρέπει να επιµείνει στην συνέχιση µίας πολιτικής εις βάρος του πληθυσµού, την οποία οι ψηφοφόροι απέρριψαν αδιαµφισβήτητα. Στο «Συνεχίστε έτσι!» πρέπει να δοθεί ένα τέλος!
Η αποδοκιµασία των υπεύθυνων για την µέχρι πρότινος εφαρµοζόµενη πολιτική στην Ελλάδα είναι µία δηµοκρατική απόφαση που χρίζει σεβασµού σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η νέα κυβέρνηση χρειάζεται µία δίκαιη ευκαιρία. Όποιος επιµένει στην συνέχιση της επονοµαζόµενης «µεταρρυθµιστικής πορείας», επί της ουσίας, στερεί στον ελληνικό λαό το δικαίωµα του για έναν δηµοκρατικά νοµιµοποιηµένο, καινούργιο πολιτικό προσανατολισµό. Όποιος δε προσθέτει ότι ένας τέτοιος, νέος προσανατολισµός είναι δυνατός µόνο αν συνοδευτεί µε µια έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, επί της ουσίας λέει ότι οι ευρωπαϊκοί θεσµοί δεν είναι συµβατοί µε τις δηµοκρατικές αποφάσεις των κρατών µελών. Έτσι ενισχύει κανείς τα ήδη ενδυναµωµένα εθνικιστικά ρεύµατα στην Ευρώπη.
Τα ήδη πολλάκις καταγγελθέντα και ακόµα αξεπέραστα ελλείµµατα δηµοκρατικής νοµιµοποίησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν πρέπει να εδραιωθούν λόγω του περιορισµού της δηµοκρατίας στα κράτη µέλη. Όπως πολλοί από εµάς ήδη υποστήριζαν από το 2012, µε το σύνθηµα «Ας επανιδρύσουµε την Ευρώπη», προκειµένου να ανακτήσει την αξιοπιστία της η Ένωση, θα πρέπει να ενισχυθεί η δηµοκρατία σε αυτήν. Το ευρωπαϊκό εγχείρηµα δε θα ενισχυθεί µε δόγµατα λιτότητας, αλλά µέσω δηµοκρατικών πρωτοβουλιών από τη βάση για οικονοµική ανασυγκρότηση και κοινωνική δικαιοσύνη. Για το καλό των ανθρώπων στην Ελλάδα, αυτή η πρωτοβουλία πρέπει να στηριχθεί. Ταυτόχρονα στοχεύει στο να δώσει νέα προτάγµατα για αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Η ριζική πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα, πρέπει να αναχθεί σε ευκαιρία για µια δηµοκρατική και κοινωνικά δίκαιη Ευρώπη!»
Υπογράφουν:
Reiner Hoffmann, DGB
Frank Bsirske, ver.di
Robert Feiger, IG BAU
Alexander Kirchner, EVG
Michaela Rosenberger, NGG
Marlis Tepe, GEW
Michael Vassiliadis, IG BCE
Detlef Wetzel, IG Metall
Prof. Elmar Altvater,
Sozialwissenschaftler
Prof. Brigitte Aulenbacher, Sozialwissenschaftlerin
Klaus Barthel, MdB, SPD, AfA-Vorsitzender
Christiane Benner, IG Metall
Prof. Hans-Jürgen Bieling, Sozialwissenschaftler
Dr. Reinhard Bispinck, Sozialwissenschaftler
Prof. Gerhard Bosch, Sozialwissenschaftler
Prof. Ulrich Brand,
Sozialwissenschaftler
Prof. Christine Brückner, Erziehungswissenschaftlerin
Dr. Udo Bullmann, MdEP, SPD
Annelie Buntenbach, DGB
Prof. Dr. Frank Deppe, Sozialwissenschaftler
Prof. Klaus Dörre,
Sozialwissenschaftler
Prof. Trevor Evans, Wirtschaftswissenschaftler
Jens Geier, MdEP, SPD
Thomas Händel, MdEP, Die Linke
Elke Hannack, DGB
Prof. Arne Heise, Wirtschaftswissenschaftler
Prof. Rudolf Hickel, Wirtschaftswissenschaftler
Olivier Höbel, IG Metall
Jörg Hofmann, IG Metall
Institut Solidarische Moderne, Vorstand
Dr. Andreas Keller, GEW
Jürgen Kerner, IG Metall
Cansel Kiziltepe, MdB, SPD
Stefan Körzell, DGB
Dr. Steffen Lehndorff, Sozialwissenschaftler
Wolfgang Lemb, IG Metall
Prof. Birgit Mahnkopf, Sozialwissenschaftlerin
Lisa Paus, MdB, Bündnis 90/Die Grünen
Prof. Thomas Sauer, Wirtschaftswissenschaftler
Dr. Wolfgang Schäfer-Klug, Gesamtbetriebsrats-Vorsitzender
Armin Schild, IG Metall, Mitglied des SPD-Parteivorstands
Prof. Mechthild Schrooten, Wirtschaftswissenschaftlerin
Dr. Thorsten Schulten, Sozialwissenschaftler
Irene Schulz, IG Metall
Prof. Michael Schumann, Sozialwissenschaftler
Ralf Stegner, SPD, stv. Vorsitzender
Jutta Steinruck, MdEP, SPD
Prof. Olaf Struck,
Sozialwissenschaftler
Dr. Axel Troost, MdB, Die Linke
Dr. Hans Jürgen Urban, IG Metall
Prof. Frieder Otto Wolf, Philosoph
Prof. Karl Georg Zinn, Wirtschaftswissenschaftler
Roman Zitzelsberger, IG Metalla
