Ο Στέφανος Λεμονίδης αποδίδει στην αυτοκριτική, την αντίθετη πορεία των δυο ομάδων προς τον τίτλο, αλλά και στην έλλειψη παραγόντων στον ΠΑΟΚ, που δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν την κορυφή, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που προχώρησε σε πράξεις.
Από το μείον 5 στο συν 8 μετατράπηκε η διαφορά του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ και κάποιος που δεν παρακολουθεί από κοντά τα γεγονότα, θα θεωρεί ανεξήγητη την ανατροπή, αλλά για όσους γνωρίζουν, είναι πασιφανές ότι η ομάδα του Πειραιά είναι στην κορυφή γιατί έκανε αυτοκριτική, σε αντίθεση με αυτή της Θεσσαλονίκης
Πάμε λοιπόν να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε δίκαια στoν Πειραιά και από εκείνη την ημέρα έχασε τη…μπάλα. Άρχισαν τις selfies, τα μεγάλα λόγια, απέκτησαν υπεροψία και βρέθηκαν εκτός πραγματικότητας. Μετά το συν 5 ξεκίνησαν τους πρόωρους πανηγυρισμούς, ο Αναστασιάδης που ως τότε έλεγε ότι «πρέπει να μείνουμε προσηλωμένοι στην ομάδα μας, να μην ασχολούμαστε με το κατεστημένο της Αθήνας και τη διαιτησία» έπραξε το εντελώς αντίθετο. Έτσι όμως έφτασε στην κορυφή.
Συν τοις άλλοις άρχισε να …χάνει παίκτες την περίοδο που είχε ανάγκη και τον τελευταίο στρατιώτη. Σιγά-σιγά απομακρύνθηκε ο Σπυρόπουλος, αργότερα ο Τζαβέλας, «τελείωσε» με τα λόγια τους Μάρτενς, Μαδούρο και άρχισε η κατρακύλα. Οι ήττες και μάλιστα οι βαριές, αντιμετωπίσθηκαν ως αποτέλεσμα των κακών διαιτησιών και δικαιολογήθηκαν οι ανεπίτρεπτοι αποκλεισμοί, από την Καλαμαριά στο Κύπελλο και από την Γκινγκάμπ στην Ευρώπη. «Βλέπουμε το μεγάλο στόχο, το πρωτάθλημα και δεν ασχολούμαστε με τους άλλους» ήταν η μόνιμη επωδός. Αυτοκριτική καμία.
Κι ενώ η ομάδα άρχισε να κατρακυλάει, οι μεταγραφές αργούσαν και προς το τέλος πήγαν στη Θεσσαλονίκη οι Νομπόα, Κόστα, αλλά η διαφορά είχε χαθεί ή καλύτερα είχε έρθει τούμπα. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει παράγοντες να διαχειρισθούν την πρώτη θέση, την υπόθεση τίτλο και δεν κάνουν αυτοκριτική.
Πάμε τώρα στο Πειραιά, όπου μετά από μια σπουδαία πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ και τη λάμψη του Μίτσελ, ήρθε η ήττα από τον ΠΑΟΚ και η διαφορά των 5 βαθμών, που μειώθηκε όμως σε έναν, μετά τη νίκη στην Καλλονή με το επιβλητικό 0-5. Οι περισσότεροι πίστεψαν ότι ο Ισπανός βρήκε το … φάρμακο και ο Ολυμπιακός επιστρέφει στα χάι του, αλλά στο αμέσως επόμενο ματς κέρδισε με την ψυχή στο στόμα τον Πλατανιά στο «Καραϊσκάκης».
Εκεί υπήρξε η καταλυτική παρέμβαση του Βαγγέλη Μαρινάκη, αφού είχε διαπιστώσει «αρρώστια» στην ομάδα και άρχισε την αναζήτηση ξένου προπονητή, παρότι το 90% των οπαδών βροντοφώναζαν «κάτω τα χέρια από τον Μίτσελ. Κάνε μεταγραφές». Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού διαπίστωσε μια φρενίτιδα υπέρ του προπονητή του και άλλος στη θέση του ίσως έκανε πίσω, για να μη στραφεί πάνω του η λαϊκή οργή. Άσε που σχεδόν όλοι οι συνεργάτες του ήταν υπερ του Μίτσελ. Έπραξε όμως εντελώς το αντίθετο, με βρισιές και αναθέματα από τον κόσμο και κοσμητικά επίθετα, που δεν τα λες ούτε στον εχθρό σου. Ο Ολυμπιακός έκανε λοιπόν αυτοκριτική.
Έφερε λοιπόν τον Περέιρα, κι εκεί που ο ΠΑΟΚ έχανε παίκτες όπως προαναφέραμε, ο Ολυμπιακός κέρδιζε, χάρη στον Πορτογάλο. Τον Ντοσεβί, τον Ντουρμάζ, τον Κασάμι, τον Αφελάι, τον Φορτούνη. Σπουδαίες μονάδες, που ήταν παροπλισμένες από τον Ισπανό, έγιναν πρώτα βιολιά με τον Πορτογάλο, αφού έπαιζαν πλέον και στις θέσεις τους. Στο κομμάτι των μεταγραφών υπήρχε πίεση από τον κόσμο, αλλά κι εκεί δεν έγιναν κινήσεις πανικού. Ο Ολυμπιακός άργησε όπως και ο ΠΑΟΚ να πάρει νέους παίκτες, η διαφορά τους όμως ήταν ότι αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός κέρδιζε, ενώ ο ΠΑΟΚ έχανε. Καταλαβαίνετε τη διαφορά.
Εκμεταλλευόμενος λοιπόν την κατρακύλα του ΠΑΟΚ, σε συνδυασμό με το δικό του νικηφόρο σερί, άρχισε να σκέφτεται διαφορετικά. Μέχρι τώρα έλεγε «ποιά Ευρώπη; Πάνω απ όλα το πρωτάθλημα». Να όμως που ήρθαν έτσι τα πράγματα και ο δρόμος στην Ελλάδα, τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στο κύπελλο είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ιδιαίτερα αν δεν χάσει στην Τούμπα. Και θα έχει την πολυτέλεια να έχει ως προτεραιότητα το Γιουρόπα Λιγκ, εκεί που το τοποθετούσε σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.
Αυτή είναι λοιπόν η μεγάλη διαφορά του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Ο ένας έχει έναν πρόεδρο που έκανε αυτοκριτική και προχώρησε σε πράξεις, ενώ ο άλλος εξαιτίας των κακών στελεχών του έμεινε άπραγος. Και όπως έλεγε ο Άρθουρ Σοπενάουερ «Οι ταλαντούχοι μπορούν να πετύχουν έναν στόχο, που οι άλλοι δεν μπορούν να φτάσουν. Οι μεγαλοφυείς μπορούν να πετύχουν έναν στόχο, που οι άλλοι δεν μπορούν καν να δουν».
«Έπρεπε να φύγει ο αγαπητός Μίτσελ». Το αποτέλεσμα από 90-10, είμαστε σίγουροι ότι θα πάει στο 10-90.
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
