Ξαναζούμε το «θέατρο» της πολιτικής διαπραγμάτευσης του 2015

Τη στιγμή ακριβώς που θα κριθεί αν η αξιολόγηση θα κλείσει για να αρχίσει η συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους ή αν η Ελλάδα κι ο ελληνικός λαός θα ξαναζήσουν τις οριακές στιγμές του καλοκαιριού του ’15, ο πρωθυπουργός επέλεξε να αναλάβει ο ίδιος την ανασχηματισμό, σε μια προσπάθεια και να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να γίνει αυτό με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.

Δύσκολο το εγχείρημα, δεδομένων των συσχετισμών.

Ωστόσο το πήρε το ρίσκο ο Τσίπρας. Για άλλη μια φορά επενδύει στην άμεση, χωρίς ενδιάμεσους, επαφή με το λαό. Μια σχέση που έχει μεν πληγεί σε σοβαρό βαθμό, αλλά οπως ο ιδιος πιστεύει δεν έχει οριστικά απολεσθεί.

Αν του βγει το ρίσκο που ανέλαβε, τότε αφενός θα πάρει μια βαθιά ανάσα και αφετέρου θα μπορέσει να προχωρήσει στις επόμενες κινήσεις που έχει προγραμματίσει.

Αν όχι, τότε θα βρεθεί για πρώτη φορά μετά το Γενάρη του 2015 στριμωγμένος στα σκοινιά και θα έχει πληγεί ανεπανόρθωτα η εικόνα του αλλά και η αδιαμεσολάβητη σχέση του με το λαό.

Αν του βγει, θα έχει στην πράξη ακυρώσει το αίτημα για εκλογές, που προβάλλει η ΝΔ.

Αν όχι, τότε θα είναι ανά πάσα στιγμή αιχμάλωτος του αιτήματος.

Οι πληροφορίες μας αναφέρουν, ότι αυτό το ρίσκο ο Τσίπρας το πήρε μετά από μακρά σύσκεψη που είχε με το στενό επιτελείο του, στη διάρκεια της οποίας επικράτησε τελικά η άποψη ότι υπάρχουν αντικειμενικά οι δυνατότητες για μια «αξιοπρεπή λύση στην αξιολόγηση», με τις μικρότερες απώλειες για εισοδήματα και συντάξεις.

Σε περίπτωση που εξελιχθούν ευνοϊκά για τον πρωθυπουργό τα πράγματα, τότε εκτός της συζήτησης για τη διευθέτηση του χρέους, που θα «πουλήσει» ο πρωθυπουργός πολιτικά και επικοινωνιακά, θα προχωρήσει και σε άλλες στρατηγικές κινήσεις.

Κατ’ αρχάς, όπως έχουμε αποκαλύψει, θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό, σε μια προσπάθεια να βελτιώσει την εικόνα της κυβέρνησής του, να σηματοδοτήσει ένα «νέο ξεκίνημα» και να απαντήσει με αυτή την κίνηση στο αίτημα για πρόωρες εκλογές, που προβάλλει η αξιωματική αντιπολίτευση.

Επίσης, μέσα απ’ τον ανασχηματισμό θα επιχειρήσει μια διεύρυνση της κυβερνητικής συμμαχίας, με την είσοδο στην κυβέρνηση προσώπων απ’ τον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο.

Πρόσωπα σαν τον Φώτη Κουβέλη ή τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου αναμένεται να σηματοδοτήσουν το άνοιγμα στο χώρο αυτό και –όπως επισημαίνουν συνεργάτες του- να ανοίξει το δρόμο για ευρύτερες συνεργασίες στο μέλλον…

Ακόμα θα ξεκινήσει η διαδικασία θεσμικών παρεμβάσεων, όπως ο νέος εκλογικός νόμος (βασικά στοιχεία του οποίου σας έχουμε παρουσιάσει) αλλά και η ολοκλήρωση της αδειοδότησης των καναλιών με βάση το νέο νόμο, ενώ απ’ αυτή τη διαδικασία δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και την εξεταστική για τα θαλασσοδάνεια σε ΜΜΕ και κόμματα…

Όλα τα παραπάνω, επαναλαμβάνουμε, υπό την απαρέγκλιτη προϋπόθεση ότι θα του βγει το ρίσκο που ανέλαβε.

Η Ιστορία απάντησε ότι το περσινό ρίσκο απέτυχε παταγωδώς αφού ο κ. Τσίπρας οδήγησε τη χώρα χωρίς ταμειακά διαθέσιμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με αποτέλεσμα να προβεί την τελευταία στιγμή σε άτακτη υποχώρηση.