Ο ναός του Αγίου Νικολάου ήταν γεμάτος από πιστούς παρότι πρωί Δευτέρας, εργάσιμης μέρας και παρότι το επίκεντρο ήταν ο γειτονικός ναός του Παντοκράτορος όπου έλαβε χώρα ιερά πανήγυρη με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Ελευθερίου και της μητέρας του Ανθίας (στο ναό του Παντοκράτορος φυλάσσεται ιερό λείψανο του Αγίου, συγκεκριμένα τμήμα του χεριού του, προερχόμενο από την ιερά Μονή Σταυρονικήτα).

Το ίδιο κατάμεστο από κόσμο ήταν και την Κυριακή 14/12/2014 το βράδυ το Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών όπου παρέστη και μίλησε ο Γέροντας Εφραίμ στο πλαίσιο της μουσικής εκδήλωσης με τίτλο «Φως στην Οικουμένη».

Ο σεβαστός αρχιμανδρίτης Εφραίμ επίσης χθες βράδυ δείπνησε με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο, άρτι αφιχθέντα από την Μόσχα όπου έκανε τριήμερο ταξίδι αστραπή για τον εκεί εορτασμό του Αγίου Ανδρέου. Το δείπνο με την ευκαιρία της εκδήλωσης έγινε σύμφωνα με πληροφορίες στο ξενοδοχείο Patras Palace ενώ επαινετικά ήταν τα λόγια του Εφραίμ από του ιερού βήματος του ναού του Αγίου Νικολάου για τον κ.κ. Χρυσόστομο.

«Είναι μεγάλη ευλογία η παρουσία του κ.κ. Χρυσοστόμου στην Μητρόπολη των Πατρών. Ο επίσκοπος σας είναι ένας πνευματικός άνθρωπος που έχει εξέλθει από τις τάξεις των μοναχών κι αυτό έχει μεγάλη, ξεχωριστή σημασία», είπε χαρακτηριστικά ο αρχιμανδρίτης Εφραίμ.

Δεν ήταν διόλου τυχαία η παρουσία του Ηγούμενου της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, ενός μοναστηριού γνωστού και αγαπητού σε όλο τον κόσμο και με πολλούς Ρώσους και Σέρβους επισκέπτες καθώς και από άλλες χώρες, στο ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών. Όπως εξήγησε στο τέλος της Θείας λειτουργίας ο αρχιμανδρίτης Θεοδόσιος Τσιτσιβός που επιτελεί τα λειτουργικά του καθήκοντα στο ναό, ο Γέρων Εφραίμ συγκαταλέγεται στους τέσσερις μεγάλους ευεργέτες και δωρητές που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα για οικονομική βοήθεια προκειμένου να καλυφθεί το υψηλό κόστος ανακαίνισης του ναού (είχε κυρτώσει το παλιό ταβάνι, έσταζαν νερά και είχε αποκολληθεί κομμάτι και από θαύμα δεν είχε χτυπήσει κάποιος πιστός).

Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν ξεκίνησε η διαδικασία της αποκατάστασης του ιστορικού ναού που η ιστορική του συνέχεια και πορεία φτάνει πίσω μέχρι τον 13ο αιώνα. Ο αρχιμανδρίτης Θεοδόσιος Τσιτσιβός πριν από μερικούς μήνες πιεζόμενος από τις οικονομικές εκκρεμότητες του έργου επισκέφθηκε την Μονή Βατοπεδίου και με ντροπή όπως ομολόγησε και αμηχανία ζήτησε από τον Γέροντα Εφραίμ βοήθεια και εκείνος πρόθυμα την έδωσε.

«Το μοναστήρι σας είναι μία μεγάλη καρδιά και αγκαλιά για όλη την Ελλάδα και τον Ορθόδοξο δυτικό κόσμο», είπε ο π. Θεοδόσιος Τσιτσιβός.

Το κόστος όπως αποκάλυψε, ανήλθε στα 160.000 ευρώ που καλύφθηκε από την βοήθεια του κόσμου και των δωρητών. Ένας εξ’ αυτών λοιπόν ήταν και ο Γέροντας Εφραίμ, ο οποίος και δέχτηκε με ταπεινότητα τις ευχές των ιερέων και του κόσμου για έτη πολλά, πνευματικά και καρποφόρα αλλά και μία τιμητική πλακέτα και μία αναμνηστική ειδικά φιλοτεχνημένη εικόνα του Αγίου Νικολάου.

Ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου ανταπέδωσε προσφέροντας στους ιερείς του ναού του Αγίου Νικολάου (επίσης παρίσταντο οι ιερείς Αναστάσιος Γκοτσόπουλος και π. Σπυρίδων ενώ στην Θεία λειτουργία συγχοροστάτησαν και οι ηγούμενοι των Μονών Γηροκομείου και Ομπλού, αρχιμανδρίτες Συμεών Χατζής και Νεκτάριος Κωτσάκης αντίστοιχα) μία εικόνα της Παναγίας της Παραμυθίας, που είναι μία από τις 7 θαυματουργές εικόνες, απεικονίσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου που φυλάσσονται στην Αγιορείτικη Μονή του Βατοπεδίου.

Επίσης ήσαν παρούσες και δύο μοναχές από την Ρώσικη μονή Γιαροσλάβ, Αγίου Νικολάου που βρίσκεται περίπου 130 χιλιόμετρα έξω από την Μόσχα. Η Γερόντισσα της μονής διάβασε το Πάτερ Ημών στην Ρώσικη γλώσσα.

Ο Γέρων Εφραίμ, μία μορφή της Ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας που ξεχωρίζει για την πραότητα, πνευματικό του μεγαλείο και κατάρτιση (ο αρχιμανδρίτης Θεοδόσιος Τσιτσιβός ανέφερε ότι ο Εφραίμ είναι πνευματικό «εγγόνι» του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού, μίας μεγάλης πνευματικής προσωπικότητας που εκοιμήθη πριν από 55 χρόνια), στο Θείο κήρυγμα του αναφέρθηκε στο μυαλό και το νου που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα που έχουν μόνο ένστικτο.

«Με κάθε αρετή που κάνουμε αποπέμπεται η δαιμονική ενέργεια. Είναι μεγάλο πράγμα να αγωνιζόμαστε για την αγιότητα και την αλήθεια. Γνώσασθε την αλήθεια του Θεού και θα έχεις την ελευθερία από πάθη και δαιμονικές πράξεις. Ο Θεός μας καλεί να αγωνιζόμαστε για να προχωρήσουμε ελεύθεροι στην βασιλεία των ουρανών.

Ήρθε στο Άγιο Όρος ένας λίγο αναρχικός στην σκέψη άνθρωπος και μου είπε πως δεν του αρέσει να λαμβάνει εντολές και πως οι μοναχοί είναι είλωτες και υποτακτικοί. Αυτό που του απήντησα ήταν πως είναι υποτακτικός κάποιος γιατί τον καλεί ο Θεός και πως όσο παίρνεις εντολές τόσο πιο ελεύθερος αισθάνεσαι και ανοίγεις την θύρα να γνωρίσεις τον Θεό», είπε χαρακτηριστικά ο Γέρων Εφραίμ.

Αίσθηση έκανε και η αναφορά του στον σύγχρονο άγιο των καιρών μας όπως τον αποκάλεσε τον όσιο Αγιορείτη Παίσιο. «Έχει κάνει πολλά θαύματα ο Γέροντας Παίσιος. Ένας άνδρας με παράλυτο πόδι πρόσφατα πήγε εκεί που βρίσκεται ο τάφος του Παισίου, στην Σουρωτή και αφού προσευχήθηκε, εξήλθε χωρίς τις πατερίτσες του, με το πόδι του να έχει γιατρευτεί», είπε με συγκίνηση ο Γέροντας Εφραίμ ενώ σε άλλο σημείο του κηρύγματος του ανέφερε με νόημα πως καθημερινά οι άνθρωποι δαπανούμε τόσο πολύτιμο χρόνο και ενέργεια για την επιτέλεση μάταιων, βιοτικών πραγμάτων.

O Γέροντας Εφραίμ που είχε ξαναέρθει στην Πάτρα, πριν από περίπου 5-6 χρόνια, στην εορτή του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τον Ιανουάριο, αποτέλεσε ως γνωστό για μία περίοδο πρόσωπο της επικαιρότητας καθώς είχε εμπλακεί στο αποκαλούμενο «σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου», υπόθεση που έχει ακολουθήσει πλέον την δικαστική οδό.

* Στο ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών το πρωί της Δευτέρας το thebest.gr εντόπισε και τον μοναχό Αρσένιο, ο οποίος θεωρείται, όπως έχει γραφτεί, από τους πλέον σεβάσμιους «φρουρούς» της Ορθοδοξίας, ένας Αγιορείτης με μεγάλο πνευματικό έργο.

Να προσθέσουμε τέλος πως στην διάρκεια της Θείας λειτουργίας ήταν ξεχωριστή η τάξη στο ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών όπως και η ευσέβεια από τους πιστούς.

Καί η κάθε ζωντανή ύπαρξη δέν είναι παρά ένα κλωτσοσκούφι τού θανάτου. Ένα ποντικάκι στό στόμα τής γάτας.

Μία φορά, αντικρούοντας τόν, τού είπες: “Ο Θεός υπάρχει. Γιά σένα δέν υπάρχει”. Καί δέν έσφαλες. Γιατί εκείνοι πού αποκόπτονται από τόν Αιώνιο καί Ζωοδότη Κύριο εδώ στήν γή, αποκόπτονται από τή ζωή τήν πραγματική. Καί έτσι ούτε εδώ, ούτε στήν άλλη ζωή θά γευθούν τό μεγαλείο του Θεού καί τής πλάσης Του. Καί καλύτερα νά μήν είχαμε γεννηθεί, παρά νά είμαστε αποκομμένοι από τόν Θεό.

Άν ήμουν στή θέση σου, θα του έλεγα τα εξής:

– Κάνεις λάθος, φίλε μου! Ορθότερο θα ήταν, αν έλεγες: «Εγώ δεν έχω Θεό». Διότι το βλέπεις, ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι γύρω σου, που έχουν Θεό και γι’ αυτό διακηρύττουν ότι υπάρχει Θεός. Λοιπόν, μη λες: «Δεν υπάρχει Θεός»! Περιορίσου να λες: «Εγώ δεν έχω Θεό»!

– Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν τον άρρωστο, που λέει ότι δεν υπάρχει πουθενά υγεία!

– Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον τυφλό που λέει: «Δεν υπάρχει φως στον κόσμο». Όμως φως υπάρχει. Και είναι διάχυτο παντού. Αυτός ο δυστυχής δεν έχει το φως του.
Και θα μιλούσε σωστά αν έλεγε: «Εγώ δεν έχω μάτια και δεν βλέπω φως».

– Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν το ζητιάνο, που λέει: «Δεν υπάρχει χρυσάφι στη γη». Μα χρυσάφι ὑπάρχει! Και επάνω στή γη! Καί μέσα στή γη! Αυτός δεν έχει χρυσάφι! Το σωστό θα ήταν να έλεγε: «Εγώ δεν έχω χρυσό»!

– Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον παλιάνθρωπο που λέει: «Δεν υπάρχει καλωσύνη στόν κόσμο». Ενώ θα έπρεπε να πει: «Εγώ δεν έχω ίχνος καλοσύνης μέσα μου».

Αυτό να του πεις κι εσύ: Συνάδελφε, κάνεις λάθος! Λάθος διακηρύττεις ότι δεν υπάρχει Θεός! Γιατί, όταν κάτι δεν το έχεις εσύ και δεν το γνωρίζεις εσύ, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πουθενά κι ότι δεν το έχει κανείς!

Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να μιλάς εκ μέρους όλου του κόσμου;
Ποιός σου έδωσε την άδεια να διακηρύττεις,ότι την δική σου αρρώστια την έχουν όλοι; Ότι όλοι έχουν την δική σου πλάνη;

Φωνάζεις ότι δεν υπάρχει Θεός! Το διακηρύττεις σέ όλον τον κόσμο! Πολεμάς την αλήθεια!

Εκείνοι που δεν θέλουν να ζουν με τον Θεό είναι ελάχιστοι. Αλλά και γι’ αυτούς ο Θεός υπάρχει! Τους περιμένει. Μέχρι την τελευταία πνοή σ’ αυτή τη γη!

Και μόνο αν δεν φροντίσουν να μετανοήσουν, έστω στην τελευταία τους στιγμή, μόνο τότε ο Θεός στην άλλη ζωή θα πάψει να υπάρχει γι’ αυτούς. Και θα τους διαγράψει από το βιβλίο της ζωής.

Γι’ αυτό πές του, σε παρακαλώ φίλε μου.

Γιά το καλό της ψυχῆς σου. Για τα επουράνια αγαθά. Για τα δάκρυα που έχυσε ὁ Χριστός και τις πληγές πού δέχθηκε γιά όλους μας. Άλλαξε μυαλό! Μετανόησε! Διορθώσου! Καί γύρισε στην Εκκλησία μας!
Aπό το βιβλίο «Δρόμος χωρίς Θεό δεν αντέχεται»

«Δεν υπάρχει απελπισία μέσα στην Εκκλησία»

Εκείνο που έλεγε, κυρίως, ήτανε για τη σημασία της εξομολογήσεως. Έλεγε:
«Δεν υπάρχει απελπισία όταν είσαι μέσα στην Εκκλησία, ό,τι και να έχεις κάνει, ό,τι και να έχεις υποστεί. Δεν υπάρχει απελπισία. Στενοχώρια μπορεί να έχεις, αλλά απελπισία όχι. Ο Θεός, μέσα από την εξομολόγηση –τόνιζε πάρα πολύ τη σημασία του Ιερέα, το χέρι του παπά… ήταν σαν να έβγαινε από εκεί η Θεία Χάρη- σε βοηθά και ξεπερνάς αυτά τα οποία μπορεί να σε οδηγήσουν στα έσχατα όρια της απελπισίας».

«Εκεί που απελπίζεσαι…»

«Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις… αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς. Όπως και Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς, όπως ο κάθε πατέρας για τα παιδιά του. Και όλοι μας είμαστε παιδιά Του Θεού. Και ό,τι καλό έχουμε, το έχουμε από Τον Θεό. Είναι δικό Του το δώρο. Δεν έχεις ακούσει στην Εκκλησία ότι: “Πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον άνωθεν εστί κατά βαίνον, εκ σου του Πατρός των φώτων;” [Κ 111]

Από το βιβλίο «Ανθολόγιο Συμβουλών»

Γέροντος Πορφυρίου ιερομονάχου

Πολλές φορές έχω μεταχειρισθεί αυτή τη γενική εξομολόγηση και είδα θαύματα πάνω σ” αυτό. Την ώρα που λες στον εξομολόγο, έρχεται η θεία χάρις και σε απαλλάσσει από όλα τα άσχημα βιώματα και τις πληγές και τα ψυχικά τραύματα και τις ενοχές· διότι, την ώρα που τα λες ο εξομολόγος εύχεται θερμά για την απαλλαγή σου.

Ας μη γυρίζουμε πίσω στις αμαρτίες που έχουμε εξομολογηθεί. Η ανάμνηση των αμαρτιών κάνει κακό. Ζητήσαμε συγγνώμη; Τελείωσε. Ο Θεός όλα τα συγχωρεί με την εξομολόγηση. Κι εγώ σκέπτομαι ότι αμαρτάνω. Δεν βαδίζω καλά. Ό,τι όμως με στενοχωρεί, το κάνω προσευχή, δεν το κλείνω μέσα μου, πάω στο πνευματικό, το εξομολογούμαι, τελείωσε! Να μη γυρίζομε πίσω και να λέμε τι δεν κάναμε. Σημασία έχει τι θα κάνομε τώρα, απ” αυτή τη στιγμή και έπειτα.