Η σημερινή βιογραφία μιλάει για έναν ηθοποιό που η αγνή του ψυχή, η καλή του καρδιά, το πηγαίο ταλέντο του και η γαλήνια μορφή του, έχει χαραχθεί μέσα στην καρδιά μας. Ένας άνθρωπος, ο οποίος έφυγε νωρίς από την ζωή και δεν πρόλαβε να δώσει στο κοινό του, στην οικογένεια του, αλλά και σε όσους τον αγαπούσαν, περισσότερη αγάπη, ηρεμία, αλλά και την ευχαρίστηση να εμφανίζεται σε παραστάσεις και να ξεδιπλώνει κάθε φορά και περισσότερο, το ανεπανάληπτο ταλέντο του.
Ο Χρήστος Νέγκας γεννήθηκε το 1936 στην Ζάκυνθο. Οι σπουδές του ήταν στο Θέατρο Τέχνης, αλλά και στου Κωστή Μιχαηλίδη.
Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε στο θεατρικό σανίδι ήταν το 1961, σ’ ένα έργο του Αλέκου Γαλανού τα «Κόκκινα Φανάρια», τα οποία τα είχε σκηνοθετήσει ο Αλέξης Δαμιανός.
Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε στην ταινία «Το αγρίμι» του Κώστα Καραγιάννη το 1960. Είχε εμφανιστεί σε αρκετές κωμικές ταινίες, αλλά οι ρόλοι με τους οποίους έγινε ακόμα πιο γνωστός, ήταν σε ταινίες με δραματικό περιεχόμενο.
Μερικές από τις ταινίες που συμμετείχε ήταν «Άπονή ζωή», «Αντίο για πάντα», «Δώστε τα χέρια», «Μεθύστακας του λιμανιού», «Ο ουρανοκατέβατος», «Το αγρίμι», «Πληγωμένα νιάτα», «Φεύγω με πίκρα στα ξένα» «Κάτι να καίει» κ.α.
Συνεργάστηκε με αξιόλογους ηθοποιούς όπως ‘’Ρένα Βλαχοπούλου’’, ‘’ Κώστα Βουτσά’’, ‘’Ντίνο Ηλιόπουλο’’, ‘’Μίμη Φωτόπουλο’’, ‘’Μαρίκα Κρεββατά’’, ‘’Μάρθα Καραγιάννη’’, ‘’Χλόη Λιάσκου’’, ‘’Σταύρο Παράβα’’, ‘’ΜπεάταΑσημακοπούλου’’ κ.α.
Η καλλιτεχνική του όμως δραστηριότητα επεκτάθηκε και στην τηλεόραση, όπου εμφανίστηκε, το 1972 στο «Ξενοδοχείο ο 7οςουρανός», το 1973 στο «Κουσούρης» και στο «Κρουαζιερόπλοιο» και το 1978 στο «Φάκελος 38» κ.α.
Δεν θα έπρεπε όμως να παραλείψουμε και την συμμετοχή του σε μια ελληνογαλλική παραγωγή το «Μαιγκρέ στην πιο μεγάλη του υπόθεση», που γυρίστηκε το 1966.
Ήταν παντρεμένος και κόρη του είναι η γνωστή σε μας Αθηναΐδα Νέγκα, η οποία δεν ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα της, αλλά εργάζεται ως ραδιοφωνική παραγωγός, συγγραφέας και συνεργάτης τηλεοπτικών εκπομπών.
Το 1979 έκανε την τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο, στο έργο «Σταυροφορία», ένα θεατρικό έργο του Νίκου Τσιφόρου.
Τον Απρίλιο του 1981, δηλαδή λίγους μήνες πριν φύγει από την ζωή, είχε εκλεγεί στο Δ.Σ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, αφού είχε ενεργεί δράση σε ότι αφορούσε τους ηθοποιούς.
Είχε σχηματίσει δικό του Θίασο και με αυτός είχε κάνει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Επίσης είχε ανοίξει και δικό του διαφημιστικό γραφείο.
Ο Χρήστος Νέγκας ήταν μέσα στην ‘’λίστα’’ των ζεν πρεμιέ της εποχής εκείνης. Η γαλήνια μορφή του, τα μάτια του που εξέπεμπαν καλοσύνη, το γλυκό του χαμόγελο και ο απαλός ήχος της φωνής του, ήταν κάποια λίγα από τα χαρακτηριστικά του, που τον έκαναν μοναδικό και κυρίως αγαπητό σε όλους μας. Ήταν πολύ δραστήριος σαν άνθρωπος και είχε καταφέρει να κερδίσει την εκτίμηση αλλά και τον σεβασμό όσων τον γνώριζαν. Ο χαμός του σ’ αυτήν την αρκετά μικρή ηλικία, ήταν για όλους αναπάντεχος και οδυνηρός.
Στις 21 Ιουνίου 1981 και σε ηλικία περίπου 45 χρονών, έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων, μετά από ανακοπή καρδιάς την ώρα που κολυμπούσε στη θάλασσα. Βέβαια διάφοροι λουόμενοι όταν είδαν ένα σώμα να επιπλέει στο νερό, έτρεξαν να το βγάλουν έξω, αλλά δυστυχώς ήταν πολύ αργά. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο.
Σαν φόρο τιμής του ταλαντούχου αυτού ηθοποιού, δόθηκε το όνομα του στο Δημοτικό Θερινό Κινηματογράφο Ζακύνθου.
Είναι πραγματικά κρίμα, να φεύγουν νέοι άνθρωποι με όνειρα και ελπίδες, που δεν πρόλαβαν να δείξουν όλες τις πτυχές του εαυτού τους και της δουλειάς τους. Όταν μάλιστα είναι και άνθρωποι με ήθος, ύφος και αρχές, είναι ακόμα πιο κρίμα, γιατί δεν πρόλαβαν να μεταλαμπαδεύσουν και στους νεότερους, το χτίσιμο ενός χαρακτήρα όπως του Χρήστου Νέγκα.
Αναδημοσίευση άρθρου απο το:
Πηγή: epaggelmagynaika.gr
