Χρεοκοπημένο και διεφθαρμένο το ελληνικό κράτος ανίκανο να υπερασπιστεί τους ήρωές του – 10 Χρόνια από την δολοφονία του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη, οι δολοφόνοι του ζητούν και τα ρέστα

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο που περιλαμβάνεται στην επιστολή του Εισαγγελέα της Άγκυρας που δημοσιοποιεί το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Έλληνας αξιωματικός της πολεμικής Αεροπορίας κατηγορείται ότι αναχαιτίζοντας το τουρκικό αεροσκάφος με το αεροσκάφος τύπου Μιράζ 2000 το οποίο κυβερνούσε, το κατέρριψε μέσα στα διεθνή χορικά ύδατα και μάλιστα κάνοντας χρήση πυραύλου! Ο Έλληνας αξιωματικός κατηγορείται επίσης και για παράβαση νόμων του τουρκικού κράτους όπως αυτοί της προστασίας της ανεξαρτησίας, της ενότητας, της ακεραιότητας και της ασφάλειας του Τουρκικού κράτους!
Τη νομική διαδικασία κινεί η οικογένεια του νεκρού Τούρκου κυβερνήτη, η σορός του οποίου μαζί με τα συντρίμμια του αεροπλάνου δεν ανασύρθηκε ποτέ, με τη βοήθεια ενώσεων αποστράτων αξιωματικών και εθνικιστικών οργανώσεων της γειτονικής χώρας. Μάλιστα αυτή τη φορά στην υπόθεση ενεπλάκη και ο Οσμάν Τσιτσικλί διασωθείς συγκυβερνήτης του αεροπλάνου, ο οποίος το είχε εγκαταλείψει κάνοντας χρήση του μηχανισμού αυτόματης εκτίναξης του καθίσματος του όταν διαπίστωσε ότι πέφτει. Ο κ. Τσιτσικλί λοιπόν δήλωσε παρών στη διαδικασία και ότι διεκδικεί και αυτός αποζημίωση συνολικού ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ,
Στην αγωγή η πτήση του τουρκικού F 16 στο Αιγαίο χαρακτηρίζετε «εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας» που ξεκίνησε από την αεροπορική βάση του Μπαλίκεσίρ.
Ας σημειωθεί ότι πολλά χρόνια τώρα, και ιδιαίτερα σε περιόδους όξυνσης των Ελληνοτουρκικών σχέσεων η Άγκυρα ανασύρει το θέμα της πτώσης του τουρκικού  F=16. Προ ετών μάλιστα είχε κινηθεί ώστε να βρεθούν τα συντρίμμια του αεροπλάνου ου ας σημειωθεί δεν έχει ανελκυσθεί καθώς και τα λείψανα της σορού του πιλότου που επίσης δεν βρέθηκαν ποτέ. Κάποτε είχαν μάλιστα ενεργοποιήσει και μια Καναδική εταιρεία να ανελκύσει το αεροσκάφος. Φυσικά η ανέλκυση δεν έγινε ποτέ ενώ κυρίαρχη είναι η άποψη ότι η συντριβή ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος.
Ας σημειωθεί δε ότι ο Τούρκος συγκυβερνήτης διεσώθη από Ελληνικά σκάφη μέσα στο χώρο ευθύνης της Ελλάδας γεγονός που επιβεβαιώνει το ότι το ατύχημα συνέβη κατά την παραβίαση του Ελληνικού εναέριου χώρου. Ας σημειωθεί επίσης ότι ο διασωθείς Τούρκος που συμμετέχει σήμερα στη διαδικασία της δικαστικής αγωγής είχε ευχαριστήσει τις Ελληνικές αρχές που τον διέσωσαν και τον περιέθαλψαν στο Νοσοκομείο της Χίου ενώ είχε μεταφερθεί σνε ένα Ελληνικό C-130 στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Σμύρνης.
Σύμφωνα με τα όσα είχαν γίνει γνωστά τότε, σε αντιπερισπασμό της Ελληνοκυπριακής άσκησης «Νικηφόρος» τέσσερα τουρκικά βομβαρδιστικά τύπου F 4 Phantom πραγματοποιούσαν άσκηση συνοδευόμενα από δυο τουρκικά  F 16 κινήθηκαν στο χώρο ευθύνης της Ελλάδας νοτιοδυτικά της Χίου στον εναέριο χώρο μεταξύ Χίου και Σάμου. Όταν τα τουρκικά αεροσκάφη εντοπίσθηκαν από τα ελληνικά ραντάρ απογειώθηκαν δυο Ελληνικά αεροσκάφη τύπου Μιράζ 2000 για να τα αναγνωρίσουν και να τα αναχαιτίσουν. Περίπου στις 3 το μεσημέρι της 8ης Οκτωβρίου 1996 τα τουρκικά αεροσκάφη συναντήθηκαν με τα Ελληνικά και άρχισε η διαδικασία της αναγνώρισης και της αναχαίτισης. Κάποια στιγμή και μετά από σκληρούς ελιγμούς αποφυγής ένα από τα δυο τουρκικά αεροσκάφη ανέφερε ότι βρίσκεται εκτός ελέγχου και θα εγκαταλειφθεί από τους χειριστές του.
Στις διαδικασίες έρευνας και διάσωσης που ακολούθησαν για τον εντοπισμό των συντριμμιών του αεροσκάφους και του χαμένου συγκυβερνήτη δεν είχαν πάρει μέρος τουρκικά σκάφη και ελικόπτερα αφού ήταν υποχρεωμένοι σε μια τέτοια περίπτωση να τεθούν υπό τις διαταγές του κυβερνήτη της φρεγάτας «Έλλη» που διενεργούσε την όλη διαδικασία.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΣΜΗΝΑΓΟΥ ΗΛΙΑΚΗ, Η ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΖΕΣ

To ρεπορτάζ του Κώστα Χαρδαβέλλα που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην Realnews και είναι χαρακτηριστικό για το πως η Ελληνική Πολιτεία τιμωρεί τους ήρωές της και πως η Τουρκία συμπεριφέρεται στους δικούς της.
Ο Κώστας Ηλιάκης σκοτώθηκε στις 23 Μαΐου 2006, κατά τη διάρκεια αερομαχίας στα ανοιχτά της Καρπάθου. Ήταν 36 ετών και πατέρας δύο ανηλίκων παιδιών, 5 και 2 ετών. Επισήμως ο θάνατος του αποδόθηκε σε «ατύχημα» που προήλθε από «ανθρώπινο λάθος» του Τούρκου πιλότου με τον οποίο ενεπλάκη σε αερομαχία. Οι μαρτυρίες και οι απόρρητες αναφορές που φέρνει στο φως η εφημερίδα Real news την 29η Νοεμβρίου 2012 αποκαλύπτουν ότι ο Έλληνας σμηναγός δέχθηκε απροκάλυπτα δολοφονική επίθεση από το τουρκικό μαχητικό που καταδίωκε.
Ο σχηματισμός «Αλεπού-370» των δύο ελληνικών F-16 που βγήκαν για καταδίωξη τεσσάρων τουρκικών αεροσκαφών, τα οποία είχαν εισβάλει στον εθνικό εναέριο χώρο μας ξεκίνησε από το αεροδρόμιο της 133 Σμηναρχίας Μάχης στην Κρήτη. Όταν συναντήθηκαν οι δύο σχηματισμοί στον αέρα και ξεκίνησε η καταδίωξη τους, ο Κ. Ηλιακής δέχθηκε ξαφνικά επίθεση από το ένα τουρκικό μαχητικό.
Ο Τούρκος χειριστής Χαλί Ιμπραήμ Οσκεμπίρ, χτυπώντας με το δεξί φτερό του RF-4 την καλύπτρα του αεροσκάφους του Ηλιάκη, το οδήγησε σε κάθετη και ανεξέλεγκτη πτώση, στέλνοντας τον στον θάνατο.
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ), μετά από «έρευνες», είχε προχωρήσει στη σύνταξη επισήμου πορίσματος για τις συνθήκες της κατάρριψης του ελληνικού μαχητικού αυτό αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Ηλιάκης εκτέλεσε άψογα την αποστολή του, καθώς όπως αναφέρεται.
«Ο σμηναγός Ηλιάκης κατευθύνθηκε προς το τουρκικό αεροσκάφος RF-4, στο πλαίσιο διατεταγμένης και σύμφωνης με το περιεχόμενο και τα δεδομένα αποστολής του προσπάθειας αναχαίτισης – αναγνώρισης σε ευθεία και οριζόντια πτήση, χωρίς να ελιχθεί καθ’οποιονδήποτε τρόπο και χωρίς να παραβιάσει την απόσταση ασφαλείας των 1000 ποδών που ορίζεται για την αποφυγή εναέριων συγκρούσεων μεταξύ αεροσκαφών».
Η ελληνική πλευρά, ωστόσο, φρόντισε να είναι πολύ προσεχτική στο σημείο του πορίσματος στο οποίο γινόταν αναφορά στο Τούρκο πιλότο, περιγράφοντας το όλο περιστατικό ως «ατύχημα» που οφειλόταν σε «ανθρώπινο λάθος», χωρίς να υπάρχει ίχνος δόλου:
«Αντίθετα, προέκυψε σαφώς ότι ο χειριστής του leader (αρχηγού) αεροσκάφους του τουρκικού σχηματισμού προέβη στην εκτέλεση βίαιου και επικίνδυνου ελιγμού σε απόσταση μικρότερη των 100 ποδών, προς παρενόχληση – αποτροπή προσέγγισης του Ηλιάκη στο τουρκικό RF-4, αναπτύσσοντας έτσι υψηλή ταχύτητα (εμμονή να παραμείνει εσωτερικά και ψηλότερα από το ελληνικό μαχητικό, έχοντας πορεία σύγκρουσης, αντί να περάσει από κάτω). Συνέπεια όλων αυτών ήταν ο Τούρκος χειριστής να απολέσει τον έλεγχο του αεροσκάφους του, το οποίο ανεξέλεγκτο προσέκρουσε βίαια σε εκείνο του Ηλιάκη».

Τι είδε ο σμηναγός Αγγέλης

Η εφημερίδα Real news επικαλούμενη την αναφορά του σμηναγού Ι. Αγγέλη, που πετούσε στο δεύτερο ελληνικό αεροσκάφος ως Νο 1 του σχηματισμού και είδε πως ακριβώς εκτυλίχθηκε το περιστατικό που οδήγησε στη συντριβή του αεροπλάνου του Έλληνα σμηναγού. Από την περιγραφή του αυτόπτη μάρτυρα προκύπτει πέρα από κάθε αμφιβολία πως υπήρχε πρόθεση εκ μέρους του Τούρκου πιλότου, συνεπώς ο θάνατος του Ηλιάκη ήταν δολοφονική ενέργεια και όχι «ανθρώπινο λάθος»:
«Το F-16 που βρισκόταν πίσω από τον Νο 2 (σ.σ. τον Κώστα Ηλιάκη) του σχηματισμού προσέγγισε σε πολύ μικρή απόσταση και εκτελούσε επικίνδυνους ελιγμούς επί 10 λεπτά, προσπαθώντας να χτυπήσει την καλύπτρα του ελληνικού αεροσκάφους με το πτερό του, αλλά και να το ρίξει στα καυσαέρια σε χαμηλό ύψος. Παρόμοιές ενέργειες, σε μικρότερο βαθμό, εκτελούσε και το άλλο τουρκικό που βρισκόταν πίσω μου. Οι ενέργειες αυτές αναφέρθηκαν και στο R/T»

Στην 24/9/2010 ο αντιπτέραρχός και τότε υπαρχηγός ΑΤΑ στη Λάρισα και νύν βουλευτής Ανεξάρτητων Ελλήνων Γιώργος Νταβρής, με αναφορά του στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τεντέ, ζητούσε την αναψηλάφηση της δικαστικής έρευνας στην υπόθεση Ηλιάκη, μιλώντας ανοιχτά για «δολοφονία του Έλληνα πιλότου». Όπως επισήμανε με έμφαση, «ο Τούρκος χειρίστης αντέδρασε συνειδητά και χειρίστηκε το αεροπλάνο του με την ίδια πειθαρχημένη επιθετικότητα, όπως πάμπολλοι συνάδελφοι του στο παρελθόν».

Αυτή ακριβώς η επιθετικότητα των Τούρκων πιλότων αποκαλύπτεται στο δεύτερο ντοκουμέντο της «R», από το οποίο προκύπτει η τακτική που ακλουθούν οι Τούρκοι κατά την εμπλοκή τους με ελληνικά αεροσκάφη, επιδιώκοντας (χωρίς τη χρήση όπλων) τη φυσική εξόντωση των πιλότων μας.

Η αναφορά

Στην απόρρητη αναφορά του προς το Αρχηγείο της Πολεμικής Αεροπορίας ο σμηναγός Ε. Φουτσιτζής γράφει: «Διευκρινίσεις: Η διακριτική ΔΝΧ (παρακολούθηση ξένου στόχου) εξελίχθηκε σε εμπλοκή νότια της νήσου Καστελόριζου. Τα αεροσκάφη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας προέρχονταν από το αεροδρόμιο DALAMA (192 Μοίρα). Σχόλια – Παρατηρήσεις: Το ένα αεροσκάφος του ζεύγους των αντιπάλων κατά τη διάρκεια της εμπλοκής των αντιπάλων κατά τη διάρκεια της εμπλοκής εκτέλεσε άκρως επικίνδυνο ελιγμό έχοντας πλήρη επίγνωση της θέσης του ελληνικού αεροσκάφους, θέτοντας το έτσι σε άμεσο κίνδυνο, παραβιάζοντας τους κανόνες ασφαλούς πτήσεως. Η εκτιμώμενη απόσταση διασταύρωσης των δύο αεροσκαφών ήταν μικρότερη από 30’ (ση. 1 χλμ.), με αποτέλεσμα να εισέλθει το ελληνικό αεροσκάφος μέσα στα καυσαέρια του κινητήρα του τουρκικού και να υποστεί ισχυρούς κλυδωνισμούς. Από την καταγραφή επίσης των στοιχείων του video-recorder του αεροσκάφους προκύπτει ότι η αποφυγή μείζονος ατυχήματος (mid air collision) απεφεύχθη για λίγα μέτρα».

Η πίκρα των «αετών του Αιγαίου»

Είναι οι αρχάγγελοι στο απέραντο γαλάζιο που μας προστατεύουν από κάθε ξένο εισβολέα. Είναι τα παιδιά του ελληνικού ουρανού που παίζουν τη ζωή τους «κορόνα – γράμματα», εισπράττοντας 900-1000 ευρώ τον μήνα …Είναι οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας μας.
Ορισμένοι από αυτούς τους «αετούς του Αιγαίου» τους συνάντησα προχθές κάπου μακριά από την Αθήνα και προσπάθησα να «ξεκλειδώσω» την ψυχή τους και τη σκέψη τους. Εκείνες τις δύσκολες ώρες που καταδιώκουν με 2 Mach (η ταχύτητα του ήχου) τον Τούρκο για να τον βγάλουν έξω από τον ελληνικό ουρανό, αλλά και τις υπόλοιπες, όταν παλεύουν να επιβιώσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους με 1000 ευρώ μηνιάτικο. Και ήταν αναπόφευκτο κάποια στιγμή να έρθει η συζήτηση σε τρόικες, Τόμσεν, Σαμαράδες και λοιπούς, που κοστολογούν την ζωή αυτών των νέων παιδιών για 900 ευρώ, οδηγώντας τα στην ταπείνωση. Ήρεμες και περήφανες οι κρίσεις τους, με μία ολοφάνερη πικρία μέσα τους. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση ενός υποσμηναγού χειριστή F-16.
«Ας μας τα πάρουν όλα. Να μας αφήσουν όμως τα αεροπλάνα μας».
Είναι δύσκολο να μπεις στη ψυχή αυτών των ανθρώπων. Από τη μία η γαλήνη, η απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, η ψυχραιμία και το θάρρος. Από την άλλη η φλόγα για την πατρίδα, η παρορμητικότητα των νιάτων, ο «τσαμπουκάς» εκεί πάνω στον ουρανό, ο εγωισμός στην κόντρα με τον Τούρκο εισβολέα. Και ως παραφωνία μέσα σε όλα αυτά, η αγωνία για την καθημερινότητα στην Ελλάδα των μνημονίων, οι συνεχείς μειώσεις μισθών και επιδομάτων, η οικονομική εξαθλίωση.
«Πόσο άλλαξε η ζωή σας με τα μέτρα της τρόικας και πόσο επηρέασε τη συμπεριφορά σας μέσα στο κόκπιτ των αεροπλάνων σας;». Αυτό ήταν το βασικό ερώτημα που έθεσε στην παρέα των πιλότων της Π.Α. Παραθέτω τις απαντήσεις τους, προστατεύοντας την ανωνυμία τους, καθώς πρόκειται για εν ενεργεία αξιωματικούς.
Γιώργος – Ιπτάμενος σμηναγός, χειριστής Mirage
«Εμείς, την ώρα που τρέχουμε να μπούμε στο αεροπλάνο για να κάνουμε αναχαίτιση, το μόνο που έχουμε στο μυαλό μας είναι ο στόχος που βάζουμε μπροστά μας. Να διώξουμε τον εισβολέα από τον αέρα της πατρίδας μας. Αν αυτό για κάποιους αξίζει 900 ευρώ είναι δικό τους το πρόβλημα και η ντροπή. Εμείς το καθήκον μας κάνουμε πάντα γιατί αγαπάμε την πατρίδα – ακόμη και όταν εκείνη μας πονάει.
Έτσι και αλλιώς, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες υπηρετούμε την αποστολή μας είναι εξαιρετικά δύσκολες. Τι να πρωτοπεριγράψω για να καταλάβετε τι εννοώ; Κάποια φορά, ήταν Γενάρης και χάλαγε ο κόσμος από τις καταιγίδες. Το αεροπλάνο μου έτριζε από τις αναταράξεις και εγώ προσπαθούσα να σταθεροποιήσω τα χέρια μου, ακούω έναν κρότο σαν να έσπασε στα δύο το αεροσκάφος. Καταλαβαίνω ότι έχω σοβαρή βλάβη στον κινητήρα. Ενημερώνω το Κέντρο και λαμβάνω τη διαταγή για «άμεση προσγείωση στη Σκύρο».
Δεν μπορώ να σας εξηγήσω πώς ένιωσα! Δεν με ένοιαζε ακόμη και να πέσω, αλλά δεν άντεχα την ιδέα ότι ο Τούρκος θα πίστευε πώς το έβαλα στα πόδια! Είναι η χειρότερη στιγμή για εμάς. Να τον έχεις «κλειδώσει», να είναι έτοιμος να εγκαταλείψει και να γυρίσει εκεί από όπου ήρθε και ξαφνικά να πρέπει εσύ να τα παρατήσεις λόγω βλάβης! Κι εκείνος να νομίζει ότι τον φοβήθηκες!».
Ηλίας – Ιπτάμενος σμηναγός, χειριστής Mirage
“Να πείτε σε όλους αυτούς που κόβουν και ράβουν τους μισθούς μας ότι εμείς το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα πιάτο φαΐ για να μπορούμε να πετάμε το αεροπλάνο μας. Έτσι κι αλλιώς, τη ζωή μας την περνάμε στη Μοίρα μας. Ξέρουν καλά πως ο,τι κι αν γίνει θα κάνουμε το καθήκον μας και, αντί να το εκτιμήσουν, το εκμεταλλεύονται και μας τσακίζουν την αξιοπρέπεια. Μας αντιμετωπίζουν σαν να είμαστε σκυλιά που τους πετάνε ένα κομμάτι κρέας.
Πώς είναι δυνατόν να πετάμε απερίσπαστοι για την πατρίδα όταν την ίδια ώρα αδυνατούμε να συντηρήσουμε τους γονείς μας, όταν αγωνιούμε πώς θα τα βγάλουν πέρα οι γυναίκες και τα παιδιά μας;».

Στις 8-12-2011 ο αδελφός του ήρωα σμηναγού Κώστα Ηλιάκη, Φίλιππας θα έγραφε στον ιστότοπο που διατηρεί στην μνήμη του αδελφού του.

Πολιτικό σύστημα: Είναι υπερήφανοι οι εκπρόσωποι του;

 Γράφει ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΗΛΙΑΚΗΣ

Πολιτικό σύστημα είναι το σύνολο των θεσμών, σύμφωνα με τους οποίους κυβερνάται ένα κράτος. Οπως λειτούργησε στη χώρα μας από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και με λίγες μόνο εξαιρέσεις, οδηγήθηκε στην απαξίωσή του εφόσον αποδείχθηκε σαθρό, διαβρωμένο μέσα και έξω από αυτό (κρατικοδίαιτοι, κομματικοδίαιτοι, διαπλεγμένα συμφέροντα, συντεχνίες, επίορκοι κρατικοί λειτουργοί,  λαδώματα, διασπάθιση εθνικού πλούτου και περιουσίας), το διέλυσαν στέλνοντας τον φουσκωμένο λογαριασμό στον λαό καθιστώντας τον επιπλέον αναξιόπιστο και παράδειγμα προς αποφυγή στο εξωτερικό. Οι ετήσιες εκθέσεις του ελεγκτή δημόσιας διοίκησης, οι αποδεδειγμένες αποκαλύψεις διαφθοράς, η κωλυσιεργία στη λήψη σημαντικών αποφάσεων, η ταύτιση με συμφέροντα συντεχνιών και όχι του συνόλου, η αίσθηση στον λαό ότι και οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος λειτουργούν σαν συντεχνία έφεραν τη σημερινή κατάντια της χώρας και των πολιτών της. Αμοιροι ευθυνών δεν υπάρχουν σε κανέναν πολιτικό σχηματισμό, εφόσον ακόμη και τώρα, αμετανόητοι, προτάσσουν το προσωπικό ή κομματικό αντί το εθνικό συμφέρον. Στην κρίση που έπληξε και την Ιταλία, μόλις συνειδητοποίησαν το μέγεθος και τις επιπτώσεις για το μέλλον τους, οι πολιτικοί δήλωσαν ότι πάνω από όλα είναι η Ιταλία, συμφώνησαν ταχύτατα για σχηματισμό ολιγομελούς κυβέρνησης σωτηρίας δίχως χρονικές ή άλλες δεσμεύσεις. Εδώ και ενώ είμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση, προτάχθηκε όχι η Ελλάδα, αλλά το κομματικό συμφέρον, ζητήθηκαν επίμονα πρόωρες εκλογές δίχως να εξηγούν τι θα γίνει την επομένη τους, παίχτηκε  άθλιο θέατρο παραλόγου, έγιναν άθλια παζάρια και ανεύθυνες προτάσεις από τα κόμματα που συμφώνησαν να γίνει κυβέρνηση συνεργασίας, για να πρόκυψη τελικά και με μεγάλη καθυστέρηση μια πολυμελής και πολυέξοδη κυβέρνηση, με χρονικό περιορισμό, δίχως ξεκάθαρη εντολή να παράγει έργο (η ΝΔ δήλωσε ότι δεν συγκυβερνά, αλλά απλώς συμμετέχει, όμως, ζήτησε και πήρε 2 από τα 3 πλέον σημαντικά Υπουργεία και υφυπουργό στο τρίτο!). Είναι αδιανόητο πρόσφατα μόνο να τίθεται θέμα ανοίγματος λογαριασμών και φορολόγησης των παράνομων χρημάτων στην Ελβετία από το Ελληνικό Κοινοβούλιο δίχως να έχει κυρώσει ακόμη τη σύμβαση με την Ελβετία. Ακόμη και αύριο αν την κυρώσουν, πρακτικά θα υπάρξουν αποτελέσματα λόγω των διαδικασιών στις αρχές του 2013 δίνοντας έτσι τον χρόνο στους κατόχους τους να τα διοχετεύσουν σε άλλους φορολογικούς παραδείσους! Οι παράνομες καταθέσεις στην Ελβετία υπολογίζονται σε 80 – 90 δισ. ευρώ, η φορολόγηση των οποίων σε βάθος δεκαετίας όπως έγινε στη Γερμανία θα απέφερε περισσότερα από αυτά που επιμέρισαν στον λαό με τις οριζόντιες περικοπές στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Οι κάτοχοι αυτών των χρημάτων,  στην πλειοψηφία  είναι διαπλεγμένοι με το πολιτικό σύστημα ή και μέλη του, επιθυμούν διακαώς την πτώχευση και την επιστροφή στη δραχμή, διότι έτσι θα τριπλασιαστεί τουλάχιστον η αξία των χρημάτων τους, θα τα επιστρέψουν πίσω σαν εισερχόμενο συνάλλαγμα με επιπλέον ευεργετικές διατάξεις για να αγοράσουν σε εξευτελιστική τιμή ότι θα μας έχει απομείνει! Η άποψη ότι όλοι μέσα στο πολιτικό σύστημα είναι ίδιοι δεν είναι δίκαιη, γιατί έτσι  δίνονται ελαφρυντικά σε αυτούς που πραγματικά έβλαψαν εθνικά συμφέροντα, που πλούτισαν παράνομα, που ανέχθηκαν σκάνδαλα  και διασπάθιση εθνικού πλούτου, που μας έφεραν στη σημερινή ηθική και οικονομική απαξίωση. Οι πραγματικοί υπαίτιοι και οι στενοί συνεργάτες τους είχαν συνειδητά αποκοιμίσει τον λαό μετατρέποντας τον σε λαό του καναπέ, αποχαυνωτικών και αποπροσανατολιστικών εκπομπών της τηλεόρασης, του κίτρινου Τύπου ή τον έπειθαν ότι όλα είναι υπό έλεγχο, ότι το κράτος έχει χρήματα, σπρώχνοντάς τον είτε να μην είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντι στην πολιτεία είτε σε επιπλέον διεκδικήσεις και προνόμια, ενώ  γνώριζαν ή όφειλαν  να γνωρίζουν ότι δεν υπήρχαν περιθώρια. Ποτέ δεν προέταξαν το συμφέρον του λαού, αλλά μόνο τα κομματικά δικά τους, των κλειστών συντεχνιών και των διαπλεγμένων συμφερόντων. Μιλούν με λογοπαίγνια και όχι ουσία, πάντα φταίνε οι άλλοι και όχι οι ίδιοι, έχει γίνει βίωμα τους η υποκρισία. Αυτούς πληρώνει το σύστημα σήμερα και δυστυχώς ολόκληρη η χώρα. Είναι ειρωνεία ή θράσος αυτούς τους ίδιους να προβάλει ακόμη και σήμερα ως ικανούς το σύστημα  και να αγνοεί επιδεικτικά άξιους και έντιμους συναδέλφους τους. Το φαινόμενο της έλλειψης πραγματικών ηγετών είναι υπαρκτό και στην Ευρώπη, αποδεικνύεται από τους κάκιστους χειρισμούς τους στην κρίση που έχει εξαπλωθεί στους κόλπους της, όμως, οι θεσμοί των πολιτικών συστημάτων στις χώρες τους  λειτουργούν διαχρονικά, εφαρμόζουν τους νόμους, δεν καλύπτουν ούτε συγκαλύπτουν παρανομίες και φοροφυγάδες, ελέγχουν τους δημόσιους λειτουργούς, δεν διστάζουν να στέλνουν στη δικαιοσύνη τους παραβάτες όσο ψηλά και αν βρίσκονται στην ιεραρχία. Το απόλυτα δημοκρατικό και ουσιαστικό εργαλείο για κρίσιμα εθνικά θέματα, το δημοψήφισμα, τέθηκε καθυστερημένα και έχασε τη συγκεκριμένη στιγμή την αξία του. Αυτός, όμως, δεν είναι λόγος να μην χρησιμοποιηθεί στο άμεσο μέλλον, π.χ. ταυτόχρονα με τις εκλογές που θα είναι και ανέξοδο, προκειμένου ο λαός να αποφασίσει  για κρίσιμα ζητήματα που απαιτούν οριστικές αποφάσεις και δεν τολμά το πολιτικό σύστημα  να ακουμπήσει λόγω του επάρατου κομματικού κόστους  και  ιδιοτελών συμφερόντων, αλλά βολεύεται με νεφελώδεις προεκλογικές δεσμεύσεις για τη λύση τους που δεν υλοποιούνται ποτέ. Επίλογος αυτού του σημειώματος είναι ο τίτλος του.

loading...

Στον ίδιο ιστότοπο ο Φίλιππας Ηλιάκης θα έγραφε σε παλαιότερη ανάρτησή του:
Εκείνη την περίοδο η Τουρκία   με την τακτική της στον αέρα  έδειχνε ξεκάθαρα ότι ζητά θερμό επεισόδιο, (αποδείχθηκε πρόσφατα με την υπόθεση Βαριοπούλα- Εργκενεκόν). Συν/φοι του  είχαν αντιμετωπίσει παρόμοια περιστατικά το αμέσως προηγούμενο διάστημα  (πέρα από τις προφορικές, υπάρχει και γραπτή αναφορά ).
Δεν ήταν βέβαια άτσαλοι χειρισμοί ούτε έλλειψη αεροπορικής παιδείας των Τούρκων πιλότων όπως αναφέρει το πόρισμα που δόθηκε στη δημοσιότητα  (και που στην ερήμην δίκη του Τούρκου πιλότου μετά από μήνυση δύο Ελλήνων πολιτών και όχι από την πολιτεία, το δικαστήριο δεν μπορούσε να απαγγείλει κακουργηματική ενέργεια αλλά πλημμέλημα!).
Ήταν καλά σχεδιασμένη τακτική η οποία δυστυχώς για την χώρα μας , πέρα από τον χαμό του Σμηναγού, οδήγησε σε άλλη μια γκρίζα ζώνη στο Αιγαίο με όσα επακολούθησαν αμέσως μετά στην  περισυλλογή  του Τούρκου πιλότου  και την απαράδεκτη εντολή της πολιτικής ηγεσίας, για αποχώρηση των Ελλήνων διασωστών που πρώτοι μετέβησαν στο πλοίο που τον περισυνέλεξε( και που  τυχαίως;; , ενώ είχε προορισμό τον Πειραιά, αμέσως μετά άλλαξε πορεία και κατευθύνθηκε στην Μάλτα)! Επικαλέστηκαν ανθρωπιστικούς τάχα λόγους, ενώ στο παρελθόν σε 3 πτώσεις Τουρκικών α/φων στο Αιγαίο, περισυλλέξαμε τους πιλότους , τους μεταφέραμε σε  νοσοκομεία για πρώτες βοήθειες και κατόπιν τους επιστρέψαμε στις βάσεις τους.
Επιπλέον,  υπήρξε νεκρός αξιωματικός από τις ενέργειες του, είχαμε κάθε λόγο και δικαίωμα να  ζητήσουμε εξηγήσεις  για το περιστατικό. Μετά το φυσικό κτύπημα και την θυσία του, ο σμηναγός  δέχθηκε αρκετά  ανήθικα κτυπήματα  (παράδοση αυτού που τον κτύπησε, ιταμό Τουρκικό διάβημα, σιωπή αυτών που γνωρίζουν, δεν μίλησαν στην ερήμην δίκη του Τούρκου πιλότου με άνωθεν εντολή επικαλούμενοι λόγους εθνικής ασφαλείας , κλοπή της προτομής του κ.α.) .
Λεπτομέρειες για το ποιος ήταν ο Κώστας και για το τραγικό περιστατικό υπάρχουν σε εφημερίδες και διαδίκτυο, μπορεί ο καθένας να τις αξιολογήσει  , να σταθεί στα πραγματικά γεγονότα και να βγάλει τα συμπεράσματα του. Άνθρωποι που δεν τον γνώρισαν , διαβάζοντας ποιος ήταν και τι έγινε,  τον αγάπησαν και το εκδηλώνουν με κάθε τρόπο στην οικογένεια  , σε σχόλια  και ΜΜΕ .Με σκληρή δουλειά  και εκπαίδευση καλλιέργησε το ταλέντο του παραμένοντας ταυτόχρονα απλός και ήρεμος κάτω από οιασδήποτε συνθήκες,  ευσυνείδητος , αγαπητός σε φίλους και συν/φους.
Κυκλοφορούσε για λόγους πρακτικούς και οικονομίας με την παλιά μεταχειρισμένη μοτοσικλέτα  του, με αυτήν πήγε το πρωί της 23/5/2006 στην μονάδα του για την μοιραία αποστολή. <Έφυγε> στα 36 του, πετώντας με ένα από τα τελειότερα και ακριβότερα α/φη, δίχως  να μπορέσει να αγοράσει  μια καινούργια μοτοσικλέτα , σε μια περίοδο επίπλαστης ευημερίας, τότε που  <λεφτά υπήρχαν>,  για άλλες όμως κατηγορίες προνομιούχων,  κομματικών στελεχών κτλ.
Ο σμηναγός, οι συν/φοι του πρώτης γραμμής σε αέρα, στεριά και θάλασσα, αφοσιωμένοι στην αδιάλειπτη  εκπαίδευση και επιμόρφωση για να είναι πάντα έτοιμοι για την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και αξιοπρέπειας είχαν και έχουν τις μικρότερες αποδοχές σε σχέση με την προσφορά τους.  Η  εκάστοτε εξουσία   και πρόσφατα  οι τοποτηρητές- δανειστές μας, ασχολούνται μόνο με οικονομικά ζητήματα , μεγέθη και περικοπές, σε βάρος του λαού και της ίδιας της χώρας.
Στελέχη και παράγοντες του πολιτικού συστήματος και όχι μόνο, εντός και εκτός της Ελλάδος, παραβλέπουν συνειδητά ότι η χώρα μας δεν συνορεύει με το Βέλγιο ή την Ελβετία αλλά με μια χώρα που συνεχώς προκαλεί,  δεν σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και έχει μόνιμα την αφορμή  πολέμου (casus belli) εναντίον της χώρας μας. Υποβάθμισαν  το τραγικό περιστατικό στις 23/5/2006, ενώ η Τουρκική αποστολή ήταν ταυτόχρονα κατασκοπευτική και πολεμική σύμφωνα  με τους διεθνείς κανονισμούς.
Σκόπιμα  απαξιώνουν την έννοια και το νόημα του αγνού και άδολου πατριωτισμού της πλειοψηφίας των Ελλήνων με σκοπό να τον κάμψουν, να τον γελοιοποιήσουν.  Επιδιώκουν  να ντρεπόμαστε να λέμε ή να αισθανόμαστε ότι  είμαστε πατριώτες, ότι αγαπάμε την πατρίδα μας ,ότι σεβόμαστε τα σύμβολα της,  να μην αντιδρούμε όταν βλέπουμε την κακή πορεία της εξαιτίας λαθών και παραλείψεων τους .
Παρομοιάζουν ή  ταυτίζουν, τον πατριωτισμό με τον επικίνδυνο  και πηγή πολλών δεινών εθνικισμό και τα παρακλάδια του. Όμως, εξαιτίας  της αγάπης στην πατρίδα, της εργασίας, της ανιδιοτελούς  προσφοράς πολλών  και συνάμα του αγώνα και της θυσίας χιλιάδων πατριωτών όποτε χρειάστηκε, με τελευταίο μέχρις στιγμής τον σμηναγό, σήμερα είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε Έθνος.

Ας  είναι αιωνία η μνήμη του και παράδειγμα το θάρρος ,η αξιοπρέπεια και η στάση του στη σύντομη αλλά γεμάτη προσφορά ζωή του.