ΑΥΤΕΣ είναι οι 8 ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΙΣ εξαφανίσεις που έχουν συγκλονίσει τον πλανήτη!

Στο βιβλίο του ο Nigel Cawthorne γράφει: «Μήπως όλοι σκοτώθηκαν χωρίς να καταλάβουν τι τους είχε επιφυλάξει η μοίρα; Ή μήπως πέθαναν μέσα σε ατμόσφαιρα τρόμου σ’ ένα φλεγόμενο αεροσκάφος που συνετρίβη έπειτα από χειρισμό ενός μανιακού;».

Ο Cawthorne περιγράφει πως υπάρχει αυτόπτης μάρτυρας -εργαζόμενος σε εξέδρα άντλησης πετρελαίου στον ωκεανό- που είδε ένα φλεγόμενο αεροσκάφος να συντρίβεται στη θάλασσα, πολύ κοντά στην περιοχή όπου διεξάγονταν τα στρατιωτικά γυμνάσια.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως «αμέσως οι ενδιαφερόμενες χώρες θα έστειλαν σωστικά συνεργεία, αλλά σε λανθασμένο σημείο επειδή ήθελαν να καλύψουν τα ίχνη του λάθους τους. Φυσικά, δεν βρέθηκαν ίχνη του αεροπλάνου στον «ύποπτο» γενικά νότιο Ινδικό Ωκεανό».

Διαχρονικές μυστηριώδεις εξαφανίσεις

Παρά την τεράστια τεχνολογική πρόοδο, με τα… δορυφορικά GPS, τα έξυπνα τηλέφωνα και τις… παρακολουθήσεις των ηλεκτρονικών μηνυμάτων, τα ίχνη της πτήσης ΜΗ370 παραμένουν άφαντα…

Αυτή, όμως, δεν είναι η μοναδική περίπτωση με μυστηριώδεις εξαφανίσεις στο βάθος της ιστορίας, που ακόμα και σήμερα παραμένουν ανεξήγητες.

Ειδικότερα:

1) Η νήσος Σάντυ 2012

Πριν από μερικά χρόνια, ένα νησί που υπήρχε στους ναυτικούς χάρτες επί αιώνες και διακρινόταν ακόμη και στο Google Earth εξαφανίστηκε ξαφνικά. Πρόκειται για το νησί Σάντυ, έκτασης 45 τετραγωνικών μιλίων, στη Θάλασσα των Κοραλλίων της γαλλικής Νέας Καληδονίας.

Ο πρώτος που μίλησε για αυτό ήταν ο διάσημος εξερευνητής κάπτεν Τζέιμς Κουκ (1772), ενώ μπήκε επίσημα στους χάρτες το 1876. Χάρτης με το νησί Σάντυ

Το 2012 ομάδα Αυστραλών επιστημόνων που κατευθύνθηκε στην περιοχή του νησιού βρήκε μόνο θάλασσα. Στο σημείο όπου θα έπρεπε να υπήρχε το νησί ο βυθός είχε βάθος 1.300 μέτρα. Οι θεωρίες που διατυπώθηκαν υποστηρίζουν ότι το νησί Σάντυ «χάθηκε» λόγω της κλιματικής αλλαγής που προκάλεσε άνοδο της θαλάσσιας επιφάνειας.

Με βάση άλλη θεωρία τεκτονικός σεισμός «κατάπιε» το νησί. Ορισμένοι ερευνητές εκτιμούν ότι επρόκειτο για «νησί-φάντασμα» που ουδέποτε υπήρξε και ήταν προϊόν γεωγραφικού λάθους.

Σύμφωνα, πάντως, με άρθρο του 2013 στο «American Geophysical Union», «οι εξερευνητές του 18ου και 19ου αιώνα προφανώς είχαν παρατηρήσει ηφαιστειογενείς επιπλέουσες μάζες».

2) American Airlines Boeing 727, 2003

Μυστήριο εξακολουθεί να καλύπτει την υπόθεση με το τι τελικά συνέβη στις 25 Μαΐου 2003 στο αεροδρόμιο «Quatro de Fevereiro Airport», το οποίο βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Αγκόλα, Λουάντα.

Άγνωστοι έθεσαν υπό τον έλεγχό τους ένα Boeing 727, ιδιοκτησίας των American Airlines, με το οποίο και απογειώθηκαν, παίρνοντας κατεύθυνση προς τον Ατλαντικό Ωκεανό. Έκτοτε, τα ίχνη του αεροπλάνου παραμένουν άφαντα. Οι μόνοι άνθρωποι που βρίσκονταν εκείνη την ώρα μέσα στο αεροσκάφος ήταν ο μηχανικός και ερασιτέχνης πιλότος Ben Charles Padilla και ένας μηχανικός του αεροδρομίου, που φρόντιζαν για τη συντήρησή του.

Η απώλεια του αεροπλάνου είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσουν εκτεταμένες έρευνες από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, που το θεώρησαν ως πιθανή «τεράστια βόμβα στα χέρια τρομοκρατών», χωρίς επιτυχία όμως. Το αεροσκάφος και οι δύο μηχανικοί αγνοούνται από τότε…

3) Witchcraft, 1967

Το βράδυ της 22ας Δεκεμβρίου 1967 ο Νταν Μπουράκ και ο πατήρ Πάτρικ Χόργκαν είχαν αποπλεύσει από τη μαρίνα των σκαφών αναψυχής στο Μαϊάμι με το 23 ποδών cruiser «Witchcraft» (Μαγεία) για μια χριστουγεννιάτικη κρουαζιέρα.

Σε απόσταση ενός μιλίου από την ακτή, το σκάφος βρήκε στον βυθό. Ο Μπουράκ κάλεσε την ακτοφυλακή για να αναφέρει το γεγονός, ωστόσο τους είπε ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο και ότι δεν υπάρχει άμεση ανάγκη για παροχή βοήθειας. Το σκάφος δεν βυθιζόταν αλλά χρειαζόταν να ρυμουλκηθεί μέχρι το λιμάνι.

Όταν η ακτοφυλακή έφθασε στο σημείο του στίγματος που της είχε δοθεί, μόλις 19 λεπτά πριν από την τελευταία επικοινωνία με τον κυβερνήτη, δεν βρήκε τίποτα. Έπειτα από έξι ημέρες και ελέγχους σε 24.000 τετραγωνικά μίλια, οι έρευνες σταμάτησαν.

4) Πτήση 19, 1945

Στο περίφημο «Τρίγωνο των Βερμούδων», σε μια γωνιά του Ατλαντικού ανάμεσα στο Μαϊάμι, τη Βερμούδα και το Πόρτο Ρίκο, έχουν καταγραφεί χιλιάδες εξαφανίσεις.

Τον Δεκέμβριο του 1945, πέντε τορπιλοβόλα μαχητικά αεροσκάφη του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης ρουτίνας. Οι αρχικές έρευνες προσδιόρισαν ότι τα αεροπλάνα διέθεταν πυξίδα με κατασκευαστική βλάβη και είχαν αποπροσανατολιστεί. Παρά τη μεγαλύτερη σωστική επιχείρηση που είχε γίνει ποτέ μέχρι τότε για την ανεύρεση των αεροσκαφών και των 13 αεροπόρων που επέβαιναν σε αυτά, ουδέποτε βρέθηκαν τα ίχνη τους.

5) Το αεροπλάνο της Amelia Earhart, 1937

Πασίγνωστη και πρωτοπόρος πιλότος, η Αμέλια Έρχαρτ, με διασυνδέσεις στον Λευκό Οίκο, επιχείρησε να κάνει τον γύρο του κόσμου με αεροπλάνο. Τα ίχνη της χάθηκαν για πάντα κατά τη διάρκεια της πολυδιαφημισμένης προσπάθειάς της.

Στις θεωρίες που ακολούθησαν την εξαφάνισή της περιλαμβάνεται και το ενδεχόμενο να ήταν Αμερικανίδα κατάσκοπος και να έχει συλληφθεί από τους Ιάπωνες. Όταν τελικά κατάφερε να απελευθερωθεί, άλλαξε το όνομά της και έτσι δεν εντοπίστηκε ποτέ από τις αμερικανικές Αρχές. Η 39χρονη χάθηκε μαζί με τον συνεπιβάτη της Φρεντ Νούναν τον Ιούνιο του 1937 σε πτήση με το αεροσκάφος τους, τύπου «Lockheed Electra», πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Το 1989 στο ακατοίκητο νησί Gardner βρέθηκαν διάφορα αντικείμενα που κάποιοι υποστήριξαν ότι μπορεί να ανήκαν στην αγνοούμενη πιλότο, καθώς και υπολείμματα από κατεστραμμένο αεροσκάφος που θα μπορούσε να είναι της Έρχαρτ.

6) Αμερικανικό πολεμικό «Cyclops», 1918

Έπειτα από σχεδόν έναν αιώνα, η τύχη των περίπου 309 μελών του πληρώματος του αμερικανικού πολεμικού σκάφους «Cyclops» συνεχίσει να αγνοείται.

Το πλοίο χάθηκε μυστηριωδώς στις 4 Μαρτίου 1918 κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στο περιβόητο «Τρίγωνο των Βερμούδων».

Η απώλεια του πολεμικού σκάφος αποτελεί την πλέον πολύνεκρη, εκτός ναυμαχίας, στην ιστορία του αμερικανικού ναυτικού.

7) Το πλήρωμα του «Mary Celeste», 1872

Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ναυτικά μυστήρια όλων των εποχών. Το ιστιοφόρο δεν εξαφανίστηκε ποτέ, αλλά βρέθηκε ανέπαφο, χωρίς ίχνος όμως του πληρώματος και των επιβατών του.

Το «Mary Celeste» έπλεε ακυβέρνητο στον Ατλαντικό Ωκεανό. Στις αποθήκες του πλοίου υπήρχαν εφόδια (νερό και τρόφιμα) για έξι μήνες. Το φορτίο του ήταν επίσης ανέπαφο, όπως και τα προσωπικά αντικείμενα των επιβατών και των μελών του πληρώματος. Δεν υπήρχε ίχνος από βίαιο επεισόδιο και έτσι αποκλείστηκε το ενδεχόμενο πειρατείας.

Η πλέον διαδεδομένη θεωρία αναφέρει ότι το πλήρωμα -για άγνωστο λόγο- εγκατέλειψε το σκάφος με βάρκες υπό τον φόβο ισχυρής έκρηξης του φορτίου (βαρέλια με οινόπνευμα). Ακόμα κι έτσι όμως, κανένας από τους ναυτικούς δεν βρέθηκε ποτέ.

8) Ο πολιτισμός των νήσων του Πάσχα, 1200

H Νήσος του Πάσχα (Ράπα Νούι) είναι ένα από τα νησιά της Πολυνησίας και βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, αφού απέχει 2,075 χλμ. από το επόμενο πλησιέστερο κατοικημένο νησί.

Το εντυπωσιακό όμως με τη Νήσο του Πάσχα είναι τα 887 τεράστια πέτρινα κεφάλια (τα επονομαζόμενα Μοάι) που κοιτούν προς τη θάλασσα και καλύπτουν μεγάλο μέρος του νησιού. Τα Μοάι, ύψους τουλάχιστον 10 μέτρων και βάρους 80 τόνων, χρονολογούνται ανάμεσα στο 1250 και 1500.

Το πώς μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν εκεί παραμένει μυστήριο μέχρι σήμερα. Από την ανακάλυψη της Νήσου του Πάσχα το 1722 κατά τη διάρκεια εξερεύνησης του Ολλανδού θαλασσοπόρου Γιάκομπ Ρόγκεβεν, η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοι του νησιού κατάφεραν να μεταφέρουν τα θεόρατα αγάλματα στις κορυφές του, ενώ διάφορες θεωρίες μεταφυσικού περιεχομένου έχουν διατυπωθεί γύρω από το θέμα.

Σε μια προσπάθεια εξήγησης του μυστήριου, δύο Αμερικανοί επιστήμονες, ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Χαβάης Τέρι Χαντ και ο ανθρωπολόγος του Πανεπιστημίου Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια Καρλ Λίπο, κατασκεύασαν αντίγραφο αγάλματος.

Με τη βοήθεια τριών ομάδων που είχαν δεμένο το άγαλμα με σχοινιά, το μετέφεραν όρθιο σε χωμάτινο δρόμο της Χαβάης, αποδεικνύοντας έτσι ότι τα αγάλματα, τα οποία πιθανότατα κατασκευάστηκαν στο λατομείο που βρίσκεται στις ακτές του νησιού, μπορούσαν να μεταφερθούν όρθια μέχρι τη σημερινή τους θέση, με τη χρήση πρωτόγονων μέσων.

Πηγή: arpaxtiko.gr