Το 1521 ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής κυριεύει το Βελιγράδι , ακούει για τα θαύματα της οσίας
Παρασκευής , παίρνει το άγιο λείψανο της και το στέλνει στην Κωνσταντινούπολη
«Πάρτε γρήγορα το λείψανό μου και βάλτε το σε λαμπρό χώρο, γιατί δεν μπορώ να υποφέρω την δυσοσμία αυτού του ανθρώπου»
Η Οσία Παρασκευή η Επιβατηνή είναι Αγία της Ορθοδόξου Εκκλησίας και θεωρείται προστάτιδα των Βαλκανίων
Μέσα στη χορεία των Άγιων, των μαρτύρων και Οσίων που ανέδειξε η Εκκλησία μας, συγκαταλέγεται και η οσία Παρασκευή η Νέα…
Η οσία Παρασκευή γεννήθηκε στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης στο τέλος του 10ου ή αρχές του 11 ου αιώνα.
Ο πατέρας της ονομαζόταν Νικήτας – δεν γνωρίζουμε το όνομα της μητέρας της – εγέννησεν και έτερον υιόν τον μετέπειτα άγιον Επίσκοπον Μαδύτου, Ευθύμιον τον Μυροβλύτην. Ο άγιος Ευθύμιος ο Μυροβλύτης επίσκοπος Μαδύτου, πόλεως της Ανατολικής Θράκης κοντά στα Δαρδανέλλια, είναι αδελφός της οσίας Παρασκευής. Ο πατέρας τους, ο ευλογημένος Νικήτας απέθανεν ενωρίς και έτσι έμειναν ορφανά από πατέρα. Η μητέρα τους τον άγιο Ευθύμιο τον έφερε από νέο σε κάποιο μοναστήρι της Κωνσταντινουπόλεως, όπου για τριάντα χρόνια ασκήτεψε και απέκτησε φήμη μεγάλου ασκητού και Αγίου, γι αυτό και ο Επίσκοπος Περίνθου τον εχειροτόνησε διάκονο. Αργότερα εχειροτονήθη πρεσβύτερος και τέλος Επίσκοπος Μαδύτου. Η αγία του ζωή και η δράσις του τον έκαναν γνωστό και στον αυτοκράτορα Βασίλειο τον Β’(976 -1025) ο όποιος ήλθε στην Μάδυτο και επισκέφθηκε τον Άγιο.
Γέννηση και παιδική ηλικία της Οσίας
Η ευλογημένη μητέρα απερίσπαστη ασχολήθηκε με την ανατροφή της μικρής Παρασκευής. Την ανέθρεψε με φόβο και νουθεσία Κυρίου κατά την εντολήν του Κυρίου μας. Επήγαινε τακτικά με την μητέρα της στην Εκκλησία, άκουε και μελετούσε τον Νόμο του Θεού και προσπαθούσε να τον εφαρμόση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός που συνέβη όταν πήγε κάποτε στην Εκκλησία σε ηλικία δέκα ετών και άκουσε το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας. Αναφερόταν στο διάλογο του πλουσίου νέου με τον Κύριο. «Πούλησε τα υπάρχοντα σου και μοίρασέ τα στους πτωχούς και ακολούθησέ με», είπε ο Κύριος στον πλούσιο νέο, που ήθελε να κληρονομήση τη Βασιλεία του Θεού. Για μένα τα λέγει, είπε η μικρή Παρασκευή, όπως κάποτε ο άγιος Αντώνιος που άκουσε το ίδιο Ευαγγελικό ανάγνωσμα, και βγαίνοντας από το Ναό, την πρώτη πτωχή που συνάντησε της έδωσε τα ρούχα της και ντύθηκε τα φτωχικά. Αυτό το έκανε συχνά. Μοίραζε τα ρούχα της στα πτωχά παιδιά και το φαγητό της στα παιδιά του σχολείου.
Μία άλλη φορά συνάντησε μία πτωχή κόρη και θέλησε να την ελεήση με χρήματα. Λυπήθηκε γιατί δεν είχε μαζί της. Τότε χωρίς δισταγμό βγάζει το χρυσό σταυρό που φορούσε και το δίνει στην πτωχή. Δεν είναι σωστό, της είπε η παιδαγωγός της και την μάλωσε, να δίνης ελεημοσύνη τον σταυρό σου. Η μικρή Παρασκευή απεκρίθη. Ο Σταυρός του Κυρίου μας δεν δείχνει την αγάπη, την ευσπλαχνία, τη θυσία του Κυρίου για μας; Γιατί λοιπόν ο δικός μου Σταυρός που υπενθυμίζει όλα αυτά, αγάπη, ευσπλαχνία, έλεος, θυσία, να μη δοθή ως ελεημοσύνη και να ανακούφιση την φτώχεια της κόρης αυτής; Η μητέρα της χαιρόταν για την πνευματική πρόοδο της κόρης της και φρόντιζε περισσότερο να την μεγαλώση με τα νάματα της Εκκλησίας. Να αφιέρωση την αγία κόρη της εξ ολοκλήρου στο Θεό.
Επίσκεψη στους Αγίους Τόπους
Η οσία Παρασκευή πήγε στην Κωνσταντινούπολη και αφού προσκύνησε όλα τα άγια προσκυνήματα της βασιλεύουσας, πηγαίνει στην Μικρά Ασία, στην Ηράκλεια του Πόντου και παραμένει για πέντε ολόκληρα χρόνια στον Ιερό Ναό της Παναγίας. Η ζωή της είναι μιά άσκησι. Προσευχή, νηστεία, αγρυπνία, ουράνια χαρίσματα.
Η Οσία προσεύχεται και παρακαλεί τον Κύριο να την αξιώση να προσκύνηση τους αγίους τόπους. Να μπόρεση να δη με τα μάτια της εκεί όπου γεννήθηκε, την φάτνη της Βηθλεέμ, τη Ναζαρέτ όπου μεγάλωσε, τον Ιορδάνη όπου βαπτίσθηκε, εκεί όπου κήρυξε και θαυματούργησε και προπαντός το φρικτό Γολγοθά όπου σταυρώθηκε και όλα γενικά τα προσκυνήματα. Δεν προφθαίνει να τελείωση την παράκλησί της και ο Κύριος ανταποκρίνεται και εκπληρώνει με θαυμαστό τρόπο την αγία επιθυμία της. Ένας όμιλος Χριστιανών ετοιμάζεται για να μεταβή στους αγίους Τόπους. Μερικοί Χριστιανοί την προτείνουν να την πάρουν μαζί τους. Σκίρτησε από χαρά και αγαλλίασι η καρδιά της. Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο, γιατί επάκουσε την προσευχή της δούλης Του. Ο Θεός πάντα ακούει τις καλές και αγίες επιθυμίες μας που είναι για το καλό μας. Η χαρά και τα δάκρυα της δεν περιγράφονται όταν αντικρίζη την αγία πόλι, την Ιερουσαλήμ. Η καρδιά της πάει να σπάση. Τα δάκρυα της δεν σταματούν. Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριο και πάντα τα εντός μου το όνομα το άγιον Αυτού σιγοψιθυρίζει. Ασπάζεται τον τίμιο Σταυρό στον Γολγοθά, τον Πανάγιο Τάφο, την Γεσθημανή, την φάτνη στη Βηθλεέμ και όλα τα άγια προσκυνήματα, πατεί την αγία Γη, εκεί όπου περπάτησε ο «κάλλει ωραίος παρά πάντας ανθρώπους». Και παίρνει μιά απόφασι, να μείνη για πάντα στους αγίους Τόπους.
Κοίμησις Οσίας Παρασκευής
Σε ηλικία μόλις είκοσι επτά ετών παρέδωσε την αγία ψυχή της στα χέρια του Κυρίου της τον οποίον αγάπησε από μικρό παιδί. Το σώμα της το έθαψαν κοντά στη θάλασσα.
Πέρασαν πολλά χρόνια. Λησμονήθηκε η ξένη που ασκήτεψε και υπηρέτησε το Ναό τους. Ο Θεός όμως που δοξάζει αυτούς που τον αγάπησαν δεν την ξέχασε. Μετά από πολλά χρόνια η θάλασσα έβγαλε στην παραλία της Καλλικρατείας το σώμα κάποιου ναύτη.
Το σώμα του νεκρού ναύτη προκαλούσε ανυπόφορη δυσοσμία και κανείς δεν τολμούσε να περάση από το μέρος εκείνο. Εκεί κοντά ασκήτευε ένας στυλίτης μοναχός και προσευχόταν νύχτα μέρα. Δεν άντεξε στην δυσοσμία ο στυλίτης μοναχός, κατέβηκε από την κολόνα και παρεκάλεσε μερικούς να σκάψουν και να θάψουν το νεκρό σώμα. Αυτοί δέχτηκαν την παράκλησι του μονάχου. Την ώρα που έσκαβαν, βρήκαν ένα άφθαρτο σώμα στη γη. Απόρησαν, όμως άπειροι καθώς ήταν, δεν έδωσαν σημασία στο γεγονός και πέταξαν το δύσοσμο σώμα του ναύτη στον ίδιο τάφο και σκέπασαν τα σώματα. Ξεχάστηκε το συμβάν.
Σεβασμός από τον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή
Ένας ευλαβής από το χωριό, ονόματι Γεώργιος, αγαπούσε τον Χριστό μας και συχνά προσευχόταν τις νυχτερινές ώρες στο σπίτι. Μιά καλή και άγια συνήθεια που και σήμερα ευλαβείς συνηθίζουν να προσεύχωνται. Προσεύχονται ως αργά την νύχτα, την ώρα που άλλοι αμαρτάνουν στα ποικιλώνυμα νυχτερινά κέντρα. Τα ξημερώματα τον πήρε για λίγο ο ύπνος και είδε μιά λευκοφορεμένη σαν βασίλισσα, καθισμένη σ’ ένα λαμπρό θρόνο και περικυκλωμένη από πλήθος λαμπρών στρατιωτών.
Όταν τους είδε ο φιλόχριστος φοβήθηκε και έπεσε στη γη και δεν τολμούσε να βλέπη την δική τους λαμπρότητα και ομορφιά. Ένας από τους λαμπροφορεμένους στρατιώτες τον έπιασε το χέρι, τον σήκωσε και του είπε: «Γεώργιε, γιατί περιφρονήσατε το σώμα της οσίας Παρασκευής; Πάρτε το γρήγορα και βάλτε το σε κιβώτιο λαμπρό, γιατί ο Βασιλιάς του ουρανού την τίμησε στον ουρανό και θέλει να την δοξάση στη γη». Και η λευκοφορεμένη βασίλισσα του είπε: «Πάρτε γρήγορα το λείψανό μου και βάλτε το σε λαμπρό χώρο, γιατί δεν μπορώ να υποφέρω την δυσοσμία αυτού του ανθρώπου». «Άρον τας σάρκας μου μακράν από εδώ. Ήλιος δε ούσα και φως αύτη, σκότος και δυσωδίαν ουκ ηνείχετο». Του αποκαλύπτει δε και τον τόπον όπου ήταν θαμμένη και το όνομά της και τον τόπο καταγωγής της.
Το έτος αυτό 1521 ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής κυριεύει το Βελιγράδι και όλα τα Βαλκάνια. Άκουσε για τα θαύματα της οσίας Παρασκευής. Ρώτησε και έμαθε περισσότερα για τα θαύματα που έκανε το άγιο λείψανο, το πήρε και το έστειλε στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε στο Ναό της Παμμακάριστου όπου ήταν το Πατριαρχείο, αφού παρέμεινε στη Σερβία 125 ολόκληρα χρόνια.
ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ
Η οσία Παρασκευή έφθασε σε μεγάλα ύψη αρετής και αγιότητος παρά το γεγονός ότι έζησε τόσο λίγα χρόνια πάνω στη γη. Έζησε μόλις είκοσι επτά χρόνια.
Η πρεσβυτέρα του ιερέως Γεωργία Λάτες από το χωριό Ραντασάνη έπασχε από ανίατη ασθένεια. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να την βοηθήσουν. Τότε με πίστι και δάκρυα έρχεται και ασπάζεται το Λείψανο της Οσίας, κάνει παράκλησι και άγιο ευχέλαιο και το βράδυ βλέπει την Οσία ντυμένη στα λευκά και της είπε: «Μη κλαις πια, από τώρα γίνεσαι καλά». Πραγματικά την άλλη μέρα έγινε εντελώς καλά και ευχαρίστησε την Οσία με θερμά δάκρυα.
Μιά νέα γυναίκα 35 ετών πήγε ανήσυχη και απελπισμένη στο Ναό να ζητήση βοήθεια. Ήταν νευρασθενής. Την ώρα που προσπαθούσε να ασπασθή το άγιο Λείψανο μία δαιμονική δύναμι την εμπόδισε και την έρριξε κάτω. Ο ιερέας που βρέθηκε εκεί την σήκωσε και τη ρώτησε «αδελφή μου ποια αμαρτία έκανες και σε βασανίζει τόσο σκληρά ο σατανάς;». Ασχολούμουν με τα μάγια πάτερ μου. Άκουσα ότι ο σύζυγός μου με απατούσε και έτρεξα στα μέντιουμ και στους μάγους. Ξέρεις να διαβάζης; Την ρώτησε ο ιερέας. Ξέρω απάντησε, και της έδωσε να διάβαση γονατιστή την παράκλησι και τους χαιρετισμούς της Οσίας. Όλη την ώρα ο δαίμονας την τάραζε και την εμπόδιζε. Μόλις τελείωσε την παράκλησι και τους χαιρετισμούς ασπάσθηκε το άγιο Λείψανο και ηρέμησε. Εξομολογήθηκε στον ιερέα και θεραπευμένη ευχαρίστησε με δάκρυα την Οσία που την απάλλαξε από τον δαίμονα.
«Οσία Παρασκευή η νέα»
Έκδοση του Ι.Ν. Οσίας Παρασκευής Νέας Καλλικρατείας Χαλκιδικής
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΜΑΚΕΛΕΙΟ”
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
