Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Μπαίνεις σε ένα τρόλευ, αστικό λεωφορείο ή μετρό και ως συνήθως είναι γεμάτο. Ο ένας πάνω στον άλλον…
Οι αριθμοί των μεταναστών ιδιαίτερα μεγάλοι.
Υπερβολή;
Γιατί άραγε ο διαχωρισμός σε «αυτούς» και τους «άλλους» – στο υγειονομικό πεδίο τουλάχιστον;
Γιατί έτσι είναι…
Αν κάτι δεν μπορεί να γίνει σωστά, δηλαδή χωρίς να στοιχίσει υγειονομική (εν προκειμένω) καταστροφή στην κοινωνία υποδοχής, ηθικό και ορθό είναι να μην γίνει καθόλου.
Φυματίωση στην Ελλάδα δεν υπήρχε. Πληρώσαμε βαρύτατο φόρο αίματος ως κοινωνία μέχρι να εξαλειφθεί.
Γιατί δηλαδή θα πρέπει να θεωρείται αποδεκτό το ότι σήμερα υπάρχουν μερικές εκατοντάδες Ελλήνων που νοσούν απ’ αυτό τον εφιάλτη;
Ποιός θα πάει να το πει αυτό – πως είναι αποδεκτό – πχ στις οικογένειες των δεκάδων αστυνομικών που λόγω της «αναγκαστικής συνύπαρξής» τους με τους νοσούντες παράνομους μετανάστες πλήρωσαν και αναλογικά τον μεγαλύτερο φόρο νόσησης;
Κάνεις λοιπόν τον «διαχωρισμό» γιατί γνωρίζεις πως ένας μεγάλος αριθμός απ’ αυτούς – τους μετανάστες – ζουν σε άθλιες συνθήκες.
πχ σε ένα δυάρι ζουν μαζί πενήντα άτομα.
Για ποιά υγιεινή να μιλήσεις;
(Δεν ανακατεύουμε για την ώρα το ότι η κυρία Υπουργός Μετανάστευσης θέλει να κάνει την Ελλάδα ένα απέραντο τζάμπα ξενοδοχείο για εκατομμύρια υπάρχοντες και αναμενόμενους παράνομους μετανάστες – ναι, παράνομοι θα λέγονται όσο επιμένουν να έρχονται στην Ελλάδα απλά γιατί έτσι γουστάρουν χωρίς να ζητήσουν άδεια και πρόσκληση από την Ελληνική Πολιτεία…
Θα το ξαναπώ: μόλις με το 1/10 των χρημάτων που δίνουν στους δουλέμπορους θα μπορούσαν να πάρουν το αεροπλάνο από τη χώρα τους απευθείας για τον Βορρά της Ευρώπης…εκεί που θέλουν να φτάσουν – όπως λένε – σωστά; Γιατί δεν το κάνουν; http://aegeanhawk.blogspot.gr/2012/08/300-10000.html ).
Ξανά στο λεωφορείο ο τρόμος:
Τι κουβαλάει άραγε αυτός ο έρμος πάνω του;
Και τι περιμένει τον άλλον το έρμο δίπλα του;
Κι αυτόν που κοιμάται δίπλα του…κι αυτόν που θα πάει ύστερα στον ίδιο οίκο ανοχής, στο ίδιο κρεβάτι, στην ίδια γυναίκα μετά απ’ αυτόν…κι αυτόν που θα πιάσει τα ίδια εργαλεία ή εμπορεύματα στην ίδια δουλειά μ’ αυτόν…ή τον πελάτη που θα πάρει απ’ τα χέρια του αυτό που αγόρασε…ή αυτόν που θα του πάει το φαγητό μέσα στο οποίο έβηχε προ ολίγου ή το έπιανε με τα μολυσμένα χέρια του…ή αυτόν που θα σταθεί δίπλα του στο λεωφορείο…
Πότε άλλαξε ρούχα τελευταία φορά;
Πότε τα έπλυνε τελευταία φορά;
Πότε έπλυνε κι απολύμανε τα χέρια του τελευταία φορά;
Αυτά τα χέρια με τα οποία κρατάει το μεταλλικό στήριγμα το οποίο θα πιάσεις εσύ και το παιδί σου μετά. Κι άλλοι κάμποσοι χιλιάδες κατόπιν.
Χρωστάει κάτι το παιδί σου σ’ αυτόν και στη χώρα του για ν’ αρρωστήσει;
Δεν πλήρωσαν οι προηγούμενες γενιές των πατεράδων και των παππούδων μας βαρύτατο τίμημα για να μας αφήσουν, τουλάχιστον, μια πιο υγιή κοινότητα;
Γιατί θα έπρεπε να υποστούμε όλη αυτή την υγειονομική κατρακύλα;
Δεν ήταν δική μας προίκα αυτός ο εφιάλτης, γιατί θα έπρεπε να τον σηκώσουμε στις δικές μας πλάτες;
Αυτά τα μολυσμένα χέρια κάτι αφήνουν σ’ αυτό το στήριγμα εκεί μέσα στο λεωφορείο.
Όποιο βακτήριο μετοίκησε εκεί, σε δευτερόλεπτα έχει αλλάξει ξενιστή.
Θά’ ναι Ψώρα αυτό που θα σου κάτσει; (ζει τέσσερις ημέρες το παράσιτό της εκτός ξενιστή…όπου κάτσει, εκεί θα επιβιώσει το σιχαμένο μέχρι να βρεθεί ο άτυχος που θα το φιλοξενήσει κάτω από το δέρμα του)
Θά’ ναι Διάρροια ή Γαστρεντερίτιδα στην καλύτερη περίπτωση;
E coli;
(Κι αν είναι κάποια φονική «εξελιγμένη αιμορραγική μορφή» των παραπάνω σαν αυτή που τους ξέσκισε το 2014 στο Κονγκό και το 2011 στη Γερμανία;)
Μήπως θα ‘ναι Κονδυλώματα;
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
