«Η μάνα του Βαγγελάκη μας είναι σε άθλια ψυχολογική κατάσταση. Απλά κρατά στα χέρια της τη φωτογραφία του και κλαίει. Είναι σαν να μην υπάρχουμε εμείς δίπλα της, σαν να μην μας βλέπει, σαν να μην μας ακούει» λέει ο θείος του αδικοχαμένου νεαρού στο protothema.gr
Η ματωμένη με το χρώμα του πόνου φωνή της Μαρίας Γιακουμάκη, τα τελευταία λόγια αποχαιρετισμού της στο παιδί της που χθες αποχωρίστηκε από κοντά της ηχούν ακόμη στα αυτιά των ανθρώπων που βρέθηκαν την Τρίτη στο χωριό Σελλί του Ρεθύνου για να πουν το τελευταίο αντίο στο Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Εκείνη χαμένη, παραδομένη στην αδυναμία της να διαχειριστεί τη φρικτή τραγωδία που βιώνει με τη σπαρακτική της κραυγή προκάλεσε ρίγη συγκίνησης και δακρύων σε όλους όσους βρέθηκαν εκεί στο κοιμητήριο του χωριού. «Βαγγέλη μου, αγόρι μου με ακούς… Πού σε πάνε παιδί μου. Πού σε πάνε καρδούλα μου». Καταρρέει. Σπαράζει. Χάνει τις αισθήσεις της. Παραλύει. Σωριάζεται. Σηκώνεται.
Κρατά το χέρι της κόρης της και πέφτει πάνω στην αγκαλιά του άντρα της, Ανδρέα. Λένε το τελευταίο «αντίο» χωρίς να ξέρουν αν το λένε και το εννοούν άλλωστε δεν μπορεί να αντέξει γονιός να βλέπει τη σορό του παιδιού του να μπαίνει στο χώμα και να κοιτά αυτό που συμβαίνει. Κανείς από τους δυο γονείς δεν το είδε στα αλήθεια αυτό που έγινε το μεσημέρι της Τρίτης στο κοιμητήριο του χωριού.
Τους απομακρύνει ο κ. Γιώργος Ανδριαδάκης και ο κ. Γιώργος Βιδιαδάκης οι θείοι του αδικοχαμένου Βαγγέλη. Πηγαίνουν σπίτι μαζί τους. Το πρώτο βράδυ δεν θα είναι εύκολο δε θα είναι εύκολο ούτε το επόμενο, ούτε κανένα για καιρό πολύ, «μπορεί για και πάντα» θα πει ο κ. Ανδριαδάκης. «Η βραδιά είναι δύσκολη. Η Μαρία είναι σαν να μην επικοινωνεί με κανέναν, σαν να θέλει να συνεχίσει εκεί που σταμάτησε να μιλά με τον γιο της. Έχει αγκαλιά τη φωτογραφία του και του μιλά. Η μάνα έθαψε το παιδί της. Πώς αυτό να το χωρέσει ανθρώπινο μυαλό; Θα το συνειδητοποιήσει αλλά θα πάρει καιρό είναι φρικτό αυτό που συνέβη» μας λέει ο κ. Ανδριαδάκης.
Είναι πια σχεδόν 11 το βράδυ και ο κόσμος που έχει κατακλύσει το σπίτι της οικογένειας δεν φεύγει σαν να συμμετέχουν όλοι στο μοιρολόι της τραγικής μάνας. Η επομένη μέρα ξημέρωσε, μόνο που ο Βαγγέλης δεν είναι κοντά τους.
«Δεν υπάρχει μίσος, υπάρχει μόνο πόνος», λέει ο κ. Γιώργος Ανδριαδάκης που μεταφέρει μέσω της οικογένειας τη δίψα να μάθουν τι συνέβη και ο Βαγγέλης έφτασε σε αυτό το σημείο, να δώσει -όπως τουλάχιστον προέκυψε από το πόρισμα του ιατροδικαστή- τέλος στη ζωή του.
«Είναι εξουθενωμένοι και οι δυο γονείς του και η αδερφή του και εμείς. Η κατάσταση εδώ στο χωριό θέλω να πιστεύω πως θα κοπάσει και αυτό θα γίνει μόνο όταν η οικογένεια λάβει απαντήσεις από την αστυνομία. Θα ακολουθήσει βεβαίως μια επώδυνη δικαστική διαδικασία αλλά πρέπει να δικαιωθεί η μνήμη του Βαγγέλη. Αυτό θέλει η οικογένεια πλέον» καταλήγει ο θείος του άτυχου σπουδαστή.
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
