Η αντίστροφη μέτρηση για την αποκάλυψη του άγνωστου Χ στην έως τώρα άλυτη πολιτική εξίσωση για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ξεκίνησε πριν από δύο εβδομάδες στο ξενοδοχείο «Χίλτον», όπου ο Αντώνης Σαμαράς συναντήθηκε με τον Κώστα Καραμανλή. Για ευνόητους λόγους, κανένας εκ των δύο δεν πρόδωσε δημοσίως τα χαρτιά του, ώστε η συνάντηση αυτή να τροφοδοτεί σε πρώτη φάση την μπλόφα περί «μυστικής συμφωνίας» και το «ντούκου» για να ανοίξει στο ταμπλό του παιχνιδιού τα φύλλα του και το υπόλοιπο καρέ.
Και αυτό διότι στο πολιτικό πόκερ που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο με ορίζοντα τη διαδικασία της Προεδρικής εκλογής συμμετέχουν και άλλοι παράγοντες του δημοσίου βίου, πρώτιστα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, αλλά και ο απρόβλεπτος Γιώργος Παπανδρέου, που στο πρόσφατο παρελθόν είχε διαμηνύσει ότι δεν ήθελε να δει στο ανώτατο αξίωμα της χώρας τον «πρωθυπουργό της χρεοκοπίας», όπως αποκαλεί τον Κώστα Καραμανλή.
«ΦΙΤΙΛΙΑ»
Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι η συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά και του Κώστα Καραμανλή πυροδότησε σειρά παρεμβάσεων στο ζήτημα της Προεδρικής εκλογής, ώστε στην περίπτωση που είχε επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των δυο ανδρών η εξεύρεση των 180 βουλευτών που θα την επικύρωναν να μην εξέθετε όλους εκείνους που ζητούσαν εδώ και τώρα ανατροπή της κυβέρνησης και εθνικές εκλογές. Κυρίως τους βασικούς φορείς των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, δηλαδή τους Αλέξη Τσίπρα και Πάνο Καμμένο. Αμφότεροι, και για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, θεωρούν ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα η μοναδική υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας που θα εξασφάλιζε στον Α. Σαμαρά τη συνέχιση της παραμονής του στην πρωθυπουργία θα ήταν αυτή του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, εφόσον ο ίδιος αποδεχόταν τη σχετική πρόταση.
Στο ενδεχόμενο οι Α. Σαμαράς και Κ. Καραμανλής να έδωσαν τα χέρια κατά τη διάρκεια του ραντεβού τους στο «Χίλτον», άρχισε να εκδηλώνεται η «προληπτική αγωνία» των υπολοίπων, γεγονός που αποτυπώθηκε στις πρωτοβουλίες που ανέλαβαν αμέσως μετά οι Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μέχρι τότε ήταν ξεκάθαρος ότι δεν «μπαίνει» σε καμία διαδικασία συνεννόησης για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ακόμη και αν είναι υποψήφιος ο «Θεός ο ίδιος», την επομένη του αδιευκρίνιστου απόηχου της συνάντησης Σαμαρά – Καραμανλή ζήτησε ραντεβού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, και διατύπωσε την πρόταση για άμεση σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, με διπλό αντικείμενο: Αφενός μεν τη συμφωνία για τον χρόνο διεξαγωγής εκλογών, αφετέρου, τη διερεύνηση δυνατότητας συμφωνίας στο πρόσωπο του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας που θα εκλέξει η νέα Βουλή.
Ακολούθως ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, ζήτησε την παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, ενώ λίγα 24ωρα αργότερα έσπευσε να προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο οποίος συσπειρώνει και πολλούς ανεξάρτητους βουλευτές.
ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί «ρυθμιστικό» παράγοντα των εξελίξεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε το επόμενο βήμα της πολιτικής του πορείας να το κάνει με τρόπο που να τον οδηγεί σε «τιμητική αποστρατεία» από την «ενεργό δράση».
Οι πληροφορίες όλο το προηγούμενο διάστημα ανέφεραν ότι ο ίδιος δεν περιφρονεί τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας όταν διαψεύδει το ενδιαφέρον του να είναι υποψήφιος για το συγκεκριμένο αξίωμα, αλλά η αποδοχή εκ μέρους του μιας τέτοιας πρότασης προϋποθέτει ορισμένους ουσιαστικούς όρους, ώστε να μην είναι ένας ακόμη Πρόεδρος της Δημοκρατίας με «διακοσμητικό ρόλο», που απλώς θα διεκπεραιώνει τις εκάστοτε κυβερνητικές εντολές, υπογράφοντας τυπικά «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου».
Υπό το πρίσμα αυτό, μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι, με γνώμονα τα προαπαιτούμενα που φέρεται να έχει θέσει ο Κώστας Καραμανλής για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε τη διαδικασία έναρξης της συνταγματικής αναθεώρησης, όπου ανάμεσα στις προτάσεις των θεσμικών αλλαγών προβλέπεται και η ενίσχυση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας και η απευθείας εκλογή του από τον ελληνικό λαό.
Εκπλήρωση ενός ακόμη προαπαιτούμενου είναι και η εξέλιξη που σημειώθηκε με τιςαποκαλύψεις γύρω από τις offshore του Γ. Καρατζαφέρη, για τον οποίο ο Κ. Καραμανλής έθετε εξ αρχής βέτο στο ενδεχόμενο επιστροφής του στη Νέα Δημοκρατία.
Η προοπτική για εκλογή από τον λαό
Εάν ο Κ. Καραμανλής αποδεχόταν στην παρούσα συγκυρία την πρόταση να είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας με τις υφιστάμενες αρμοδιότητες που απορρέουν από το συγκεκριμένο αξίωμα, για την πρώτη του θητεία, η «συνταγματική» αλλαγή θα τον έβρισκε πιο ισχυρό κατά τη δεύτερη, με την απευθείας εκλογή από τον ελληνικό λαό, γεγονός που θα λειτουργούσε καθοριστικά για την αποκατάσταση της υστεροφημίας του από τον ιστορικό του μέλλοντος. Με φόντο όλη αυτή την κινητικότητα ενόψει της Προεδρικής εκλογής, ιδιαίτερης προσοχής χρήζει η στάση που θα κρατήσει ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στο ενδεχόμενο να υπάρξει πρόταση υπέρ της υποψηφιότητας του Κώστα Καραμανλή. Εκείνος που με μεγάλη χαρά θα περίμενε να αντιδράσει μαζί με όσους βουλευτές επηρεάζει στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και να ρίξουν την κυβέρνηση θα ήταν ο Α. Τσίπρας, ο οποίος θα κέρδιζε το αίτημα για πρόωρες εκλογές, καλώντας εκ των υστέρων σε συμφωνία τη Νέα Δημοκρατία επί του ίδιου προσώπου. Δηλαδή του Κ. Καραμανλή.
πηγή: parapolitika.gr
