Όταν η έγκυος γυναίκα έφτανε στο δημόσιο νοσοκομείο για να φέρει στον κόσμο το 3ο της παιδί, κανείς δεν φανταζόταν τα όσα θα ακολουθούσαν…
Πριν από 13 χρόνια μπήκε σε δημόσιο νοσοκομείο της Κρήτης για να γεννήσει το 3ο της παιδί και βρέθηκε στην εντατική! Βρέθηκε διασωληνωμένη, με ολική αφαίρεση όλων των εσωτερικών γεννητικών οργάνων και με κομμένο το σωληνάκι που συνδέει το νεφρό με τον ουρητήρα!
Έφτασε κοντά στο θάνατο, γεγονός που αναγνώρισε το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου (Τμήμα Β”), το οποίο τον Οκτώβριο του 2012 της επιδίκασε ποσό 70.000 ευρώ.
Εδώ και 9,5 μήνες αναμένει την τελεσίδικη απόφαση του διοικητικού εφετείου Χανίων, ενώ σήμερα εκδικάζεται εξ αναβολής, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου, η αγωγή αποζημίωσης που έχει καταθέσει εις βάρος δύο γνωστών γυναικολόγων.
Πρόκειται για τη Νίκη Ανδρή Δασκαλάκη, η οποία σε επιστολή της στο candianews αναφέρει όλη αυτή την απίστευτη ταλαιπωρία που υπέστη όχι μόνο τότε, φτάνοντας κοντά στο θάνατο, αλλά και όλα αυτά τα χρόνια. «Νιώθω ότι μου έχουν κλέψει τη ζωή», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Η ανακοίνωση της άτυχης γυναίκας
«Έχω ταλαιπωρηθεί σωματικά, ψυχικά και οικονομικά πολύ όλα αυτά τα χρόνια, εκκρεμούν και άλλες δίκες, είμαι πια 44χρονων και νοιώθω ότι μου έχουν κλέψει τη ζωή. Δε φτάνει που πήγα να γεννήσω και βγήκα σακατεμένη, (ισοβίως ανάπηρη με έχει αναγνωρίσει το ΙΚΑ), αλλά ανεβαίνω και καθημερινά ένα δεύτερο Γολγοθά για να βρω το δίκιο μου.
Σε κάθε βήμα που κάνω αντιμετωπίζω ένα σωρό εμπόδια και κωλυσιεργίες. Ακόμα και για το πιο απλό που ήταν να πάρω το φάκελό μου από το νοσοκομείο, υπήρξε απίστευτη χρονοτριβή. Τελικά το φάκελο μου τον πήρα με εντολή του τότε εισαγγελέα Ηρακλείου και –όπως αποδείχτηκε- τα στοιχεία που περιείχε ήταν αλλοιωμένα.
Η ζωή μου καταστράφηκε όταν ήμουν 32 ετών.
Τον Ιανουάριο του 2002 ήταν που μπήκα στο νοσοκομείο για να γεννήσω και στην κυριολεξία με σακάτεψαν. Εξαιτίας της βλάβης που προκλήθηκε στον ουρητήρα, βρίσκομαι ένα στάδιο πριν τη νεφρική ανεπάρκεια. Απέκτησα πρόωρη και βαριάς μορφής οστεοπόρωση, τα κόκκαλά μου «θρουλάνε», με αποτέλεσμα ήδη να έχω ένα προσθετικό μέλος, ένα «σιδερένιο αγκώνα».
Οι κατηγορούμενοι γιατροί ενώ προκαλούσαν όλες αυτές τις μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία μου, δεν είχαν ενημερώσει την οικογένειά μου ότι υπήρχαν επιπλοκές κατά τη γέννα. Τους κρατούσαν στο σκοτάδι, όπως μετά που βγήκα από το νοσοκομείο κοροίδευαν και εμένα την ίδια.
Ενώ μου είχαν κάνει ολική αφαίρεση, αντί να μου δώσουν μια ορμονική θεραπεία, κάτι που θα με βοηθούσε με την οστεοπόρωση, με κορόιδευαν ότι θα ξαναδώ περίοδο και ότι θα κάνω κι άλλα παιδιά…
Χρειάστηκε μεγάλος αγώνας, μόνο και μόνο για να ανακαλύψω τι είχε συμβεί στο σώμα μου.
Χρειάστηκαν 10 χρόνια για να δικαιωθώ από το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου.
Χρειάζεται να επιστρατεύσω όση δύναμη μου έχει απομείνει προκειμένου να το παλέψω όλο αυτό μέχρι τέλους».