Το σενάριο, γιατί μόνο… τέτοιο είναι ως τώρα, ζεσταίνεται ακόμη και από κάποια στελέχη της Κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εκλογές ωστόσο φαίνεται πως είναι η τελευταία επιλογή του Α. Τσίπρα. Την ίδια ώρα όμως δεν είναι λίγοι εκείνοι που φοβούνται ότι ίσως η κυβέρνηση εξαναγκαστεί να πάει σε κάλπες μέσα στο καλοκαίρι.
Τα χτυπήματα ευθέως αλλά και κάτω από τη μέση είναι πολλά. Ενδεικτικό το τι συμβαίνει γύρω από το πρόσωπο του Γιάνη Βαρουφάκη με πολλούς ήδη εδώ και έναν μήνα τον έχουν θέσει στον προθάλαμο της αντικατάστασης και τις τελευταίες ημέρες τα πυρά να είναι ομαδικά εναντίον του.
Μια αντικατάσταση του υπουργού Οικονομικών θα είναι παράλληλα και παραδοχή ήττας σε πολλά επίπεδα όχι απλά για την κυβέρνηση αλλά και για τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Παράλληλα και εκτός από τις “προσωπικές” επιθέσεις κατά του υπουργού δεν έχουν τέλος οι ευθείες επιθέσεις κατά της Ελλάδας και γενικότερα κατά της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Το αποτέλεσμα είναι το ένα μπλόκο μετά το άλλο στη διαπραγμάτευση, κατάσταση που οδηγεί σε συνεχείς παρεμβάσεις με προσωπικές επαφές του ίδιου του Πρωθυπουργού με την Α. Μέρκελ, τον Φ. Ολάντ και τους επικεφαλής των Θεσμών ώστε να αρθεί το αδιέξοδο.
Ο χρόνος ωστόσο τελειώνει. Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι πλέον ασφυκτική και διαγράφεται στον ορίζοντα εκείνο που περιγράφεται από όσους λένε πως η κυβέρνηση πρέπει να απευθυνθεί στον λαό.
Χωρίς συμφωνία η χώρα βρίσκεται στο όριο της πραγματικής χρεοκοπίας και όντας με την πλάτη στον τοίχο χάνει τα διαπραγματευτικά της περιθώρια, λένε πολλοί, για να λάβουν ωστόσο την απάντηση από τον Α. Τσίπρα πως το χαρτί των εκλογών δεν αποτελεί άσσο στο μανίκι.
Σύμφωνα με ενημερωτικό ιστολόγιο, την ίδια ώρα ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που “διαβάζουν” τη συμπεριφορά των εταίρων και δανειστών της χώρας και συμπεραίνουν ότι εκμεταλλεύονται την οικονομική ασφυξία για να πετύχουν όλα όσα επιθυμούν.
Είναι ενδεικτική η φράση του Γ. Ντάισελμπλουμ ότι το πρόβλημα είναι της Ελλάδας όχι της Ευρώπης.
Κάπως έτσι “βλέπουν” διπλή πιθανότητα εκλογών. Είτε μέσα στον Ιούνιο, εάν δεν υπάρξει η λεγόμενη ενδιάμεση συμφωνία που θα εξασφαλίσει για περίπου δύο μήνες τη χρηματοδότηση της χώρας, είτε μέσα στον Ιούλιο (αυτό το σενάριο κάποιοι το βλέπουν ως πιο πιθανό) με την κυβέρνηση να ζητά από τον λαό να αποδεχθεί επί της ουσίας ή να απορρίψει τη συμφωνία που υπολογίζει να πετύχει ως τα τέλη του Ιουνίου. Εδώ βέβαια μπαίνουν διάφορα ερωτήματα.
Αν υποθέσουμε ότι η χώρα δεν καταφέρει μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα να επιτύχει μια ενδιάμεση συμφωνία ώστε να εξασφαλίσει μια (έστω με το σταγονόμετρο) χρηματοδότηση θα πάει σε εκλογές σε συνθήκες ουσιαστικής χρεοκοπίας;
Στην περίπτωση που επιτευχθεί ενδιάμεση συμφωνία η κυβέρνηση θα πάει σε εκλογές για να ζητήσει τη γνώμη του λαού για την νέα συμφωνία; Εάν είναι αρνητική; Πως θα μπορέσει η κυβέρνηση “να σταθεί”;
Μια ακόμη “ανάγνωση” προθέσεων που οδηγεί πολλούς σε συμπέρασμα ότι πάμε σε εκλογές μέσα στο καλοκαίρι είναι και η αναγκαστική λήψη μέτρων λόγω της οικονομικής κατάστασης. Χαρακτηριστική είναι η φράση του Γ. Δραγασάκη “μπορεί να υποχρεωθούμε να πάρουμε από μόνοι μας μέτρα που τώρα προσπαθούμε να αποφύγουμε”.
Τέλος αν δει κανείς τις δημοσκοπήσεις με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού να μην επιθυμεί εκλογές μάλλον το ενδεχόμενο των εκλογών θα πρέπει να είναι η ύστατη λύση… εάν είναι λύση
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας