«Βοηθήστε τους Έλληνες αντί να τους χλευάζετε»

Η Φόλμερ κάνει ειδική αναφορά στη Συμφωνία του Λονδίνου το 1953, όπου έγινε η διαγραφή του γερμανικού χρέους και στη συνέχεια στη συμφωνία 2 συν 4, με την οποία επισφραγίστηκε η γερμανική επανένωση χωρίς όμως να ονομαστεί «συμφωνία ειρήνης» για να αποφευχθούν αιτήματα καταβολής επανορθώσεων. Σε αυτήν τη συμφωνία δεν συμμετείχαν οι Έλληνες, οι Τσέχοι, οι Νορβηγοί και οι Ολλανδοί. «Ήταν μεγαλοφυές που ειπώθηκε ότι από αυτή τη στιγμή δεν τίθεται θέμα επανορθώσεων. Η Γερμανία παραχώρησε εδάφη ανατολικά, αλλά όλα τα υπόλοιπα τα άφησε εκτός διαπραγμάτευσης. Υπό αυτήν την έννοια οι Έλληνες έχουν κάποιο δίκαιο και το 1995 με ρηματική διακοίνωση είπαν ότι γι” αυτούς το θέμα παραμένει ακόμη ανοιχτό».

Η Φόλμερ θυμίζει επίσης ότι το 2000 τέθηκε και πάλι έντονα το θέμα των αποζημιώσεων, αυτή την φορά αναφορικά με την καταναγκαστική εργασία, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle. «Και τότε είχαμε πει ότι δεν υπάρχει συμφωνία ειρήνης, άρα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αλλά γιατί τελικά δώσαμε αποζημιώσεις ύψους 10 δις ευρώ; Γιατί ασκήθηκαν πιέσεις από την αμερικανική οικονομία, από την αμερικανική κυβέρνηση. Και έτσι η τότε γερμανική κυβέρνηση εξεδήλωσε την πρόθεση – ήταν το 2000, δηλαδή πέντε χρόνια μετά την ελληνική ρηματική διακοίνωση- να μετακινηθεί με κάποιον τρόπο από τη θέση της».

«Η Ελλάδα χρειάζεται κατανόηση»

Η πολιτικός από το κόμμα των Πρασίνων, που έχει διατελέσει και αντιπρόεδρος της Βουλής επί κυβέρνησης συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, υποστηρίζει ότι οι Γερμανοί μετά τον πόλεμο ευνοήθηκαν σε απίστευτο βαθμό από την τύχη σε αντίθεση με άλλες χώρες που έπρεπε να σηκώσουν ένα τεράστιο φορτίο. Αυτή η πτυχή της λείπει από το δημόσιο διάλογο. «Αντ” αυτού οι Γερμανοί υιοθετούν ύφος αυταρχικού παιδαγωγού με ειρωνικά σχόλια στον τύπο. Όταν μια εφημερίδα, όπως η Frankfurter Allgemeine Zeitung αποκαλεί μια εκλεγμένη κυβέρνηση «μικροαπατεώνες της πολιτικής», όταν η Bild εμφανίζει τους Έλληνες ως άπληστους… Αν το ήξερε ο Άξελ Σπρίνγκερ θα σηκωνόταν από τον τάφο του γιατί αγαπούσε την Ελλάδα και έζησε πολύ καιρό εκεί. Κάποια στιγμή όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν συνείδηση. Ελπίζω ότι η καγκελάριος την ερχόμενη Δευτέρα να βρει έναν άλλο τόνο διαλόγου».

Η Άντγε Φόλμερ δεν θέλει να ωραιοποιήσει διαχρονικά λάθη και παραλείψεις που έγιναν από την ελληνική πλευρά, αλλά αυτήν την χρονική στιγμή προέχει, όπως επιμένει, η επίδειξη κατανόησης απέναντι σε ένα λαό που βρίσκεται «με την πλάτη στον τοίχο και ζει σε συνθήκες Δημοκρατίας της Βαϊμάρης».

«Στο θέμα των επανορθώσεων ξέρω γιατί οι γερμανοί πολιτικοί και τα γερμανικά ΜΜΕ αντιδρούν με τόση επιθετικότητα. Διότι έτσι και ανοίξει ‘το καπάκι” θα έρθουν οι Ολλανδοί, οι Νορβηγοί, οι Τσέχοι κι άλλοι πολλοί και θα πουν ότι και σε αυτούς η γερμανική κατοχή προκάλεσε καταστροφές. Αυτό δεν το θέλει καμιά κυβέρνηση. Γι” αυτό χρειάζεται φιλική συναίνεση με αυτές τις χώρες. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα είναι θύμα μιας λανθασμένης δημοσιονομικής πολιτικής. Αντί να τους βοηθήσουμε από καιρό με ένα είδος σχεδίου Μάρσαλ, την αντιμετωπίζουμε υποτιμητικά και με χλευασμό. Καμιά φορά αναρωτιέμαι σε ποια χώρα ζω…».