ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ: ΓΟΝΕΙΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ!

Της Γεωργίας Λινάρδου

Στην περίπτωση του Βαγγέλη, που λίγες ώρες νωρίτερα βρέθηκε νεκρός, το Πόρισμα του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού «Δήμητρα» που είχε αναλάβει και την ΕΔΕ στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων όπου σπούδαζε το παιδί, ήταν καταπέλτης όχι μόνον για τους δράστες του bullying που είχε υποστεί ο 20χρονος φοιτητής, αλλά και για όσους δεν έσπευσαν ν” αλλάξουν ρώτα στις δραματικές αυτές εξελίξεις. Ο Διευθυντής της Σχολής Κ.Μάντζαρης, παύθηκε.

Ήταν ο μόνος που είχε ευθύνη; Στη Σχολή καθηγητές δε δίδασκαν; Δεν άκουγαν, δεν έβλεπαν; Ολο αυτό το διάστημα μήπως λειτούργησαν ως «επισκέπτες» στην ψυχολογία ενός σπουδαστή, ο οποίος έπεφτε θύμα τραμπουκισμού μέσα στη Σχολή από συμφοιτητές του;

Μόλις έγινε γνωστή η είδηση το πρωί της Κυριακής, μια νεαρή γυναίκα η Σίσυ, συγκλονισμένη θυμήθηκε την περίπτωση του δικού της αδελφού στην τρίτη γυμνασίου: «Ο αδελφός μου ήταν θύμα μπούλινγκ, αλλά έφτασα ως το υπουργείο Παιδείας! Τελικά, αποσπάστηκαν διευθυντής του Γυμνασίου και η καθηγήτρια που έφταιγε, σταμάτησε να διδάσκει»!

Τον Απρίλιο του 2013 ένας 17χρονος Αμερικανός μαθητής μήνυσε τους καθηγητές στο σχολείο του διότι όπως ισχυρίστηκε τον άφησαν ανυπεράσπιστο απέναντι σε επιθέσεις bullying που δέχονταν από συμμαθητές του.

Ο νεαρός μαθητής λίγες ημέρες μετά τις επιθέσεις που δέχθηκε στο κεφάλι, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί διαπίστωσαν πως από τα χτυπήματα είχε προκληθεί θρόμβος. Το παιδί χειρουργήθηκε, έγινε καλά και μετά ξεκίνησε τις μηνύσεις. Όπως ανέφερε τότε, παρά τα συνεχή του παράπονα στους καθηγητές, ουδείς έσπευσε να ασχοληθεί σοβαρά. Ένας απ” αυτούς, μάλιστα, προσπάθησε και να τον καθησυχάσει λέγοντας του πως: «Είμαι σίγουρος ότι κανείς από τους συμμαθητές σου δε θέλει να σου κάνει κακό».

Μια χίμαιρα που προκαλεί συστημική βλάβη στη ζωή, στο τώρα και το αύριο.

Δεν είναι απλά ένα κακόγουστο αστείο, ένα πείραγμα, ένα χαστούκι στο μάγουλο και μια κλωτσιά στο γόνατο. Χιλιάδες παιδιά σε όλη την Ελλάδα πέφτουν θύματα bullying. Εκφοβίζονται, βιάζονται ψυχολογικά. Σ” αυτά ποιος θα δώσει στήριξη και ποιος θα παρέχει ασφάλεια; Εάν ο Βαγγέλης είχε το κουράγιο να κάνει αυτό που έκανε ο 17χρονος αμερικανικός μαθητής, μήπως τώρα ζούσε; Μήπως απ” αυτήν του την πράξη… ζωής, θα έπαιρναν κουράγιο κι άλλα παιδιά που βρίσκονται τώρα στη δική του θέση κι έμπαιναν στον πάγκο τους νεαροί νταήδες οι οποίοι σε λίγα χρόνια από τώρα θα συνθέτουν ενεργά τον κοινωνικό ιστό αυτής της χώρας με ότι συνεπάγεται αυτό; Μήπως θα έσωζε τη ζωή του το παλικάρι; Εάν οι συγγενείς όσων παιδιών δέχονται εκφοβισμό στο σχολείο έκαναν αυτό που έκανε η Σίσυ για τον αδελφό της, να ήταν καλύτερα τα πράγματα και να μη φτάναμε μια Κυριακή πρωί με ένα πλάσμα να κείτεται νεκρό; Εάν περισσότεροι δάσκαλοι και καθηγητές «έβλεπαν»,«άκουγαν», «ένιωθαν», μήπως θα είχαμε λιγότερα στόματα κλειστά; Όχι άλλα φοβισμένα πλάσματα και τέρμα στους νταήδες!