Αν οι διάσημες γυναίκες του πλανήτη είναι σαν όλες εμάς τις κοινές θνητές, τότε εμείς μπορούμε να γίνουμε σαν αυτές; Η Μάριον Παλιούρα έκανε το πείραμα.
Εχω εκφράσει την υπέρμετρη αγάπη, λατρεία, θαυμασμό μου για τη Rihanna άπειρες φορές. Σε κείμενά μου στο LadyLike, σε ομοφυλοφιλικά posts στο προφίλ μου στο facebook, σε συζητήσεις αγκαλιά με cocktails ή κρασί (στο τέλος του μήνα που στενεύεσαι), πάντα εξυμνώ το κορίτσι από τα Μπαρμπέιντος, το οποίο όχι μόνο πεθαίνω να βλέπω να χορεύει και να τραγουδάει, αλλά μπορώ να χαζεύω ώρες album με τίτλο «Rihanna’s Style Evolution».
Η ελευθερία με την οποία μπορεί μια σταρ να κινηθεί όταν ανοίγει τη ντουλάπα και διαλέγει τα ρούχα με τα οποία θα βγει έξω, πάντα με έκανε να ζηλεύω. Εν προκειμένω ακόμα περισσότερο, γιατί θεωρούσα πως όποια «κουταμάρα» (για τους υπόλοιπους) κι αν φορούσε η Riri, ήταν η επιτομή του στιλ. Ή τουλάχιστον έτσι έμοιαζε πάνω της.
Είτε με see through, με διαμάντια, με ντεκολτέ ως τον αφαλό, είτε με οversized παλτά, sneakers, φούτερ, γούνες και σκουφιά, η Rihanna δεν ήταν ποτέ ντυμένη όπως «το κορίτσι της διπλανής πόρτας». Το να μπορείς να κυκλοφορείς έξω φορώντας κάτι πιο εξεζητημένο προϋποθέτει να είσαι κάποια διάσημη, ώστε να το χρησιμοποιήσει ο κόσμος αυτόματα και ασυναίσθητα ως «δικαιολογία» για την «ιδιαίτερη αμφίεσή» σου.
Επειδή λοιπόν δε χρειάζομαι και φοβερό σπρώξιμο για να φορέσω κάτι πιο grande, το πείραμα «Ντύνομαι όπως η Rihanna για Χ μέρες» ήταν η ιδανική συγκυρία, ώστε να ικανοποιήσω το τέρας μέσα μου. Η αλήθεια είναι πως δεν το παράκανα, αν και θα μπορούσα. Διάλεξα τα πολύ σεμνά της, τα οποία ήταν κομμάτια που είχα πάνω κάτω στη ντουλάπα μου, αλλά δε φορούσα ακριβώς έτσι – μέχρι τώρα. Ένα ακόμα μικρό πρόβλημα που στάθηκε τροχοπέδη στην κατά τα άλλα τεράστια θέλησή μου να φορέσω θεόκοντα σορτσάκια, φουστάκια και γενικώς… -άκια, είναι και το ότι δεν έχουμε και το ίδιο κορμί με τη Riri. Προκειμένου λοιπόν να μην διαβάσετε ένα κείμενο στο οποίο θα γκρινιάζω γι’ αυτό το τελευταίο, ας ξεκινήσω να σας αφηγηθώ τις μέρες που πέρασαν.
Μέρα 1η ή η Riri φτάνει στο Givenchy fashion show και η Μάριον πάει στη Γλυφάδα με τις φίλες της
(Το πόσο γελοία ένιωθα όταν έκανα αυτά τα κολλάζ ίσως πρέπει να γίνει ξεχωριστό κείμενο.) Το outfit αυτό είναι από τα αγαπημένα μου. Η διαφορά μας είναι ότι το δικό μου κοστούμι δεν είναι Givenchy, δεν έχω τυλίξει όλο μου το κεφάλι με δίχτυ (ένα ταπεινό βέλο αρκεί θαρρώ) και φόρεσα σκουφί αντί καπέλου (η μαμά μου έχει μαζέψει τα καλοκαιρινά – ναι για εκείνη το τζόκεϊ είναι μόνο καλοκαιρινό).
Φτάνοντας λοιπόν στο μπαρ στη Γλυφάδα ακούω μια φωνή «Μάριον;», γυρνάω και αντικρίζω τον Μάνο Μίχαλο (aka Content Director στο LadyLike και σε ολάκερη την εταιρεία) να απορεί που με βλέπει εκεί. «Πίστευα πως δε θα με γνωρίσει κανείς, γιατί έχω ντυθεί Rihanna» είπα εγώ, εκείνος έκανε πως δεν το άκουσε ποτέ και η βραδιά συνεχίστηκε χωρίς κανείς να μου τραγουδήσει στο αυτί έστω ένα «Shine bright like a diamond». Τα σχόλια ήταν κυρίως «μόνο αυτό φοράς από μέσα;», «τα ‘χεις βγάλει όλα έξω» (υπερβολές). Κατά τα άλλα, πολύ όμορφα περάσαμε, το βέλο με τον σκούφο λέω να τα υιοθετήσω, αλλά αν τυχόν ζεσταθείς, το μαγαζί αποκτά τσάμπα stripper.
Μέρα 2η ή η Riri βγαίνει από το studio Που φωτογραφήθηκε για τη Vogue και η Μάριον πάει στο Corpo να κάνει yoga
Το να ντύνεσαι casual, να φοράς τα αθλητικά σου και να νιώθεις θεά, είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο (μετά τη σοκολάτα). Επειδή λοιπόν η Riri αποθεώθηκε φορώντας ένα πετρόλ γουνάκι, sneakers, φόρμες και oversized παλτό, αποφάσισα να το κάνω κι εγώ τη μέρα που θα κάναμε Yoga με τη Νίκη Χάγια. Για κάποιον περίεργο λόγο, το ξεβαμμένο πετρόλ γουνάκι που είχα εγώ στην κατοχή μου, έμοιαζε σαν να τοποθετήθηκε ακριβώς εκεί που ανήκει. Τόσο άνετα ένιωθα με την γαλάζια faux αλεπού. Μια δόση glam σε ένα sporty chic look και είχα ρε παιδί μου τον αέρα που μου έπρεπε.
Τα σχόλια ήταν λίγο περισσότερο του στιλ «Πού πας μωρή;», το οποίο και δε θεώρησα παράλογο, αλλά τουλάχιστον αχρείαστο. Σε άλλα νέα, αν και αγόρασα το γουνάκι για το «Riri experiment», σκέφτομαι σοβαρά να το κρατήσω. Με τη yoga όλα καλά, είμαι κοντά στο να γίνω σαν τη Riri και στο κορμί.
Μέρα 3η ή η Riri φτάνει στην εβδομάδα μόδας στο Παρίσι και η Μάριον στη γιαγιά της
Αυτό με το γουνάκι πολύ με ζόρισε. Διότι η Riri έχει ειδικών προδιαγραφών γουνάκι, με λάστιχο πίσω, ενώ η δική μας παραγωγή δε σήκωνε τέτοια. Πήρα λοιπόν ένα κλασικό αλεπουδέ γουνάκι και το τύλιξα γύρω από το στήθος, αλλά κάτω από τις μασχάλες (για να μπορώ να κινούμαι ντε!). Φόρεσα το καπελάκι μου, μια φόρμα – παντελόνι, ένα σακάκι και flatform brogues και έκανα την χριστουγεννιάτικη επίσκεψη στη θεία μου.
Το γεγονός ότι καθόμουν με τη γούνα και το καπέλο μες στο σπίτι έκανε μια κάποια εντύπωση θα λέγαμε. «Γιατί φοράς παιδί μου αυτά τα πράγματα;» «Ό,τι και να βάλει το κορίτσι του πάει», ήταν ο διάλογος γιαγιάς – παππού. Κατά τα άλλα πολύ άβολο το outfit. Δε θα το προτιμήσω (ούτε τις αφέλειες).
Μέρα 4η ή η Riri στη Νέα Υόρκη και η Μάριον βγαίνει μέχρι τις σκάλες για χάρη της φωτογραφίας
Εντάξει αυτό ήταν το πιο απλό, chic και τέλειο outfit από τα τέσσερα. Παραήταν απλό για να το φορέσω κάπου έξω, αλλά το έβαλα στη δουλειά. Δεν πρόσεξε κανείς τίποτα. Μήπως ορισμένες φορές την αποθέωση για το casual look των σταρ θα έπρεπε να τη ζούμε κι εμείς για το δικό μας στιλ; Γιατί ποια είναι η Rihanna τέλος πάντων και αυτό το look της χαρακτηρίστηκε «εκκεντρικό και τολμηρό»;
Συμπέρασμα ή η έξαλλη κατακλείδα
Φόρα ό,τι θες και μη σε νοιάζει αν είσαι ή δεν είσαι διάσημη. Μπορείς να αντλήσεις έμπνευση από τις καλές στιλιστικές στιγμές των σταρ και να βγεις έξω με ό,τι σε κάνει να νιώθεις όμορφη. Αρκεί φυσικά, να μπορείς να το υποστηρίξεις. Αμάν πια με τον καθωσπρεπισμό, τα στερεότυπα και τις νόρμες λέμε! (Κλείνει έξαλλη)
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
