Στις 11 Μαρτίου του 2011 η Ιαπωνία μετρούσε τις πληγές της από τον καταστροφικό σεισμό που συγκλόνισε την ανατολική πλευρά της χώρας.
Όταν πια ο καταστροφικός σεισμός ολοκληρώθηκε, ανέλαβαν δράση οι σωστικές ομάδες για να απεγκλωβίσουν τους επιζώντες από τα ερείπια. Μια από αυτές τις ομάδες έτυχε να βρεθεί μπροστά σε ένα παράξενο θέαμα.
Όταν οι διασώστες έφτασαν στα ερείπια του σπιτιού μιας νεαρής γυναίκας, διέκριναν το νεκρό της σώμα μέσα από τα χαλάσματα. Αλλά η στάση του σώματος της ήταν κάπως περίεργη. Ήταν γονατισμένη, το σώμα της είχε μια κλίση προς τα εμπρός και τα χέρια της ήταν κάτω από το σώμα της σαν να κρατούσε κάτι. Λες και ο θάνατος την βρήκε την ώρα που είχε γονατίσει να προσευχηθεί.
Η άτυχη γυναίκα όμως δεν είχε τύχη. Τα χαλάσματα του σπιτιού είχαν πέσει με βία πάνω της και της είχαν συντρίψει την πλάτη και το κεφάλι.
Μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες ο αρχηγός της ομάδας των διασωστών κατάφερε να περάσει το χέρι του μέσα από ένα στενό άνοιγμα στον τοίχο και να φτάσει το σώμα της γυναίκας. Είχε την ελπίδα ότι μπορεί να ήταν ακόμη ζωντανή. Ωστόσο, το κρύο και άκαμπτο σώμα της τον βοήθησε να καταλάβει ότι η γυναίκα ήταν νεκρή για πολλές ώρες.
Το καθήκον όμως τον καλούσε. Μπορεί στο επόμενο γκρεμισμένο σπίτι να υπήρχαν ακόμη ζωντανοί που περίμεναν την βοήθεια του. Έτσι είπε στους άντρες του να προχωρήσουν και να συνεχίσουν να ψάχνουν για επιζώντες. Ο ίδιος όμως, για λόγους που δεν μπορούσε να εξηγήσει, έμεινε στο σπίτι της νεκρής γυναίκας. Ένιωθε ότι κάτι περισσότερο υπήρχε εδώ. Ότι έπρεπε να ανακαλύψει τι υπήρχε κάτω από το σώμα αυτής της γυναίκας.
Οπλισμένος με περίσσιο θάρρος και αποφασιστικότητα γονάτισε πάλι και προσπάθησε να περάσει μέσα από τα χαλάσματα για να την μετακινήσει. Όταν μετά από μεγάλη προσπάθεια τα κατάφερε, είδε κάτι κάτω από το σώμα της που τον συγκλόνισε.
Σήκωσε το κεφάλι του και άρχισε να φωνάζει με όση δύναμη του είχε απομείνει: «Ένα μωρό! Εδώ υπάρχει ένα μωρό!»
Τα μέλη της ομάδας του επέστρεψαν και άρχισαν όλοι μαζί τις προσπάθειες για τον απεγκλωβισμό του μωρού. Με μεγάλη προσοχή αφαίρεσαν τα αντικείμενα που βρίσκονταν γύρω από τη μαμά του, την μετακίνησαν και είδαν ένα 3 μηνών αγοράκι τυλιγμένο με μια πολύχρωμη κουβέρτα κάτω από το νεκρό της σώμα.
Η γενναία γυναίκα είχε κάνει την υπέρτατη θυσία για να σώσει τον γιο της. Όταν το σπίτι της έπεφτε, χρησιμοποίησε το σώμα της για να προστατεύσει το παιδί της.
Το μικρό αγόρι κοιμόνταν ειρηνικά όταν το σήκωσε στα χέρια του ο επικεφαλής της ομάδας.
Ο επικεφαλής της ομάδας διάσωσης οδήγησε γρήγορα το μωρό, τυλιγμένο στην κουβέρτα του, σε ένα πρόχειρο ιατρείο που είχε στηθεί εκεί κοντά.
Όταν ο γιατρός που εξέτασε το μωρό άνοιξε την κουβέρτα του, βρήκε μέσα ένα κινητό τηλέφωνο. Στην οθόνη του υπήρχε ένα μήνυμα κειμένου: «Αν καταφέρεις να επιβιώσεις, να θυμάσαι για πάντα πόσο σε αγαπώ».
Το κινητό τηλέφωνο πέρασε από τα χέρια όλων όσων βρίσκονταν στο ιατρείο, εκείνη τη στιγμή. Όλοι διάβασαν το μήνυμα και κανένας τους δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Στη συνέχεια πήραν δύναμη από την αυτοθυσία αυτής της μητέρας και συνέχισαν τις προσπάθειες τους για να σώσουν περισσότερους επιζώντες.
«Αν καταφέρεις να επιβιώσεις, να θυμάσαι για πάντα πόσο σε αγαπώ.» Αυτή είναι η αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της.
