Το θράσος είναι κάτι που διακρίνει τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τόλμησε να πει στον ομόλογό του Γιάνη Βαρουφάκη πως ο καθένας καθαρίζει τα σκουπίδια του, ενώ είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο χρηματισμού που συγκλόνισε τη Γερμανία το 2000.
Μάλιστα τα ψεύδη του για τον πολύκροτο χρηματισμό είχαν οδηγήσει σε αυτοκτονία ένα στέλεχος της CDU.
Στη συνέχεια, ο κύριος Σόιμπλε άφησε το σκληρό ύφος για να ζητήσει συγγνώμη στη Βουλή της χώρας του.
Δείτε τί έγραφαν τα δημοσιεύματα της εποχής (21/01/2000):
Η αυτοκτονία του οικονομικού υπευθύνου του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας,Βόλφγκανγκ Χίλεν, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, τη στιγμή που στην Μπούντεσταγκ διεξαγόταν η συζήτηση για τα οικονομικά σκάνδαλα της CDU. Αρχικά το μετέδωσε η γερμανική τηλεόραση, αλλά λίγο αργότερα η είδηση του θανάτου επιβεβαιώθηκε από τον εκπρόσωπο του κόμματος Γιόακιμ Χέρστερ, που σε σύντομη δήλωσή του προς στους δημοσιογράφους ανακοίνωσε από επίσημα χείλη την πληροφορία ότι ο ηλικίας 49 ετών Χίλεν βρέθηκε χθες το πρωί νεκρός στο σπίτι του.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο Χίλεν άφησε ένα σημείωμα, στο οποίο εξηγεί ότι αυτοκτόνησε για προσωπικούς λόγους. «Σύμφωνα με την πληροφόρηση που διαθέτουμε μέχρι στιγμής, τα κίνητρα της αυτοκτονίας ήσαν προσωπικού χαρακτήρα», είπε ο Χέρστερ και πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη ανακοίνωση, όσο εκκρεμεί η αστυνομική έρευνα. Ωστόσο, οι πληροφορίες αναφέρουν, όπως μεταδίδει το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Ασοσιέιντετ Πρες», ότι στο τελευταίο αυτό σημείωμα εκτός των προσωπικών λόγων, ο Χίλεν αναφέρει και την απογοήτευσή για το σκάνδαλο που συγκλονίζει το κόμμα, καθώς και την κατάθλιψή του για το γεγονός ότι η μεταφορά της Βουλής από τη Βόννη στο Βερολίνο τον έχει αποσπάσει από την οικογένειά του.
Εσωτερικός πόλεμος
Η είδηση του θανάτου διέκοψε τη συνεδρίαση της γερμανικής Βουλής, προκειμένου η κοινοβουλευτική ομάδα της CDU να πραγματοποιήσει έκτακτη σύσκεψη υπό τον πρόεδρο του κόμματος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς ο Χίλεν ήταν επικεφαλής του τμήματος προϋπολογισμού της κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά δεν ήταν βουλευτής.
Νωρίτερα, η ερευνητική επιτροπή της Βουλής που ερευνά το σκάνδαλο των «μαύρων λογαριασμών», είχε κλητεύσει τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Κολ να καταθέσει ενώπιόν της. Ο Κολ είναι το πρώτο όνομα στη λίστα της επιτροπής, που περιλαμβάνει περίπου 20 πρόσωπα. Είναι άγνωστο αν ο Κολ θα συνεχίσει να αρνείται πεισματικά να αποκαλύψει τα ονόματα των χρηματοδοτών, αλλά μάλλον θεωρείται ότι θα διατηρήσει αυτή τη στάση.
Πάντως, αυτή η στάση του Κολ, αλλά και οι εξελίξεις των σκανδάλων «εξανάγκασαν» τον ηγέτη της CDU, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε -που και ο ίδιος εμπλέκεται- να ζητήσει συγνώμη από τη Βουλή. Μιλώντας από το βήμα της Μπούντεσταγκ, ζήτησε συγνώμη επειδή είχε πει ψέματα ότι δε γνώριζε πως το κόμμα του είχε αποδεχτεί δωρεά 100.000 μάρκων από έναν έμπορο όπλων. «Πριν από λίγες εβδομάδες, από το ίδιο βήμα της Βουλής, όταν η ατμόσφαιρα ήταν κάπως πιο ζωηρή απ” ό,τι είναι σήμερα, δεν αντέδρασα όπως έπρεπε. Λυπάμαι γι” αυτό και ζητώ συγνώμη εκ μέρους του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος», τόνισε ο Σόιμπλε μιλώντας στα μέλη της Μπούντεσταγκ.
Ωστόσο, η αξιοπιστία Σόιμπλε έχει τρωθεί, καθώς είχε δηλώσει ενώπιον της Βουλής ότι δε γνώριζε τον Γερμανοκαναδό έμπορο όπλων Καρλχάιντς Σράιμπερ , για να ομολογήσει όμως αργότερα ότι και αυτός υπήρξε αποδέκτης μιας «δωρεάς» 100.000 μάρκων, που δεν εμφανίστηκε νομότυπα στα λογιστικά βιβλία του κόμματος.
Ο Σόιμπλε προσπαθεί να διορθώσει σχετικά τις εντυπώσεις, καθώς κατόρθωσε να επιβιώσει στην κρίσιμη συνεδρίαση της ηγεσίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ομως η κρίση δε φαίνεται να έχει τελειώσει. Εξάλλου, όπως εκτιμούν πολιτικοί παρατηρητές στο Βερολίνο είναι πλέον «κοινό μυστικό» ότι μαίνεται ένας πόλεμος στους κόλπους της ηγεσίας της CDU, μεταξύ των οπαδών του πρώην καγκελάριου και μιας μερίδας στελεχών υπό τη Γενική Γραμματέα, Αγγέλα Μέρκελ, που επιζητούν το ριζικό ξεκαθάρισμα του σκανδάλου και τον «απογαλακτισμό» από τον «Πατριάρχη» του κόμματος, Χέλμουτ Κολ. Ο Σόιμπλε είχε τεθεί επικεφαλής της γραμμής «να ξεκαθαρίσουμε συντεταγμένα την υπόθεση χωρίς να βλάψουμε το πολιτικό κύρος και την ιστορική προσφορά του Κολ». Αλλά βάλλεται πλέον από όλες τις πλευρές και το ζήτημα της διαδοχής του θεωρείται, ούτως ή άλλως, «θέμα χρόνου».
