Πριν από 23 αιώνες η Ρόδος φιλοξένησε ένα επιστημονικό θαύμα που για τα σημερινά δεδομένα ήταν κάτι εξαιρετικό. Ήταν το μεγαλύτερο άγαλμα του κόσμου: ο Κολοσσός.
Το άγαλμα βρισκόταν στην πρωτεύουσα του νησιού που επίσης λεγόταν Ρόδος.
Τα περιορισμένα στοιχεία είναι στοιχειώδη και βασίζονται στην αρχαία βιβλιογραφία. Ξέρουμε ότι είχε ύψος περίπου 31 μέτρα, ήταν ορειχάλκινος, ότι ο εσωτερικός σκελετός ήταν από πέτρα και σίδερο κι ότι ένα δάχτυλο του αγάλματος είχε το μέγεθος ενός ανθρώπου.
Άραγε, μ” αυτά τα στοιχεία μπορούμε να μάθουμε κάτι γι” αυτόν; Δεν ξέρουμε πού στεκόταν και πώς ήταν.
Ο αρχαιολόγος Μανώλης Στεφανάκης λέει ότι ο Κολοσσός έγινε από τους νησιώτες για να γιορτάσουν μια μεγάλη νίκη.
Ο Κολοσσός έγινε από έναν ντόπιο γλύπτη, με το όνομα Χάρης. Οι Ρόδιοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν αυτό το άγαλμα, έπειτα από την επιτυχή τους άμυνα κατά του μακεδονικού στρατού.
Έτσι, το άγαλμα κατασκευάστηκε για να γιορτάσουν τη νίκη, μετά το 305, που άρχισε η πολιορκία.
Ξεκίνησε το 292 και χρειάστηκαν 12 χρόνια για να τελειώσει, δηλαδή, παραδόθηκε το 280 π.Χ.
Ο Κολοσσός ήταν απεικόνιση του θεού Ηλίου, προστάτη του νησιού. Οι Ρόδιοι πίστευαν ότι χάρη σε αυτόν το νησί τους ήταν το πιο ωραίο του κόσμου. Ανταπέδιδαν την ευγνωμοσύνη τους λατρεύοντάς τον.
Οι κατασκευαστές του αγάλματος έζησαν σε περίοδο πολέμου. Έφτιαξαν τον Κολοσσό έπειτα από μια σπουδαία νίκη. Είχαν σωθεί ύστερα από μία σκληρή ναυμαχία.
Κάποιοι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι βρισκόταν εκεί που σήμερα βρίσκεται το κάστρο του Αγίου Νικολάου. Το κάστρο χρονολογείται από τον 15ο αιώνα, όμως κάποιες πέτρες του ίσως προέρχονται από την εποχή του Κολοσσού.
33 μέτρα ορείχαλκου από σίδερο και πέτρα, ο Κολοσσός ήταν τόσο μεγάλος που λέγεται ότι τα δάχτυλά του ήταν όσο ένας άνθρωπος.
Η επίδραση που είχε σ” όλο το νησί και στη θάλασσα πρέπει να ήταν εκπληκτική. Καθώς το πλοίο πλησίαζε στη Ρόδο το πρώτο που διέκρινες ήταν τον στεφανωμένο με ηλιαχτίδες θεό να ατενίζει τον ορίζοντα.
Ο Κολοσσός ήταν το μεγαλύτερο ορειχάλκινο άγαλμα.
Διατηρήθηκε μόλις 54 χρόνια. Στον Κολοσσό συνδυάστηκαν λίθος, ορείχαλκος και σίδηρος. Το έργο άντεξε 60 χρόνια σε θυελλώδεις ανέμους, αλλά δεν άντεξε το μένος της γης.
Όπως ο Ναός της Αρτέμιδος και ο Φάρος, ο Κολοσσός καταστράφηκε από σεισμό. Δεν αναστηλώθηκε, διότι σύμφωνα με έναν χρησμό θα έπληττε μεγάλη συμφορά τη Ρόδο.
Για 900 χρόνια τα λείψανά του κείτονταν ανέγγιχτα, σύμβολο της αλαζονείας του ανθρώπου.