Μακροβιότερος όλων των πολιτών της Βρετανίας είναι, πλέον ο Ραλφ Τάραντ, που έχει ήδη στην πλάτη του 109 χρόνια ζωής. Μάλιστα, ο αιωνόβιος παππούς δεν διστάζει να δώσει συμβουλές μακροζωίας και δηλώνει «Κάπνιζα μέχρι τα 70 μου και ακόμα πίνω ποτά! Δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται τόσο μεγάλο θέμα με τα γηρατειά!».
Ο Τάραντ, πήρε μόλις χθες τον τίτλο μου μακροβιότερου πολίτη, ύστερα από τον θάνατο του 110 ετών Ρεγκ Ντιν. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια, είχαν μαζί με τη γυναίκα του τον τίτλο του μακροβιότερου ζευγαριού της Βρετανίας (έμειναν παντρεμένοι 77 ολόκληρα χρόνια), μέχρι που η σύντροφος του, Φίλις, πέθανε την περσινή χρονιά στα 102 της χρόνια!
Δεν θα μπορούσε φυσικά, να μην μιλήσει για τα μικρά μυστικά της μακροζωίας του και όπως ο ίδιος δηλώνει αυτό που πρέπει όλοι μας να κάνουμε είναι: « Να απολαμβάνετε τα πάντα στη ζωή. Και τα καλά και τα κακά γεγονότα. Αλλά και τις καλές και κακές συνήθειες. Να μένεις πάντα ενεργός και να έχεις ενδιαφέροντα. Αυτό είναι το κλειδί!».
«Δεν υπάρχει λόγος να είστε υπερβολικά προσεχτικοί με τον τρόπο ζωής σας. Κάπνιζα μέχρι τα 70 μου και ακόμα απολαμβάνω να πίνω ποτά. Μάλιστα, τρώω συχνά γλυκά και το αγαπημένο μου φαγητό είναι η παραδοσιακή μας κρεατόπιτα, την οποία φτιάχνω και μόνος μου!».
Ο πρώην κάτοχος του τίτλου είχε αποδώσει τη μακροζωία του σε ένα μαγικό ποτό που του είχε δώσει κάποτε ένας Ινδός. Ο Τάραντ, όμως, το αποδίδει σε πολύ πιο απλά, καθημερινά πράγματα, σε μικρές καθημερινές απολαύσεις. «Είμαι γέρος αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το κάνετε να φαίνεται. Είμαι ακόμα ανεξάρτητος. Κάνω τα ψώνια μου μόνος μου και απολαμβάνω να μαγειρεύω. Επίσης, δεν χάνω ευκαιρία να βγαίνω για ένα περίπατο όποτε μπορώ. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο μεγάλο θέμα» δήλωσε στη Daily Mail.
Και συνέχισε: «Δεν καταλαβαίνω γιατί τα γηρατειά τρομάζουν. Νιώθω εκρηκτικός για την ηλικία μου. Μόλις πέρυσι αγόρασα μαγκούρα, αλλά μπορώ ακόμα και περπατώ εύκολα».
Ο Τάραντ γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1903 στο Νόττινχαμ της Αγγλίας. Στα 13 του άφησε το σχολείο και άρχισε να εργάζεται σαν «το παιδί για όλες τις δουλειές» σε εταιρεία της περιοχής σχετική με τη χαλυβουργία. Αξιοποιήθηκε σε πολλά τμήματα της και έφτασε μέχρι και στη θέση του επόπτη. Επίσης, υπηρέτησε ως δεκανέας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στη συνέχεια, έγινε ασφαλιστής και συνταξιοδοτήθηκε το 1968.
Γνώρισε τη γυναίκα του, Φίλις, το 1922 και παντρεύτηκαν ύστερα από 11 χρόνια, ανήμερα των γενεθλίων του. Μάλιστα, σαν γηραιότερο ζευγάρι, είχαν δεχθεί δεκάδες ευχετήριες κάρτες από την ίδια τη Βασίλισσα.
