Αθήνα Φεβρουάριος 2015.
Τις τελευταίες ώρες και λίγο πριν το έκτακτο Eurogroup της Τετάρτης οι Γερμανοί δημιουργούν ένα περιβάλλον-θρίλερ αντίστοιχο με εκείνο στο οποίο ισοπέδωσαν κάθε ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας της Κύπρου.
Ηταν Μάρτιος του 2013 και ο τότε υπουργός Οικονομικών της μεγαλονήσου Σαρρής ο οποίος είχε εμπλακεί σε ένα gay σκάνδαλο στα Κατεχόμενα έσπευδε απελπισμένος να ζητήσει βοήθεια από την Ρωσία. Λίγο πριν αξίζει να θυμηθούμε τον θάλαμο αερίων που είχε ετοιμάσει ο Jeroen Dijsselbloem για τους Κυπρίους πολίτες.
Τα κύρια σημεία της ομιλίας του σ΄ εκείνο το Eurogroup ήταν τα εξής:
– Ο κίνδυνος της Κύπρου, όπως αποδείχθηκε τις τελευταίες ημέρες, είναι συστημικός.
– Αναλαμβάνω την πλήρη ευθύνη, ως Πρόεδρος του Eurogroup, για τη φορολόγηση των καταθέσεων κάτω από τα 100.000 ευρώ.
– Η λύση για την Κύπρο διήρκεσε υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα.
– Θα πρέπει να μειωθεί το μέγεθος των κυπριακών τραπεζών.
– Η τελική απόφαση θα πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε κάποια μορφή φορολόγησης των καταθέσεων.
– Η λύση για την Κύπρο θα μπορούσε να ήταν πιο δίκαιη και το βάρος πρέπει να μετατεθεί στους μεγάλους καταθέτες.
– Η Ρωσία δεν ήταν πρόθυμη να παράσχει μεγαλύτερο δάνειο στην Κύπρο ή να αγοράσει τις τράπεζές της.
– Η επικοινωνιακή διαχείριση των αποφάσεων θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Θα έπρεπε να είχε ξεκαθαριστεί ευκρινέστερα η διαφορά μεταξύ φορολόγησης και εγγύησης των καταθέσεων.
– Το πακέτο διάσωσης δεν θα πρέπει να ξεπερνάει σε καμία περίπτωση τα 10 δισ. ευρώ.
– Οι μικροί καταθέτες θα πρέπει να τύχουν καλύτερης αντιμετώπισης σε σύγκριση με τους μεγάλους.
– Εναπόκειται στις κυπριακές Αρχές να εκπονήσουν εναλλακτικό σχέδιο.
Να σημειωθεί ότι παρέμβαση ευρωβουλευτή, ο οποίος παρατήρησε ότι η Ρωσία εξευτελίζει την ευρωζώνη, χειροκροτήθηκε από την αίθουσα.
Αθήνα, ξημερώματα 10 Φεβρουαρίου 2015.
O Ελληνας υπ. Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος αποκαλύπτει στον Γιάννη Πρετεντέρη, ότι η ελληνική κυβέρνηση σε περίπτωση που οι εταίροι μας στην Ε.Ε. έκοβαν κάθε μορφή χρηματοδότησης, η κυβέρνηση έχει εναλλακτικές λύσεις που θα τής επέτρεπαν να εξασφαλίσει χρήματα από 3 διαφορετικές πηγές. Τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Κίνα. Του έχουμε εμπιστοσύνη-ειδικά για τις ισχυρές προσβάσεις του στην Ρωσία για τίς οποίες κάποιοι έσπευσαν να τον κατηγορήσουν.
Δεν είναι μόνο ο Πάνος Καμμένος και ο Νίκος Κοτζιάς που έχουν ισχυρές προσβάσεις στη Ρωσία, είναι και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο συμπαθής «Αντρέι Γκρομίκο»-όπως τον αποκαλεί χαιδευτικά το «Κουρδιστό Πορτοκάλι», ο οποίος όπως ανακοίνωσε το ρωσικό πρακτορείο ΡΙΑ-Νόβοστι συναντήθηκε με τον Κοπελούζο (της Copelouzos Group) και τον γενικό διευθυντή της ρωσικής εταιρείας «OAO Rosgeologia» Ρομάν Πάνοφ και συνήψαν συμφωνία.
Ετσι εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας πάνε να μάς πνίξουν ο Λαφαζάνης, ο Κοτζιάς και ο Καμμένος θα πετάξουν με ένα C-130στη Μόσχα για να φέρουν λεφτά.
Αυτός που σίγουρα δεν θα πάει στην Μόσχα είναι σίγουρα ο Βαρουφάκης ο οποίος έχει ξακαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να ζητήσει λεφτά από τη Ρωσία. Ο Βαρουφάκης γνωρίζει ότι οι Αμερικανοί θεωρούν την Ρωσική ηγεσία τρομοκράτες και δεν θάθελε να πάρει το ρίσκο του Σαρρή.
Μάρτιος 2013.
Ιδού τι μετέδιδε η ανταποκρίτρια του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg Carol Matlack ,για την απόφαση της Κύπρου να ζητήσει βοήθεια από την Ρωσία.
ΗΠΑ> Κακή ιδέα η βοήθεια της Ρωσίας στην Κύπρο
Η ανταποκρίτρια του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg Carol Matlack γράφει ότι το να υπολογίζει σε βοήθεια της Ρωσίας είναι κακή ιδέα για την Κύπρο αλλά και για την υπόλοιπη Ευρώπη, άποψη η οποία καθρεφτίζει απόψεις των ΗΠΑ. Και εξηγεί το γιατί.
«Δεν αποκλείεται η Ρωσία να γίνει ο σωτήρας της Κύπρου. Αφού τα σχέδια για ένα ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης κατέρρευσαν στις 19 Μαρτίου, ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών Μιχάλης Σαρρής πήρε το πρώτο αεροπλάνο για τη Μόσχα για να αναζητήσει την οικονομική σανίδα σωτηρίας που θα τραβήξει τη Μεγαλόνησο από το χείλος της χρεοκοπίας.
Με μια πρώτη ματιά, μοιάζει δίκαιο οι Ρώσοι να ρίξουν χρήμα στην Κύπρο. Άλλωστε, τα δεκάδες δισ. ευρώ που οι Ρώσοι έχουν «σταθμεύσει» σε κυπριακούς τραπεζικούς λογαριασμούς βοήθησαν να ξεκινήσει η χρηματοπιστωτική κρίση της χώρας. Και η Μόσχα διαμαρτυρήθηκε έντονα όταν ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλησαν να επιβάλλουν υψηλούς φόρους στους τραπεζικούς λογαριασμούς της Κύπρου, ένα σχέδιο που πλέον έχει ανατραπεί. Η Κύπρος χρειάζεται ακόμη να βρει σχεδόν 6 δισ. ευρώ για να μπορέσει να κλείσει συμφωνία με τους διεθνείς πιστωτές.
Το να υπολογίζει ωστόσο σε βοήθεια της Ρωσίας είναι κακή ιδέα για την Κύπρο αλλά και για την υπόλοιπη Ευρώπη. Η Κύπρος έχει λάβει ήδη δάνειο 2,5 δισ. ευρώ από τη Μόσχα και δεν μπορεί να δανειστεί περισσότερα χωρίς να αυξήσει σημαντικά το ανώτατο επιτρεπτό όριο του χρέους, κάτι που η τρόικα δεν θα επιτρέψει. Αντί να παραχωρήσει ένα δάνειο, η Ρωσία ενδέχεται να ζητήσει δικαιώματα εκμετάλλευσης κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, νότια της Κύπρου. Η Ευρώπη εξαρτάται ήδη σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία για το φυσικό αέριο για αυτό και επέκταση του ελέγχου της Ρωσίας στις μελλοντικές προμήθειες είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ενισχύσει τις τιμές του φυσικού αερίου σε ολόκληρη την περιοχή, δήλωσε ο κ. Αθανάσιος Ορφανίδης, πρώην διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου στην τηλεόραση του Bloomberg. «Θα ήταν ένα τεράστιο οικονομικό κόστος», προειδοποίησε.
Επιπλέον, η Κύπρος δεν έχει πολλή δύναμη για να ζητήσει ευνοϊκούς όρους από τη Μόσχα. Είναι αλήθεια ότι η Ρωσία έχει σημαντική οικονομική έκθεση στην Κύπρο. Οι ρωσικές καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες ανέρχονται συνολικά περίπου στα 31 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τη Moody’s Investors Service (MCO) και οι ρωσικές τράπεζες έχουν δανείσει περί τα 40 δισ. δολάρια σε επιχειρήσεις που εδρεύουν στην Κύπρο. Ωστόσο, η VTB Group της Μόσχας, η τράπεζα με τη μεγαλύτερη έκθεση στην Κύπρο, ανέφερε την Τετάρτη ότι οι πιθανές ζημιές είναι «ασήμαντες». Και ενώ οι Ρώσοι καταθέτες θα ζημιωθούν σημαντικά σε περίπτωση χρεοκοπίας, η Μόσχα θα μπορούσε τελικά να ωφεληθεί από την αύξηση των φορολογικών εσόδων εάν τα κεφάλαια που έχουν τοποθετηθεί στην Κύπρο επαναπατριστούν.
Επιπρόσθετα, η κατάρρευση του ρόλου της Κύπρου ως ενός offshore τραπεζικού παραδείσου θα μπορούσε να δώσει πάτημα στις φιλοδοξίες της Μόσχας να γίνει ένα παγκόσμιο οικονομικό κέντρο. Η κρίση της Κύπρου «έχει αλλάξει εντελώς την αντίληψη για τη Μεγαλόνησο και αυτό είναι θετικό για τη Ρωσία», δήλωσε στο Bloomberg News στις 19 Μαρτίου ο Sergey Cheremin, επικεφαλής του τμήματος Οικονομικών και Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας.
Το συμπέρασμα: «Οι Κύπριοι αξιωματούχοι έχουν πολύ αδύναμο χαρτί», σχολιάζει ο αναλυτής Alex White της JPMorgan Chase Bank (JPM) στο Λονδίνο. Αν η Ρωσία προτείνει μια συμφωνία, η Κύπρος μπορεί να χρειαστεί να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα μια και καλή. «Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει στην πραγματικότητα μια πρόκληση να εγκαταλείψει τη ζώνη του ευρώ και να μπει δυναμικά στην τροχιά της Ρωσίας».
Tην συνέχεια την γνωρίζετε-σχετική φωτό με τις ουρές στις κυπριακές τράπεζες πάνω.
-Θέλουμε οι Ελληνες να θυμούνται για 50 χρόνια το τίμημα της επιλογής τους…,
Αυτό διαμηνύει στο περιβάλλον του ο Βόλφαγκ Σόιμπλε ακόμη και από την Κωνσταντινούπολη όπου βρέθηκε για την Σύνοδο των G20-αλά τις χαιλίκια η Τουρκία του Εξπρές του Μεσονυχτίου-. Ο Σόιμπλε και η Μέρκελ έχουν βαλθεί να δημιουργήσουν στους Ελληνες πολίτες συνθήκες ασφυξίας για να τιμωρήσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και κάτι πολύ σημαντικό: Iσπανοί, Πορτογάλοι ακόμη και οι Κύπριοι πιέζουν αφόρητα την Γερμανία για να πηδήξει ανηλέητα την Ελλάδα με την λογική ότι εμείς υπομείναμε τα πάντα-γιατί να γλιτώσουν οι Ελληνες.
Σύμφωνα με το κολασμένο σχέδιό τους, εάν η ελληνική κυβέρνηση επιμείνει να μην δέχεται το υφιστάμενο πρόγραμμα θα μάς επιτρέψουν να ζούμε για τους 4 επόμενους μήνες με τον ELA, ως την στιγμή που θα στερέψουν τα ΑΤΜς.
Αφού δουν το πρόγραμμα που θα τούς προτείνει η ελληνική κυβέρνηση θα ζητήσουν την κοστολόγησή του. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η κοστολόγηση ενός προγράμματος μπορεί να απαιτήσει ένα διάστημα 4 μηνών τουλάχιστο. Αυτό το γνωρίζει και η ελληνική κυβέρνηση και ζητάει χρόνο.
–Δεν ξέρω πώς θα το χειρίζονταν οι αγορές, την απουσία ενός προγράμματος -αλλά πιθανώς αυτός ξέρει καλύτερα», δήλωσε ο Schaeuble σε δημοσιογράφους από την Κωνσταντινούπολη όπου βρίσκεται- Σύνοδος της G20- για τυχόν απόφαση του Α. Τσίπρα να υλοποιήσει την απειλή εξόδου από τη διεθνή συμφωνία διάσωσης.
Συμφώνησε δε με τον Mario Draghi της ΕΚΤ ότι εάν η Αθήνα ήθελε μια «συμφωνία-γέφυρα», χρειάζεται πακέτο διάσωσης.
«Ποτέ δεν αναγκάσαμε κανέναν να μπει σε ένα πρόγραμμα. Είμαι έτοιμος για κάθε είδους βοήθεια, αλλά εάν δεν είναι επιθυμητή η βοήθεια μου, κανένα πρόβλημα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Wolfang Schaeuble.
Η λογική των Γερμανών είναι θέλετε να μείνετε εκτός προγράμματος; ΟΚ. Μείνετε με τον ELA ως την στιγμή που και η συγκεκριμένη γραμμή στήριξης θα στεγνώσει. Ηδη ο Παπανδρέου που έχει καεί και στο χυλό μάς προετοίμασε για το Πείραμα της Κύπρου με τα ATMς να δίνουν μόλις 100 ευρώ.
Στο μεταξύ η Moody΄s Investors Service ανακοίνωσε ότι υποβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση και των πέντε ελληνικών τραπεζών, ενώ έθεσε όλες τις αξιολογήσεις υπό παρακολούθηση για περαιτέρω υποβάθμιση.
Η υποβάθμιση οδηγείται από την άποψη της Moody΄s για μειωμένη πιθανότητα συστημικής στήριξης δεδομένης:
– Της αυξημένης αβεβαιότητας όσον αφορά την ικανότητα της κυβέρνησης να καταλήξει σε συμφωνία με τους επίσημους πιστωτές εγκαίρως ώστε να καλύψει τις ανάγκες της σε ρευστότητα και χρηματοδότηση και
– Την πιθανή μείωση της ικανότητας του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) να στηρίξει τις τράπεζες σε περίπτωση ανάγκης.
Ο οίκος σημειώνει ότι θα αξιολογήσει τις μεγάλες πιέσεις στη χρηματοδότηση και ρευστότητα που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες. Επισημαίνει ακόμη ότι θα εξετάσει την άμεση έκθεση των τραπεζών στο ελληνικό δημόσιο και τον αντίκτυπο από την αποδυνάμωση του λειτουργικού περιβάλλοντος στην ποιότητα του ενεργητικού και τη φερεγγυότητα.
Μέσα σ΄ αυτό το κλίμα οι Γερμανοί εκτιμούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αξαναγκασθεί να προσφύγει σε εκλογές ή δημοψήφισμα για την αποδοχή ή όχι του προγράμματός του από τους πολίτες οι οποίοι στο μεταξύ θα έχουν έχουν οδηγηθεί σε ασφυξία.
H «BOΗΘΕΙΑ» ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ
Ο Δημοσιογράφος-δημοσιολόγος Δημήτρης Απόκης, ο οποίος παρακολούθησε προσεχτικά την συνέντευξη τύπου Ομπάμα-Μέρκελ εξηγεί στο mignatiou.com γιατί δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος για την περίφημη βοήθεια Ομπάμα προς την Ελλάδα.
Διαβάστε>
Λοιπόν για να είμαστε ψύχραιμοι και απόλυτα κυνικοί στην ανάλυση μας. Ναι, ο Αμερικανός Πρόεδρος έκανε μια αναφορά στην Ελλάδα στην αρχική του τοποθέτηση κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, αλλά Ουκρανία, Ιράν, Διατλαντική Συνεργασία στο Εμπόριο και τις Επενδύσεις ήταν η καυτή ατζέντα.
Ναι, είπε ότι περιμένει να ακούσει τις ιδέες της Άγκελα για το πως μπορεί να βοηθηθεί η Ελλάδα.
Το σημαντικό όμως είναι ότι στη δεύτερη ερώτηση από γερμανικής πλευράς που η Μέρκελ ρωτήθηκε για την Ελλάδα και απάντησε ότι υπάρχει πρόγραμμα και περιμένει τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης στο Eurogroup της Τετάρτης ή λίγες ημέρες μετά, ο κύριος Ομπάμα δεν πήρε την πάσα και επέλεξε να απαντήσει μόνο στο κομάτι της Ουκρανίας.
Εάν πραγματικά ήθελε να βάλει πλάτη θα έπαιρνε την πάσα και θα έπαιζε μπάλα. Ακόμη πιο πολύ θα έκανε ότι έκανε με το Ισραήλ και τον Πρωθυπουργό Νετανιάχου. Θα έστηνε ερώτηση από αμερικανικής πλευράς όπως έκανε με τη δημοσιογράφο που τον ρώτησε για την επίσκεψη Νετανιάχου στην Ουάσινγκτον και την ομιλία του στο Κογκρέσο μπήγοντας βαθιά το μαχαίρι στον Ισραηλινό πρωθυπουργό. Δεν το έκανε.
Τώρα, δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής κανενός ότι τρέλανε την Άγκελα Μέρκελ στα κομπλιμέντα και σε πολλά σημεία ήταν και ιδιαίτερα απολογητικός απέναντί της, όπως στο θέμα των παρακολουθήσεων της NSA και της CIA. Επίσης, η γλώσσα του σώματος της Καγκελαρίου τα έλεγε όλα. Απόλυτα άνετη και με ηγετικό προφίλ. Τι έλεγε απλά και ξεκάθαρα η παρουσία της Μέρκελ; Για την Ευρώπη μιλάω εγώ. Είμαι η ηγέτης της ενωμένης Ευρώπης.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παραμένουν σταθερές στην άποψη τους ότι μόνο πολιτική λιτότητας είναι λάθος φάρμακο. Πιστεύουν και πάντα πίστευαν ότι πολιτικές με προοπτική ανάπτυξης, συνοδευόμενες από δημοσιονομική σταθερότητα και κυρίως μεταρρυθμίσεις (όχι μεγάλο δημόσιο, ιδιωτικοποιήσεις, ευέλικτο φορολογικό σύστημα, και απελευθέρωση με ευνοϊκές ρυθμίσεις της επιχειρηματικότητας), είναι το φάρμακο που χρειάζεται κάθε χώρα για να προοδεύσει οικονομικά και κοινωνικά.
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνουν μαλλιά κουβάρια με την ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης για την Ελλάδα. Αυτό που θα κάνουν και το κάνουν είναι να παίξουν το ρόλο του ήρεμου μεσολαβητή για να μην υπάρξει πλήρης κατάρρευση μεταξύ των δυο πλευρών. Αυτά, ως μια πρώτη σύντομη αποτίμηση από την κοινή συνέντευξη τύπου που είδα απευθείας σε αμερικανικό κανάλι χωρίς το φίλτρο της μετάφρασης των αγγλικών και με αμερικανική μετάφραση των γερμανικών.
Μια αποτίμηση μέσα από την εμπειρία παρακολούθησης δεκάδων τέτοιων συνεντεύξεων μέσα από το συγκεκριμένο δωμάτιο στα δώδεκα χρόνια που κάλυψα το Λευκό Οίκο. Τέλος, πριν βιαστούν κάποιοι να με κατηγορήσουν ότι επιτίθεμαι στην κυβέρνηση και αντιπολιτεύομαι να ξεκαθαρίσω ότι είναι υποχρέωση κάθε Έλληνα να στηρίξει τον Έλληνα Πρωθυπουργό στη δύσκολη διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Τον στηρίζω και εύχομαι από βάθος καρδιάς να πετύχει το καλύτερο για την Ελλάδα και το λαό μας. Την ίδια στιγμή όμως δεν παύει να είναι σωστό να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να είμαστε ρεαλιστές.
Υποσημείωση «Κουρδιστού Πορτοκαλιού»>Θυμηθείτε πως μας «βοήθησαν» οι Αμερικανοί όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο το 1974 με το άλλοθι της αμερικανοκίνητης χούντας στην Αθήνα.
Η ΡΩΣΙΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Πάμε τώρα να θυμηθούμε την διαβόητη «σχέση» Ελλάδας-Κύπρου-Ρωσίας με την βοήθεια του Δρ. Ντίνου Αυγουστή και των ιστορικών ντοκουμέντων.
Η Σοβιετική Ένωση ήταν πάντα αντίθετη στην Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αφού με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούνταν στα ευρύτερα στρατηγικά της σχέδια και επιδιώξεις της. Την θέση αυτή φρόντισε να επιβεβαιώσει, στις 22 Ιανουάριου του 1965, ο Σοβιετικός Υπουργός Εξωτερικών Αντρέι Γκρομίκο (στη φωτό με τον Κίσινγκερ), σε συνέντευξη του στην Ισβέστια, στην οποία υπέδειξε ως λύση για την εσωτερική διάρθρωση του Ανεξάρτητου Κυπριακού Κράτους την «ομοσπονδιακή μορφή».
Η συνέντευξη αυτή προκάλεσε χαρά στην Άγκυρα και κατήφεια στην Αθήνα, η οποία απάντησε αμέσως με μια χαλαρή δήλωση από τον πρωθυπουργό και μια σκληρότερη από τον Στ. Κωστόπουλο, ο οποίος χαρακτήρισε την ιδέα της Ομοσπονδοποιήσεως ως ανεδαφική και ως εκ των πραγμάτων ανεφάρμοστη.
Στις δηλώσεις Γκρομίκο αντέδρασε και το κομμουνιστικό φιλοσοβιετικό Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (Α.Κ.Ε.Λ.) με αποδοκιμασία της Ομοσπονδοποιήσεως και εμμονή στην ιδέα της Ενώσεως.
Στις 27 Ιανουάριου 1965, ο Μακάριος, θορυβημένος από αυτή την δυσάρεστη εξέλιξη προέβη αμέσως σε απαντητική δήλωση: «Αι δηλώσεις Γκρομίκο προκάλεσαν ποικίλα σχόλια. Δεν ανεμένετο βεβαίως από την Σοβιετικήν Ένωσιν να υποστηρίξη την Ένωσιν της Κύπρου μετά της Ελλάδος διά λόγου ευνοήτους. Η αναφορά όμως του Σοβιετικού Υπουργού εις Ομοσπονδιακόν Καθεστώς, ως μιάς δυνατής λύσεως του Κυπριακού, έστω καθ΄ όν τρόπον διετυπώθη αύτη, ότι δηλαδή αι δύο Κοινότητες τη Κύπρου άνευ εξωτερικών επεμβάσεων δύνανται να συμφωνήσουν και εις το καθεστώς Ομοσπονδίας, προκάλεσαν απογοήτευσιν. Η Σοβιετική Κυβέρνησις εγνώριζεν ότι ο Ελληνικός Κυπριακός Λαός αντιτίθεται σφορδώς προς το καθεστώς ομοσπονδίας και δεν έπρεπε ο Γκρομίκο να αναφερθή εις λύσιν απαράδεκτον δια την συντηρητικήν πλειοψηφία του Κυπριακού Λαού…» (Πέτρος Γαρουφαλλιάς, «ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ -ΤΡΑΓΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ, σσ 221-222).
«….Η δραστήρια τουρκική διπλωματία, που με επιδέξιους ελιγμούς κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τουρκοσοβιετική προσέγγιση με ανταλλαγή επισκέψεων επισήμων στη Μόσχα και στην Άγκυρα, και την υπογραφή συμφωνιών μεταξύ Τουρκίας και Σοβιετικής Ένωσης. Οι Σοβιετικοί για πρώτη φορά ύστερα από τη διακοινοτική κρίση μίλησαν τον Ιανουάριο του 1965 για «δικαιώματα των δύο κοινοτήτων της Κύπρου» (Γιάννος Κρανιδιώτης, «Μακάριος όπως τον είδαν», σελ. 282).
Οι απόψεις των Σοβιετικών για Ομοσπονδοποίηση επανελήφθησαν και την 17ην Μαΐου 1965, κατά της διάρκεια της επίσημης επισκέψεως Γκρομίκο στην Άγκυρα. Από το σημείο αυτό και μετά η πολιτική των Σοβιετικών για την Κύπρο αλλάζει δραματικά. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη έπαιξε και η καθαίρεση του Νικίτα Χρουστσόφ από την ηγεσία του κράτους, όπου τον διαδέχθηκε ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν έκρυψε τη χαιρέκακη ικανοποίηση του γιατί η σοβιετική κυβέρνηση είχε απογοητεύσει τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο με την υποστήριξη της στη δημιουργία ομόσπονδου κράτους στην Κύπρο. «Η Μόσχα προσπαθεί να ικανοποιήσει την Κύπρο και την Τουρκία ταυτόχρονα», σχολίασε ο Γεώργιος Παπανδρέου, «όπως ακριβώς η Ουάσιγκτον δεν μπορούσε να επιλέξει νωρίτερα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία». Ο Λαμπουίζ έγραψε πως ο Παπανδρέου του είπε ότι «τώρα κάθεται και διασκεδάζει παρακολουθώντας τον Μακάριο που προσπαθεί να εξηγήσει τους χειρισμούς της συμμάχου του (Σοβιετικής Ένωσης), όπως ο ίδιος επιχειρούσε νωρίτερα να δικαιολογήσει στον Μακάριο τις ενέργειες της δικής του συμμάχου (της Αμερικής)» (Α. Παπαχελά «Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ – Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ 1947-1967», σσ 155-156).
Η πισώπλατα αυτή μαχαιριά ήρθε σε μια στιγμή που οι σχέσεις Κύπρου – Σοβιετικής Ενώσεως ήσαν άριστες, δεδομένου μάλιστα ότι και το Α.Κ.Ε.Λ., που ήταν το κατ’ εξοχή εκφραστικό όργανο της Μόσχας στην Κύπρο, δεν ήταν πλέον απέναντι στην πολιτική Μακαρίου, αλλά την στήριζε με κάθε τρόπο.
Είχε προηγηθεί συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στη σοβιετική εφημερίδα ΠΡΑΒΔΑ και το σοβιετικό πρακτορείο ΤΑΣΣ, η οποία δημοσιεύθηκε στην ΠΡΑΒΔΑ την 1η Ιανουαρίου 1964: «Εκφράζω την ευγνωμοσύνη των Κυπρίων στο σοβιετικό Τύπο για την αντικειμενική αντιμετώπιση των γεγονότων στην Κύπρο σ΄ αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνά η Δημοκρατία. Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ήθελα να τονίσω πως θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν με τις δυνάμεις που έχουμε να εξοντώσουμε τις αιτίες που μας έδωσαν χάος και αναρχία και να σταθεροποιήσουμε μια πολιτική ζωή στην Κύπρο. Η κυβέρνηση που εγώ ηγούμαι έχει πάρει την απόφαση να εξασφαλίσει μέσω των Ηνωμένων Εθνών τη διάλυση των συμφωνιών που αφορούν «εγγυήσεις» και των συμφωνιών που αφορούν συμμαχίες σε χώρες που υπέγραψαν τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου…». (Φανούλας Αργυρού «ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ», σελ. 370).
Η σοβιετική πολιτική στο Κυπριακό παρέμεινε από τότε χλιαρή και συνέχισε πάνω στη γραμμή της αναγνωρίσεως ίσων δικαιωμάτων και στις δύο κοινότητες με εξαίρεση το 1971, όταν ο πρόεδρος Μακάριος επισκέφτηκε επίσημα την Μόσχα. Τότε, η Σοβιετική Ένωση μίλησε πάλι για προστασία της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Κύπρου και την αποφυγή ξένων επεμβάσεων στο Νησί. Ωστόσο το 1974, παρακολουθούσε ως απλός θεατής την ωμή επέμβαση της Τουρκίας και του Ν.Α.Τ.Ο. και την de-facto διχοτόμηση της Κύπρου. Για τον απλούστατο λόγο ότι η διαίρεση και η οξεία αντιπαράθεση μεταξύ δύο βασικών συμμάχων του Ν.Α.Τ.Ο. εξυπηρετούσαν κατά τον καλύτερο τρόπο τα δικά της στρατηγικά σχέδια…
Όλα τα παραπάνω φυσικά αποτελούν ακόμα σημείο αντιπαράθεσης και τριβής μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στην Κύπρο, ενώ δεν θα έπρεπε. Διότι όσο απαξιωτικός και προδοτικός ήταν ο ρόλος των Η.Π.Α. στο Κυπριακό, άλλο τόσο απαράδεκτος ήταν και αυτός της τότε Σοβιετικής Ενώσεως…
Συμπέρασμα: Τα πάντα είναι θέμα συμφερόντων! Αν μπορέσεις και ισορροπήσεις μέσα σε αυτή την ανελέητη αντιπαράθεση που καμιά σχέση δεν έχει με τους κανόνες της ηθικής, αν μπορείς να δημιουργήσεις συμμαχίες χωρίς να απεμπολάς τους Εθνικούς στόχους και τα δικά σου συμφέροντα, έχει καλώς. Αν όχι θα υποστείς τις συνέπειες. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους όλοι οι Έλληνες ηγέτες που χαράσσουν σήμερα την εξωτερική πολιτική στην Κύπρο και την Ελλάδα. Όσο για την σημερινή Ρωσία (με την οποία επιβάλλεται να συνεργασθούμε) και οι πέτρες γνωρίζουν πως (δυστυχώς) είναι πλέον ένα εξίσου με τις Η.Π.Α. καπιταλιστικό κράτος που καμιά σχέση δεν έχει με την παλιά Σοβιετική Ένωση…
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
