Το μυαλό των περισσοτέρων θα πήγαινε στη Βιέννη ή τη Φλωρεντία.
Κι όμως το πανέμορφο κτήριο, βρισκόταν στον Πειραιά και ήταν το κόσμημα του Ν. Φαλήρου.
Ένα από τα αριστουργήματα του αρχιτέκτονα Τσίλερ και Καραθανασόπουλου, που χτίστηκε στα πρότυπα των Hotel Palace, των ευρωπαϊκών πόλεων.
Λέγεται πως για την ανέγερσή του κατεδαφίστηκε η οικία του πρώτου κατοίκου του Ν. Φαλήρου Κωνσταντίνου Γιαννόπουλου, με έτος κατασκευής το 1875.
Το μεγαλόπρεπο ξενοδοχείο εγκαινιάστηκε την 1η Ιουνίου 1903 απ τον τραπεζίτη Ιωάννη Πεζματζόγλου.
Λειτούργησε υπό τη διεύθυνση του Γάλλου Α.Μεσλιέ.
Το κόστος του άγγιξε το αστρονομικό για την εποχή επίπεδο των 2.500.000 δραχμών.
Είχε 160 δωμάτια, αυτοκρατορικές αίθουσες δεξιώσεων, αίθουσες παραστάσεων, κήπους, χώρους για περιπάτους.
Υπήρξε, όπως ήταν αναμενόμενο, πυρήνας της κοσμικής ζωής, όχι μόνο του Φαλήρου αλλά και της Αθήνας και του Πειραιά.
Η ορχήστρα του ρωσικού στόλου έπαιζε κάθε Πέμπτη και κάθε Κυριακή.
Το πρώτο επίσημο γεύμα δόθηκε προς τιμήν της Μεγάλης Ρωσίδας Δούκισσας Μαρίας Θεοδώροβνα.
Το ξενοδοχείο φιλοξενούσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Αλέξανδρο Ζαίμη, τον βασιλέα Πέτρο της Σερβίας και άλλα σημαίνοντα πρόσωπα της εποχής.
Την περίοδο του Μεσοπολέμου άρχισε να χάνει σιγά σιγά την αίγλη του.
Με τη Μικρασιατική Καταστροφή γίνεται κατάλυμα προσφύγων, ενώ λειτουργεί και ως καζίνο.
Από το 1930 στο ξενοδοχείο γίνονταν τα καλλιστεία για την ανάδειξη της Μις Πειραιά.
Μόλις ξεσπά ο πόλεμος, το ξενοδοχείο επιτάσσεται και παθαίνει ζημιές απ τους βομβαρδισμούς.
Λίγο μετά την Κατοχή άρχισαν να γκρεμίζονται τμήματα του ξενοδοχείου, ενώ επί χούντας και συγκεκριμένα επί δημαρχίας Σκυλίτση, τελέστηκε το αρχιτεκτονικό έγκλημα.
Το Ακταίον κατεδαφίστηκε.
Έμεινε μόνο τμήμα του ισογείου. Ήταν η περίοδος που κατεδαφίστηκε και η Ράλλειος, το Ρολόι του Πειραιά, το θεατράκι του Τσίλερ κτλ.
Επί δημαρχίας Στέλιου Λογοθέτη γκρεμίστηκαν και τα τελευταία ίχνη του ιστορικού ξενοδοχείου.
Στο οικόπεδο που βρισκόταν κάποτε το κόσμημα του Φαλήρου βρίσκεται σήμερα το νοσοκομείο Μετροπόλιταν.