Εντοπίστηκε το γονίδιο που υπόσχεται μακροζωία

H αρκτική φάλαινα Bowhead (Mysticetus Balaena) είναι ένα θηλαστικό που ζει για πάνω από 200 χρόνια  

Επιστήμονες κατάφεραν να χαρτογραφήσουν τα γονίδια των μακροβιότερων θηλαστικών στον κόσμο και ελπίζουν να τα χρησιμοποιήσουν στην έρευνα για την αύξηση του προσδόκιμου ζωής.    Ξεχωριστές ερευνητικές ομάδες σε Βρετανία και Αμερική, ανακάλυψαν τα γονίδια που συμβάλλουν στην καταπολέμηση του γήρατος και ενεργοποιούν μηχανισμούς που επιτρέπουν στις φάλαινες να επιδιορθώνουν το κατεστραμμένο DNA και να αντιστέκονται στις μεταλλάξεις που προκαλούν καρκίνο.    

H αρκτική φάλαινα Bowhead (Mysticetus Balaena) είναι ένα θηλαστικό που ζει για πάνω από 200 χρόνια χωρίς να επηρεάζεται από τις συνηθισμένες παθήσεις που συνδέονται με το γήρας, όπως ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες. Όπως μετέδωσαν οι κυριακάτικοι Times, ξεχωριστές ερευνητικές ομάδες σε Βρετανία και Αμερική, ανακάλυψαν τα γονίδια που συμβάλλουν στην καταπολέμηση του γήρατος και ενεργοποιούν μηχανισμούς που επιτρέπουν στις φάλαινες να επιδιορθώνουν το κατεστραμμένο DNA και να αντιστέκονται στις μεταλλάξεις που προκαλούν καρκίνο.

Ο απώτερος στόχος των ερευνητών είναι η ένθεση αυτών των γονιδίων στο ανθρώπινο γονιδίωμα, ώστε να επεκταθεί η διάρκεια ζωής του ανθρώπινου είδους.   Μια ζωή 200 ετών θα κατέστρεφε ολοσχερώς κάθε ρομαντική φαντασίωση για κοινή ζωή με κάποιον άλλο άνθρωπο. (Φωτογραφία από τη δημοφιλή Twilight Saga, όπου ο αθάνατος βρικόλακας Έντουαρντ ερωτεύεται τη θνητή Μπέλα)   Ωστόσο, στο σημείο αυτό εγείρονται σοβαρά ερωτήματα που απασχολούν ιδιαίτερα τον τομέα της Βιοηθικής.

Πόσοι άνθρωποι επιθυμούν πραγματικά έναν κύκλο ζωής όμοιο σε διάρκεια με αυτό της φάλαινας; Όλοι μας φοβόμαστε, πολεμάμε και απευχόμαστε τον θάνατο, ωστόσο είναι σίγουρα προτιμότερος από τα πιθανά τραύματα μιας «ξεχειλωμένης» σε διάρκεια ζωής. Ας δούμε μερικά σοβαρά θέματα που ανακύπτουν μαζί με το υποτιθέμενο σενάριο να επεκταθεί ο μέσος όρος ζωής του ανθρώπου στα 200 χρόνια:  

Απραξία – Ο φιλόσοφος Martin Heidegger υποστηρίζει ότι η απειλή του θανάτου είναι η κινητήριος δύναμη για το καθετί στη ζωή μας. Αν ζούσαμε για πάντα, δεν θα γεμίζαμε τον χρόνο μας σπουδάζοντας ή ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο, αλλά θα τεμπελιάζαμε αιώνια, αφήνοντας τις δεκαετίες να περνούν. Τα 200 χρόνια είναι πεπερασμένο διάστημα, ωστόσο τα έξτρα 120 χρόνια που θα προστεθούν στον ανθρώπινο μέσο όρο ζωής μάλλον δεν θα προσδώσουν κάποια διαφορά στα επιτεύγματά μας.  

Αχρηστία – Σε δέκα χρόνια από τώρα, οι σημερινοί 15χρονοι που είναι μονίμως κολλημένοι στις οθόνες των κινητών τους θα αποτελούν το παγκόσμιο εργατικό δυναμικό, αντικαθιστώντας με τις φρέσκες ικανότητές τούς τους παλιότερους εργαζόμενους. Όσοι δεν γαλουχήθηκαν με το διαδίκτυο και τα iPhone, δεν μπορούν να αφομοιώσουν εύκολα τις ταχύτατα μεταβαλλόμενες τεχνολογικές συνήθειες των νέων γενιών. Οι σημερινοί 30άρηδες ήδη βιώνουν δυσκολίες προσαρμογής, οπότε αν τα χρόνια ζωής τριπλασιαστούν, η ανθρώπινη ύπαρξη θα μοιάζει από ένα σημείο κι έπειτα με ζωντανή αντίκα.  

Χάσμα γενεών – Ο πυρήνας της οικογένειας θα αρχίσει να αντιμετωπίζει προβλήματα συνωστισμού, αφού θα συσσωρεύονται σε αυτόν τουλάχιστον πέντε γενιές. Οι 70άρηδες απολαμβάνουν τις στιγμές με τα εγγόνια τους, όμως οι μεγαλύτερες ηλικίες που θα πρέπει να συντονιστούν με τους θορυβώδεις εφήβους της τέταρτης γενιάς μάλλον θα ενοχλούνται ιδιαίτερα. Πλέον είναι δύσκολο να βρεις πραγματικά ευτυχισμένες οικογένειες, όταν περιλαμβάνονται σε αυτές τρεις γενιές το μέγιστο, πόσο μάλλον με περισσότερες.   Ο απώτερος στόχος των ερευνητών είναι η ένθεση των γονιδίων ανθεκτικότητας της φάλαινας στο ανθρώπινο γονιδίωμα, ώστε να επεκταθεί η διάρκεια ζωής του ανθρώπινου είδους  

Το τέλος των αξιών του γάμου και της συμβίωσης – Οι γάμοι δυσκολεύονται ήδη να διατηρηθούν στο πέρας του χρόνου. Καθώς οι 60άρηδες συνειδητοποιούν ότι έχουν ακόμα 20 ή 30 ενεργά χρόνια, τα «ασημένια διαζύγια» που προκύπτουν σε αυτές τις ηλικίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια. Μια ζωή 200 ετών θα κατέστρεφε ολοσχερώς κάθε ρομαντική φαντασίωση για κοινή ζωή με κάποιον άλλο άνθρωπο – φανταστείτε να πρέπει εναγωνίως να γεμίσουμε τα βράδια 170 ετών μονογαμίας.

Ο γάμος είναι κατασκεύασμα που διαρκεί δεκαετίες, όχι αιώνες.   Τα πρακτικά ζητήματα του υπερπληθυσμού, της συνταξιοδότησης και των ασφαλιστικών προγραμμάτων και η αναπόφευκτη επέκταση αυτού που ορίζουμε ως «παιδική ηλικία» μέχρι τα 40 χρόνια, κάνουν τις προβλέψεις να φαντάζουν ακόμα πιο δυσοίωνες. Με άλλα λόγια, η ζωή είναι μικρή και ίσως πρέπει να μείνει έτσι, κι εμείς να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας στο να τη βελτιώσουμε και όχι να την επεκτείνουμε. 

Εδώ σχολιάζεις εσύ

Σχόλια