Γράφει ο Γιώργος Νικολής
Πολίτης. Η βάση της κοινωνίας της δημοκρατίας και του κράτους. Χωρίς τον πολίτη δεν υπάρχει ούτε κοινωνία, ούτε κράτος και φυσικά ούτε δημοκρατία, διότι είναι ο πολίτης που σε μια δημοκρατική χώρα αποφασίζει με την ψήφο του αυτούς που θα κυβερνήσουν τον τόπο. Με βάση αυτών των δεδομένων ο πολίτης ως η βάση της κοινωνίας, του κράτους και της δημοκρατίας πρέπει να αντιμετωπίζετε με σεβασμό και αξιοπρέπεια από το κράτος, τους πολιτικούς και φυσικά από την ευρύτερη δημοκρατική κοινωνία. Ο πραγματικός άρχοντας λοιπόν σε μια δημοκρατική χώρα άξια της λέξεως, είναι ο πολίτης και όχι οι πολιτικοί όπως λάθος τους επονομάζουν «άρχοντες του τόπου».
Ο πραγματικός άρχοντας είναι ο πολίτης διότι είναι ο πολίτης που είναι ο εντολέας της δημοκρατίας και που ο πολιτικός πρέπει να τον υπηρετεί και όχι να υπηρετεί ο πολίτης τους πολιτικούς. Είναι οι πολιτικοί που ορκίζονται να υπηρετούν τους νόμους, τον πολίτη και το γενικό δημόσιο συμφέρον, όχι ο πολίτης. Είναι ο πολίτης που είναι η βάση και ο αποδέκτης των υπηρεσιών του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης, πολιτικών και υπηρεσιακών. Και όμως ο πολίτης στην χώρα μας απαξιώνετε συχνά πρώτα από τους πολιτικούς και μετά από τις δημόσιες υπηρεσίες. Έχοντας ζήσει 20 χρόνια στην Σουηδία και έχοντας διατελέσει πολιτικός και υπηρεσιακός στο δημόσιο της χώρας ως κοινωνικός λειτουργός στον δήμο του Γκέτεμποργκ και ως κρατικός λειτουργός στο σουηδικό κράτος, οι αντιθέσεις της δημόσιας ζωής της Σουηδίας σε σχέση με την Ελλάδα είναι τεράστιες.
Αυτά που βιώνουμε συχνά στην Ελλάδα όπως είναι η απαξίωση του πολίτη από τους πολιτικούς και τις δημόσιες υπηρεσίες αυτά δεν θα τα δεις πουθενά στην Σουηδία διότι εκεί υπάρχει ο σεβασμός προς τον πολίτη από τις δημόσιες υπηρεσίες και από τους πολιτικούς. Η απαξίωση του πολίτη στην Ελλάδα προέρχεται πρωτίστως από τους πολιτικούς και τον κάθε τοπικό πολιτικάντη αφού υποτιμούν την νοημοσύνη του πολίτη, τον απαξιώνουν και τον κοροϊδεύουν με διάφορες υποσχέσεις και ρουσφέτια ειδικά όταν έχουμε εκλογές με σκοπό να υφαρπάξουν το ανώτατο δημοκρατικό δικαίωμα του πολίτη που είναι η ψήφος του. Μετά τις εκλογές φυσικά και συχνά δεν τον γνωρίζουν τον πολίτη και ούτε θυμούνται τι του υποσχεθήκαν προεκλογικά.
Στις δημόσιες υπηρεσίες υπάρχει το φαινόμενο με το «φακελάκι» κάτι που είναι όχι μόνο παράνομο αλλά απαξιώνει τον πολίτη, την προσωπικότητα και τα νόμιμα και δημοκρατικά δικαιώματα του. Το ότι υπάρχουν κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι που αντιμετωπίζουν περιφρονητικά και απαξιωτικα τον πολίτη αυτό είναι μια ακόμα πληγή της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα διότι ο πολίτης είναι ο πραγματικός εργοδότης του δημόσιου υπαλλήλου. Δυστυχώς οι πολιτικοί έχουν τεράστια ευθύνη για αυτήν την κατάσταση διότι με τις υποσχέσεις και τα ρουσφέτια που μοιράζουν όχι μόνο υποτιμούν τον πολίτη και τον κοροϊδεύουν αλλά συγχρόνως απαξιώνουν την ίδια την δημοκρατία μας και την αξιοκρατία στον δημόσιο τομέα αφού το ρουσφέτι είναι μια πράξη χωρίς ανταγωνισμό και αξιοκρατικά κριτήρια και δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον αλλά εξυπηρετεί μόνο αυτόν που κάνει το ρουσφέτι και αυτόν που είναι ο αποδέκτης του ρουσφετιού.
Στις δημόσιες υπηρεσίες συμβαίνει το ίδιο με τις μίζες, τα φακελάκια και την άσκοπη ταλαιπωρία που πρέπει να υποστεί ο πολίτης σε αρκετές περιπτώσεις για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί. Για κάτι που είναι αυτονόητο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στον χώρο του δημόσιου τομέα εδώ πρέπει να ταλαιπωρηθείς και συχνά να πληρώσεις «φακελάκι» για να εξυπηρετηθείς. Δυστυχώς ούτε το κράτος μας έχει τις απαραίτητες υποδομές και θέληση για να αντιμετωπίσει επαρκώς την διαφθορά στον δημόσιο βίο του τόπου μας. Αποτέλεσμα αυτής της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων είναι να ζημιώνονται ακόμα περισσότερο οι πολίτες και η αξιοπρέπεια τους και σε γενικό σύνολο η διεθνής φήμη και αξιοπιστία της χώρας μας.
Θέλουμε να ονομαζόμαστε ευρωπαϊκή χώρα. Στην ουσία είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα όχι μόνο γεωγραφικά αλλά και πρακτικά, μέχρι ένα σημείο όμως διότι αυτές οι παθογένειες της απαξίωσης του πολίτη που περιγράφω στο άρθρο μου και της απαξίωσης της δημοκρατίας μας κάθε άλλο παρά για μια μοντέρνα ευρωπαϊκή χώρα μπορούμε να υπερηφανευόμαστε. Αν λόγου χάρη ο Πάγκαλος η ο οποιοσδήποτε Πάγκαλος παραδεχόταν δημόσια σε μια μοντέρνα ευρωπαϊκή χώρα όπως είναι η Σουηδία, ότι «μαζί τα φάγαμε» εννοώντας ότι τα έφαγε και αυτός, την άλλη μέρα θα ήταν φυλακή διότι αποδέχεται δημοσίως ότι τα έφαγε.
Σε σύγκριση με τον πολίτη που δεν ορκίζετε και δεν έχει υποχρέωση, ο πολιτικός ορκίζετε να υπηρετεί το σύνταγμα και το γενικό δημόσιο συμφέρον και όχι να τα τρώει και μάλιστα να το αποδέχεται δημοσίως χωρίς να συμβαίνει τίποτα όπως γίνετε εδω. Διάβασα και κάποιες δηλώσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου πριν δυο χρόνια όσον αφορά τις μίζες της Siemens και κατηγορούσε την εταιρία ότι φταίει αυτή διότι μιζώνει τους πολιτικούς. Στην ουσία η ευθύνη για την αντιμετώπιση/άρνηση της μίζας δεν είναι της εταιρίας αλλά του πολιτικού. Η εταιρία θέλει να κάνει την δουλειά της και επιλέγει διαφόρους τρόπους για να το επιτύχει όπως είναι οι μίζες.
Ο πολιτικός όμως που έχει ορκιστεί να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον είναι αυτός που πρέπει να αρνηθεί να πάρει μίζα, κάτι που φυσικά δεν συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα γιαυτο και έχουμε αυτά τα σκάνδαλα και η χώρα κατηγορείτε για μεγάλη διαφθορά. Όταν μιλάμε για πολιτισμό στην χώρα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στην δύση, και όταν μιλάμε για δημοκρατία στην χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία, τότε πρέπει να σεβόμαστε πρώτα εμείς οι ίδιοι τις αξίες αυτών των θεσμών. Αν θέλουμε λοιπόν να επονομαζόμαστε και να γίνουμε μια μοντέρνα ευρωπαϊκή χώρα που στέκετε επάξια στις υποχρεώσεις της πρώτα προς τον ίδιο τον λαό της και την δημοκρατία μας όσον αφορά και την αξιοπρέπεια του πολίτη και τον σεβασμό του από τις δημόσιες υπηρεσίες και από τους πολιτικούς τότε ας αρχίσουμε να αλλάζουμε την νοοτροπία μας στην δημόσια ζωή της χώρας.
Ο πολίτης πρέπει να καταλάβει ότι οι πολιτικοί υπηρετούν τον πολίτη και όχι ο πολίτης τους πολιτικούς. Ο πολίτης πρέπει να καταλάβει ότι οι δημόσιες υπηρεσίες είναι για να τον εξυπηρετούν με σεβασμό και αξιοπρέπεια και όχι να τον ταλαιπωρούν και να του ζητούν φακελάκια. Ας αρχίσουμε λοιπόν να χτίζουμε μια καλύτερη Ελλάδα με λιγότερη διαφθορά και απαξίωση του πολίτη και ας αρχίσουμε από τον χώρο του κράτους μέχρι τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης με πρώτους τους δήμους που είναι ο πιο διεφθαρμένος χώρος της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και που τα δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα και η αξιοπρέπεια του πολίτη έχουν γίνει χώρος παρανομίας, καταπάτησης, απαξίωσης και περιφρόνησης.
ΠΗΓΗ: www.mikroskopio.gr
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα like στη σελίδα μας
